دانلود و خرید کتاب صوتی زندگی و بس؛ دکتر سید علی‌رضا بهشتی

کتاب صوتی زندگی و بس؛ دکتر سید علی‌رضا بهشتی اثر کریم فیضی یکی از کتاب‌های مجموعه زندگی و بس است که به همت انتشارات آوای چیروک صوتی شده است.

درباره مجموعه زندگی و بس

در این مجموعه صوتی مفاهیم بنیادی زندگی، از منظر چهره‌های شاخص ایرانی مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی‌ها، مفاهیم زندگی از منظر مخاطب عام، مورد مطالعه قرار گرفته و به همین دلیل، عاری از چالش‌های عمیق است و تنها وجه چالش برانگیز آن تقابل مخاطب بودن زندگی و انسان با یکدیگر است.

این بررسی‌ها با نگاهی تحلیلی و رویکردی فرهنگی به زندگی، درصددند تا زمینه‌هایی را در وادی شناخت عقلانی آن مطرح کنند زندگی در افق، زندگی و مدیریت؛ زندگی در قلب تاریخ، تمثال هنری زندگی و... برخی از عنوان‌های مباحث طرح شده در این کتاب‌ها است. ضمن آن که، در ابتدای مباحث مختصری از شرح حال نگارندگان آورده شده است.

در این فایل، مصاحبه با دکتر سید علیرضا بهشتی را میشنویم .

شنیدن کتاب زندگی و بس؛ استاد علی عابدی شاهرودی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم ؟

علاقه‌مندان به شناخت چهره‌های شاخص ایران‌زمین در همه رشته‌ها

درباره کریم فیضی

کریم فیضی در سال ۱۳۵۸ و یک سال بعد از انقلاب اسلامی در تبریز به دنیا آمد. اما همان دوران، در تبریز قیام‌هایی در حال شکل گرفتن بود که باعث شد دوران کودکی او در اوج هیاهو و ناآرامی بگذرد. پدر او که به حاجی فیضی مشهور بود، به کار تجارت می‌پرداخت ولی علاقه بسیاری به طبیعت و همچنین عبادت داشت. همین علاقه پدر در شکل گرفتن علاقه و به بحث‌های دینی بی‌تاثیر نبود و پای او را به حوزه علمیه قم باز کرد. از دیگر نوشته‌های کریم فیضی می‌توانیم به هوشنگ دوم (در گفتگو با هوشنگ مرادی کرمانی)، زندگی و بس، پنجره پیامبر (رمان)، از حبران تا سهراب، شعاع شمس، همزاد مسیح، سفری با سهراب و سیب زن سیب مرد اشاره کرد.

جملاتی از کتاب  زندگی و بس دکتر سید علی‌رضا بهشتی

زندگی تا چه حد ذهنی است؟

نمی دانم منظورتان ذهن فلسفی است یا نه!؟ فکر میکنم سابجکتیو را مطرح می کنید. در این موضوع، دیدگاهها و مکتب ها مختلف اند. چیزی که هست، ما از دریچه خودمان با جهان خارج از خودمان تماس برقرار می کنیم. اینکه آیا به چیزی غیر از ذهن هم معتقد باشیم یا نباشیم، جای بحث خود را دارد. در این میان ذهن نقش بسیار اساسی دارد. چه به صورت منفرد و خود اتکاء و چه آن را خود اتکاء ندانیم، بلکه تلاش ذهن برای یافتن یک عین در خارج از خودش بدانیم. در اینجا دیدگاه های فلاسفه و مکاتب مختلف است.

فارغ از دیدگاهها، خود شما چگونه فکر می کنید؟ به هر حال اگر چیز ذهنی هم وجود داشته باشد، این ذهنیت گرایی نمی تواند مطلق باشد. به نظر می رسد بحثی که بعضی از فیلسوفان میکنند درست است که می گویند، همه چیز به ذهن ما برنمیگردد. ملاک های ارزش گذاری برای اعمال و کردار رفتارها، کاملا به ذهن و ذهن آدمی بر نمی گردد، خصوصا آنجا که بیناذهنی فکر کنیم. ما وقتی بیناذهنی بیندیشیم، در آن صورت نمی توانیم همه چیز را به ذهن منفرد متکی کنیم. اگر این معنا را مورد نظر قرار بدهیم، ما از ذهنیت گرایی مطلق فاصله می گیریم.