بریده‌هایی از کتاب لطفا این کتاب را بکارید؛ مجموعه شعر

تمام دخترها باید شعری داشته باشند که برای‌شان نوشته شده

درحالی‌که سخت به تو فکر می‌کردم سوار اتوبوس شدم و ۳۰ سنت کرایه دادم و از راننده خواستم دو نفر را حساب کند پیش از آن‌که متوجه شوم تنهایم.

با حدسِ یک سلامِ ساده همه‌چیز می‌تواند شروع شود

نور می‌ریزد خود را در حفره‌ای کوچک در آسمان.

پس تو به آن درجه از بی‌حسی رسیده‌ای که جز در دامن «درد» خود جای دیگر خوش‌دل نیستی؟

آیا تو هم همان‌قدر به من فکر می‌کنی که من به تو فکر می‌کنم؟

تسخیرم کرده‌اند تمام فضاهایی که در آن‌ها خواهم زیست بی‌تو

از ترسِ تنها ماندن خیلی کارها می‌کنی که ابداً از تو برنمی‌آید.

عشق را بی‌خیال دوست دارم لابه‌لای موهای بورت بمیرم.

انگار سال‌ها طول کشید که دسته‌ای بوسه از دهانش بچینم و در گلدانی به رنگ سپیده در قلبم بکارم. اما انتظار ارزشش را داشت. چون عاشق بودم.

سرگردانم مثل روحی در قعرِ اوجی، تسخیرم کرده‌اند تمام فضاهایی که در آن‌ها خواهم زیست بی‌تو

وای، تو درست کپیِ تمامِ آب‌نبات‌چوبی‌هایی هستی که تابه‌حال خورده‌ام.

یک‌بار یکی از دوستانم گفت «خیلی بهتر است با کسی دوست باشی تا آن‌که عاشقش شوی.»

آن‌قدرها هم سرد نیست برای رفتن و قرض کردن هیزم از همسایه‌ها.

قهوه درست کنید، در راه خانه هستم

دوست دارم موهایت مرا چون نقشه‌هایی از سرزمین‌های جدید در برگیرند، آن‌گاه به هر کجا قدم بگذارم به زیبایی موهای تو خواهد بود.

از تو ممنونم برای لمس کردن، درک کردن و دوست داشتن زندگی‌ام بدون تو می‌میرم

تصمیم گرفته‌ام در دنیایی زندگی کنم که کتاب‌ها به هزاران باغ تبدیل شده‌اند و کودکانی در آن باغ‌ها بازی می‌کنند و می‌آموزند راه‌های اصیل بارآوریِ چیزهای سبز را

تابوتش در شب سفر می‌کند همچون پرندگانی که زیر دریا شنا می‌کنند بی‌آن‌که هرگز دست‌شان به آسمان برسد.

خیلی خوشایند است که صبح تنهای تنها بیدار شوی و مجبور نباشی به کسی بگویی عاشقش هستی وقتی که دیگر عاشقش نیستی.

هر اتفاقی که بیفتد مهم نیست صورتش همیشه درخت افراست

من می‌پندارم که همیشه در آن‌جایی که نیستم خوشبخت خواهم بود

انگار سال‌ها طول کشید که دسته‌ای بوسه از دهانش بچینم و در گلدانی به رنگ سپیده در قلبم بکارم. اما انتظار ارزشش را داشت. چون عاشق بودم.

طرز نگاه کردن زن به قضیه هربار که می‌بینمش، با خود فکر می‌کنم: وای، چه خوب است که اوشوهرِ من نیست.

بنگ! بی‌سکس / ۲۰ روز ظاهر جنسی‌ام به دردِ لای جرز هم نمی‌خورد. بمیرم هم نمی‌توانم حتا مگسی مؤنث را به خودم جلب کنم.

آشنا می‌شویم. تلاش می‌کنیم. هیچ اتفاقی نمی‌افتد، اما از این‌که همدیگر را می‌بینیم آشفته می‌شویم.

سلامِ خوبی کردم ولی آن زن خداحافظی حتا بهتری کرد.

حالا بیش از سی سال است که همان کارخانه شب‌ها نگهبانی می‌دهد نیمه‌شب میان وسایل خاموش قدم می‌زند. وانمود می‌کند آن‌ها دوستانش هستند و خیلی دوستش دارند.

با حدسِ یک سلامِ ساده همه‌چیز می‌تواند شروع شود تا خوابیدن از گریه، در این فکر که او در کدام جهنمی مانده است.

با یک اشتباه شروع کرده‌ام اما سعی می‌کنم بهتر شوم و امروزم را سروسامان بدهم.