آنتونیو تابوکی

آنتونیو تابوکی (Antonio Tabucchi) در ۲۴ سپتامبر ۱۹۴۳ میلادی در شهر پیزا در شمال ایتالیا به دنیا آمد. او در دانشگاه دولتی سینا به تدریس زبان و ادبیات پرتغالی مشغول بوده است. این نویسنده را بزرگ‌ترین نویسندهٔ غیرپرتغالی می‌دانند که تاکنون درمورد سورئالیزم پرتقالی و به‌ویژه اروپایی‌ترین شاعر و نویسندهٔ این کشور یعنی «فرناندو پسوا» کار کرده است. عشق و محبت تابوکی به پرتغال در همهٔ آثار او مشاهده می‌شود.

تابوکی نویسندگی را با رمان «میدان ایتالیا: یک داستان مردمی در سه زمان» در سال ۱۹۷۵ آغاز کرد. او در این رمان نگاه شکست‌خوردگان مبارزات آزادی‌خواهی را بیان می‌کند؛ سپس مجموعه داستان‌های کوتاه او «در بلم کوچک» (۱۹۷۸)، «بازی وارونه‌ها» (۱۹۸۱) و «زن بندر پیم» (۱۹۸۳) چاپ می‌شود. در سال ۱۹۸۴ رمان «شبانه هندی» منتشر می‌شود. شخصیت این داستان کسی است که برای شناسایی هویت خود به‌دنبال دوستی گمشده به هند می‌رود. این کتاب ۲ بار به پارسی ترجمه شده است. در سال ۱۹۸۵ رمان «دوپهلو زنی‌های کوچک بی‌ارزش» و در ۱۹۸۶ «خط افق» از زیر چاپ بیرون می‌آید. اینجا نیز شخصیت اصلی داستان کسی است که گرچه سرگرم پیداکردن نام جسد ناشناسی است، در واقع به‌دنبال کشف هویت اصلی خود است. در سال ۱۹۸۷ ابتدا «پرندگان بئاتو آنجلیکو» سپس «چکیدهٔ پسوا» و در سال ۱۹۸۸ دو نمایشنامهٔ کوتاه او در «دیالوگ‌های ناتمام» چاپ می‌شود. در سال ۱۹۹۰ «چمدانی پر از آدم» منتشر می‌شود که نوشته‌هایی درمورد فرناندو پسوا است. در سال بعد «فرشتهٔ سیاه» و در سال ۱۹۹۲ «فاتحه نامه» به زبان پرتغالی و سال بعد به ایتالیایی منتشر می‌شود. در همان سال «خواب خواب‌ها» از زیر چاپ بیرون می‌آید. در ۱۹۹۴ مهم‌ترین کتاب آنتونیو تابوکی درمورد پسوا و تحت‌عنوان «سه روز آخر فرناندو پسوا، واپسین هذیان» («یک هذیان: واپسین سه روز فرناندو پسوا») چاپ می‌شود.

آنتونیو تابوکی آثار دیگری نیز دارد.