نظرات کاربران درباره کتاب شاگرد قصاب

امتیازم ۳.۵ هست. کتاب فضای تلخی داره، من به شخصه تو دسته‌ی رمان‌های روانشناسانه برای خودم طبقه بندیش می‌کنم. . کتابهایی هستن که عملکرد آدم‌هایی که دچار فروپاشی روانی شدنو نشون میدن، مثل داستان قاتل‌ها، سایکوپات‌ها، مجرم ها و... ولی این کتاب از خیلی قبل تر شروع میکنه، کاری می‌کنه که بشه با این فرد همدردی کرد در عین حال روند و مسیری که طی می‌کنه و دید، تلاشش برای اتصال به آخرین حلقه‌های واقعیت, خیلی برام تلخ بود وقتی تک تک این حلقه‌هاو از دست داد و انگار به درون اوهام فرو رفت. . متن کتاب سخته از این لحاظ که داره پیچیدگیای ذهن یک فرد رو نشون میده که مدام در حال گفتگو با خودشه، و واقعیت و توهمات به شدت به هم پیچیده شدن. ترجمه واقعا عالیه و تونسته این حد از پیچیدگیو منتقل کنه. . فقط میتونم بگم تلخ بود، تلخِ تلخ و خالص پایان بندی خیلی خوب بود. . «به چیزهای مختلف فکر می‌کردم، یکی اش اینکه آدم ‌های لال چون نمی‌توانند داد بزنند احتمالاً توی شکمشان سیاه‌چاله دارند». . به صورت رایگان از فیدی‌پلاس خوندمش.

داستان در مورد مشکلات یه پسر بچه سرکش هست که در طول زندگیش با مشکلات زیادی مواجهه داره. بسیار روایت جذاب و پرکششی داره واگه رمان ساندویچ ژامبون و یا ناطوردشت رو دوست داشتید این کتاب رو اصلا و ابدا از دست ندید. وترجمه به شدت خوبی داره

کابوسی هولناک که با لحنی سرخوشانه و معصومانه روایت می‌شود. تا آخر عمرم بعضی از صحنه‌های تکان‌دهنده این کتاب را فراموش نخواهم کرد. پ ن: کتاب را یک روز مانده به عروسی‌ام تمام کردم. و بله. اصلا انتخاب هوشمندانه‌ای برای این روزها نبود.

یکی از بهترین کتاب‌ها در ژانر روانشناسی و جنایی و به سبک پست مدرن است. خوندنش بشدت به کتابخوان‌های قهار پیشنهاد میدم

این کتاب و شخصیت اصلیش یعنی فرنسی برادی هر بار شما رو یجور شُکِه میکنه و نویسنده، هم فکر و هم احساس شما رو هر بار به نوعی درگیر و تحت تاثیر قرار میده

اگه با سبک نوشتن نویسنده کنار بیاین خیلی جذابه داستانش

کتاب فضای غمگینی داشت و من هم عاشق داستان های سنگین با اندوهِ زیاد... کتاب خوبی بود و ترجمه حرف نداشت.

عجیب و درهم. داستانی تلخ و سرد که شخصیت پردازی خوبی داره و جالبترین چیزش اینه که به شما نشون میده طرز تفکر و حالات ذهنی کسی که از نظر ذهنی مشکل داره چطوریه.انگار تو مغز اون هستید. حسش قابل درک و ترسناک بود. فضا سازی مناسب بود. و داستان درکل دارک بود به معنای واقعی.

متن سختی داره. اول شخص و سرشار از صرف مصدر گفتن! شما دارید تراوشات یک ذهن بیمار رو میخونید پس خیلی انتظار نثر معمول و روان نمیشه از کتاب داشت. اوایل اصلا برام جذابیت نداشت و به سختی ادامه دادم؛ اما از اواسط کتاب تونستم با شخصیت اصلی ارتباط بگیرم. کتاب با دید متفاوتی به زندگی یه فرد با شخصیت آنتی سوشال میپردازه. دیدن دنیا از دریچه نگاه چنین شخصیتی تجربه متفاوتی در کتابخوانی برای من بود.

