نظرات کاربران درباره کتاب هیچ چیز دوبار اتفاق نمی‌افتد

تاریخ تعداد مردگانش را رُند می‌کند. هزار و یک نفر،‌ تبدیل می‌شود به هزار نفر، گویی آن یک نفر، هرگز وجود نداشته است: یک جنین خیالی، یک گهواره‌ی خالی، کتاب الفبایی که برای کسی باز نبود، هوا بود که می‌خندید، گریه می‌کرد، بزرگ می‌شد، خلأ بود که از پله‌ها پایین می‌دوید و به طرف باغ می‌رفت، در میان صف، جایی برای هیچ‌کس بود. ما در میان علفزار می‌ایستیم، درست همان جایی که او ایستاده بود، اما علفزار ساکت است، مثل یک شاهد دروغین. - «هیچ چیز دوبار اتفاق نمی‌افتد» یک کتاب شعر کوچک غافل‌گیر کننده بود. نگاه متفاوت به دنیا و زندگی، جملات عمیق و زیبایی که بعضی وقت‌ها تسکین دهنده‌اند بدون این که دست به دامان عبارات و اوراد تسکین دهنده‌ی موقتی و تکراری شوند. شاعری که حقیقت «اتفاق» و «تصادف» را درک کرده است و «شک» و اعتراف به «ندانستن» را نشانه‌ی خرد می‌داند، از مرگ می‌ترسد ولی سعی می‌کند بدون دروغ‌پردازی به آن زیباتر نگاه کند و با آن شوخی کند. - چیزی نمی‌دانم، و به نادانی‌ام می‌چسبم، مثل چسبیدن به حفاظ پله‌ها.

(۷-۱۶-[۱۵۹]) با اینکه شعر ترجمه پذیر نیست و معمولا در اثر ترجمه، ظرافت های کلامی از بین میره ولی شعرهای این مجموعه فارغ از این مسئله، محتوای غنی و پرباری داره و ارزش این رو داره که بارها و بارها خونده بشه.

شعرهای او شبیه روایت های کوچکی از زندگی هستند از زوایایی نو و تازه. خوندن اشعارش لذت بخشه و البته من فقط عاشق یک شعر از شیمبورسکا هستم، و چهار امتیاز هم به خاطر اون شعر به این کتاب میدم. شعر"عشق در نگاه اول" که نگاه جالب و اسرارآمیزی به اتفاق عشق داره و توی پاورقی کتاب خوندم فیلم قرمز از کیشلوفسکی هم با الهام از این شعر ساخته شده و بسیار مشتاق شدم فیلم رو هم ببینم!

یک کتاب فوق العاده با ترجمه ای عاالی؛ بعد از خوندن این کتاب قطعا بیشتر قدر زندگی رو میدونید🙂

در ابتدا برام جذابیت نداشت چون از مضامین معمول شاعرانه اثری نبود و مترجم هم خواسته یا ناخواسته از لحن معمول ترجمه شعر استفاده نکرده. ولی در ادامه تجربه های شاعرانه اش برام گیراتر و گیراتر شد. به تمامی علاقه مندان شعر معاصر توصیه اش می کنم. در ضمن پیشنهاد می کنم پیشگفتار رو پس از خوندن کتاب بخونید چون هر چقدر بدون پیش داوری و بکرتر با اثر مواجه بشید جذاب تره.

شیوه بیان شاعر خیلی عجیبه. بچه تر که بودم این نوشته ازش رو خیلی دوست داشتم: "حتی لازم نیست انسان باشی تا بر اهمیت سیاسی ات افزوده شود کافی ست نفت باشی علوفه یا مواد بازیافتی یا حتی میز مذاکراتی که شکل آن ماه هاست مورد جنگ و جدال است پشت کدام میز درباره زندگی و مرگ باید مذاکره کرد؟ میز گرد یا میز مربع؟؟ در این اثنا آدمیان گم می شدند زمین ها می سوختند و مزارع بایر می شدند مثل زمان های قدیم که کمتر سیاسی بودند." ولی الان که این کتاب رو خوندم احساس میکنم قبلا بیشتر با نوشته هاش ارتباط برقرار میکردم. البته احتمال میدم به خاطر نوع ترجمه هم باشه چون از نظر من از جذابیت شیمبورسکا کم کرده. در کل پیشنهاد میکنم ترجمه ی کس دیگه ای رو مطالعه کنین تا ارزش شعرش دستتون بیاد.

شعرهای کتاب دیدگاه متفاوتی رو نسبت به روزمرگی‌ها و احساسات پنهان آدمها دارن، با اینکه اشعار به زبان خارجی نوشته شده‌اند و از نظر زیبایی‌های کلامی و بار احساسی با نسخه ترجمه متفاوت هستن ولی معانی و مفاهیمشون انقدر زیبا هست که ارزش نسخه ترجمه را هم بالا ببره

عالی بود. یکی از بهترین مجموعه شعرهای خارجی که خونده بودم.

یک مجموعه شعر عاالی... اشعاری بسیار زیبا، نگاه شاعرانه و خاص شیمبورسکا، با محتوا و متاثرکننده

یک آشنایی‌زدایی دلنشین از چیزهایی که از بس باهاشون روبه‌رو بوده‌ایم، کمتر به افکارمون راه پیدا کرده‌ان. تقدیم شدن بعضی از اشعار به افراد مختلف توسط مترجم تا حدی حواس‌پرت‌کن بود.

بد نبود ، فقط یکی دوتا از شعرها(البته شعر نیستند) به نظرم خوب و تاثیر گذار بود

چه شعرهای پرمفهومی

من نمونه خوندم اول اینکه ممنونم که جوری گذاشته بودین که بشه فهمید محتوای کتاب چیه! دوم اینکه از محتواش خوشم اومد چون تاحالا تو این زمینه مطالعه نکرده بودم و فک نمیکردم خوشم بیاد

عالی بود

مَنی که زیاد شعر نمی‌خونم، شیفته این کتاب شدم👏🏻

اشعاری بسیار ساده و درعین حال عمیق با مفاهیمی آشنا برای ما از دل مسائل عینی و زندگی روزمره اجتماعی و فردی. بیشتر با رویکرد فلسفی، اجتماعی نه اشعار عاشقانه و رومانتیک. ترجمه‌های خوب و روان که به فهم اشعار کمک بسیار کرده است.

اینا اان شعر بودن مثلاً؟؟؟