بسیار کتاب زیبا و متفاوتی هست

پایانی شوکه کننده داشت . کودکانی مانند فرانسی فراوانند که به علت عدم دریافت عشق و پناه بردن به دنیای خیالی تبدیل به انسانهایی با مشکلات روانی می شوند

کتابی با فضای تلخ و غریب. شخصیت اصلی داستان فردی روانپریش هست و داستان از زبان او توصیف می‌شود. در این رمان می‌توان دید که چه‌طور شخصیت یک فرد به نابودی و زوال کشیده می‌شود و فضا و خانواده چقدر در این امر تأثیر دارند. اولین کتابی بود که از این نویسنده می‌خواندم و قلم و روایت پردازی و شخصیت پردازی نویسنده قابل تحسین بود. با وجود این که داستان تلخی بود از خواندنش لذت بردم. ارزش وقت گذاشتن داشت.

اوایل کتاب ممکنه گیج کننده به نظر بیاد ولی از قسمت میانی به بعد که با سبک نوشتن نویسنده کامل آشنا شدی ممکنه نتونی کتابو کنار بزاری.

یکی ازبهترین کتابها باعالیترین ترجمه ای که خواندم، بینهایت عالی بود، حتمن بخوانید.

از همان جملات ابتدایی کتاب، مشخص است که شاگرد قصاب رمانی خاص و متفاوت است. رمانی که شامل اعترافات یک ذهن بیمار است. بیماری که بیشتر از آنکه بیمار باشد قربانی شرایط است. قربانی خشونت‌ها و نبود تکیه‌گاه مناسب. طنز سیاهی که در کتاب وجود دارد این مسائل را به خوبی نشان می‌دهد. به عقیده من فضای این کتاب بسیار شبیه کتاب ناتور دشت اثر سلینجر است و اگر شما ناتور دشت را دوست داشته‌اید حتما از کتاب شاگرد قصاب نیز لذت خواهید برد. پاتریک مک‌کیب به خوبی توانسته است شخصیت روان‌پریش فرنسی را به مخاطب نشان دهد. کارهایی که فرنسی می‌کند، گفت‌وگوهای ذهنی او، واکنش‌ها و احساساتی که فرنسی از خود نشان می‌دهد، همه و همه باعث می‌شود شما با این شخصیت همزادپنداری کنید. البته باید اعتراف کرد که در ابتدا شخصیت فرنسی بسیار نچسب و حتی روی اعصاب است. کسی که برای هیچ‌چیزی احترام قائل نیست و هر کاری که دوست داشته باشد انجام می‌دهد. اما وقتی در ادامه کتاب با زمینه‌های ذهنی او آشنا می‌شوید به او حق می‌دهد. نویسنده کتاب را به شکل ویژه‌ای نوشته است که شاید در ابتدا کمی سخت به نظر آید. همان‌طور که اشاره کردیم روایت این کتاب آمیخته‌ای از اول شخص و جریان سیال ذهن است. نویسنده از حداقل علامت‌های نگارشی استفاده کرده است و در هیچ‌ جایی از علامت نقل‌قول استفاده نکرده است. بنابراین در ابتدای کتاب شاید سخت باشد که تشخیص دهید کدام جمله نقله‌قول است، کدام جمله گفت‌وگوی ذهنی فرنسی است و کدام جمله روایت عادی داستان کتاب است. اما رفته رفته سبک نوشتار را متوجه می‌شود و از خواندن آن لذت می‌برید. بر اساس این کتاب فیلمی هم در سال ۱۹۹۷ ساخته شده است که ارزش دیدن دارد. اما پیشنهاد من این است که ابتدا کتاب را بخوانید و سپس فیلم را ببینید.✨🦋

گوشتخواری جنایته.

هی پشت دستمو داغ میکنم که این سبک کتابو نخونم باز کرمم میگیره میخونم عینه مغازه خودکشی چرت بود به نظر من