دانلود و خرید کتاب صوتی کِی؟

کتاب صوتی کی؟ کتابی نوشته دنیل. اچ. پینک درباره نقش زمانبندی در موفقیت‌های فردی و اجتماعی است. کِی روایتی جذاب و خواندنی است که دیدگاهی قانع‌کننده برای داشتن زندگی غنی‌تر و پرهیجان‌تر ارائه می‌دهد.

درباره کتاب صوتی کی

ما خیلی وقت‌ها تصمیماتمان را بر اساس شهود و حدسیات می‌گیریم و از زمان‌بندی چیز زیادی نمی دانیم. این که کی کسب‌وکارمان را شروع کنیم، کی به کلاس جدید برویم، کی رابطه‌مان را با شخص جدیدی شروع کنیم و...

دنیلی اچ. پینک که به سرعت در حال تبدیل شدن به یکی از اساتید برتر بین‌المللی است، در کتاب صوتی کی؟ عقیده دارد زمان‌بندی یک علم است؛ ترکیبی نوظهور از تحقیقات چندمنظوره و میان‌رشته‌ای که نگاهی جدید به شرایط انسان دارد و راهنمایی مفید برای کار هوشمندانه‌تر و زندگی بهتر ارائه می‌دهد. پینک در این کتاب با بررسی گنجینه‌ای از تحقیقات در حوزه‌های روان‌شناسی، زیست‌شناسی و اقتصاد نشان می‌دهد که چطور با استفاده از الگوهای پنهان روز، بهترین برنامه را برای خود تنظیم کنیم و چگونه یک شروع بی‌انرژی را به آغازی روح‌افزا تبدیل کنیم. در انتهای هر فصل هم تمریناتی وجود دارد و نکاتی که به شما کمک می کند دیدگاه‌های خود را عملی کنید.

شنیدن کتاب صوتی کی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

کتاب صوتی کی یک راهنمای خوب برای برنامه‌ریزی زندگی است و شنیدنش را به همه علاقه‌مندان به کتاب‌های حوزه موفقیت پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب کی

وقتی صبح از خواب بیدار می‌شوید،‌ قبل از اینکه فرم‌های گزارش را پر کنید،‌ بسته‌ها را ارسال کنید یا دنبال بچه‌ها بدوید،‌ احتمالاً صبحانه می‌خورید. شاید ننشینید و یک صبحانه کامل بخورید، اما شرط می‌بندم روزه شبانه را حداقل با کمی نان، پنیر، قهوه یا چای باز می‌کنید. صبحانه از بدن محافظت کرده و سوخت مغز را تأمین می‌کند. همچنین محافظی برای متابولیسم بدن است. خوردن صبحانه مانع پرخوری در ادامه روز و در نتیجه کاهش وزن و کنترل کلسترول می‌شود. این حقایق آنقدر واضح و این فواید آنقدر آشکار است که این اصل به یک دستور تغذیه تبدیل شده است. حالا با من تکرار کنید: «صبحانه مهم‌ترین وعده غذایی روز است».

به عنوان کسی که عاشق صبحانه است، این اصل را تأیید می‌کنم. اما به عنوان کسی که برای گشت‌وگذار در مجلات علمی حقوق می‌گیرد، کمی به این موضوع مشکوکم. اغلب اطلاعات درباره فواید صبحانه و ضرر نخوردن آن بر اساس تحقیقات مشاهده‌ای است نه آزمایش‌های تصادفی کنترل شده. محققان به مشاهده افراد می‌پردازند و کارهای‌شان را تماشا می‌کنند، اما آن‌ها را با گروه کنترل مقایسه نمی‌کنند. در نتیجه یافته‌ها همبستگی را نشان می‌دهد (افرادی که صبحانه می‌خورند،‌ سالم‌تر هستند)، نه رابطه علت و معلولی را (شاید افرادی که اکنون سلامت هستند،‌ بیش از دیگران صبحانه می‌خورند). اگر محققان از روش‌های علمی پیچیده‌تر استفاده کنند، تشخیص فواید صبحانه سخت‌تر می‌شود.

یکی می‌گوید «خوردن یا نخوردن صبحانه (برخلاف رویکردهای موافق) هیچ اثر واضحی بر کاهش وزن ندارد». دیگری می‌گوید «اعتقاد به خوردن صبحانه آنقدر زیاد است که از شواهد علمی هم پیشی می‌گیرد». اما از آن‌جاکه تحقیقات درباره خواص صبحانه با حمایت گروه‌های صنعتی انجام می‌شود، کمی شُبهه‌انگیز است.

آیا همه ما باید صبحانه بخوریم؟ جواب معمول یک «بله» بلند و خوشمزه است. اما به نظر متخصص تغذیه و آمارشناس انگلیسی «متاسفانه شواهد علمی کنونی ما را به پاسخی ساده‌تر می‌رساند: نمی‌دانم».

پس اگر دوست دارید، صبحانه بخورید و اگر دوست ندارید، نخورید. اما اگر نگران خطرهای عصر هستید، وعده غذایی بیچاره و مهجوری به نام ناهار را جدی‌تر بگیرید. (گوردون گِکو، ابرقهرمان سینما در دهه ۱۹۸۰ اصطلاح معروفی داشت: ناهار غذای بزدل‌ها است). یک ارزیابی کلی نشان می‌دهد ۶۲ درصد از کارمندان دفتری آمریکا ناهارشان را با عجله در همان محل کار صرف می‌کنند. این صحنه غم‌انگیز (که فرد موبایل در یک دست و ساندویچ لهیده در دست دیگر، با ناامیدی از اتاقکش بیرون می‌آید) را «ناهار غمگین پشت میز» می‌نامند. همین نام باعث یک جنبش آنلاین شد که افراد تصویر ناهار رقت‌انگیزشان را ارسال می‌کردند. اما حالا وقت آن رسیده که توجه بیشتری به ناهار داشته باشیم، زیرا دانشمندان اجتماعی فهمیده‌اند که اثر آن بر عملکرد ما بیش از آن است که تصور می‌کنیم.

مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۶ به بررسی بیش از ۸۰۰ کارمند (که بیشتر در حوزه‌های تکنولوژی اطلاعات، آموزش و پرورش و رسانه فعال بودند) از ۱۱ سازمان مختلف پرداخت که بعضی از آن‌ها برای صرف ناهار از پشت میزشان بلند می‌شدند و بعضی غذا را پشت میز می‌خوردند. آن‌هایی که از پشت میز بلند می‌شدند، خیلی راحت‌تر با استرس محیط کار کنار می‌آمدند و نه تنها در ادامه روز، بلکه تا یک‌سال بعد هم خستگی کمتر و توان بیشتری داشتند.

محققان می‌گویند وقت ناهار مخصوصاً برای افرادی که کارهای دشوار شناختی یا احساسی انجام می‌دهند، احیاگر است و باعث افزایش سلامت و نشاط کاری می‌شود. در گروه‌هایی مانند آتش‌نشانان که به هماهنگی بالا نیاز دارند، با هم غذا خوردن عملکرد تیم را بهبود می‌بخشد.

اما هر ناهاری چنین خاصیتی ندارد. بهترین وقت ناهار دو مشخصه کلیدی دارد: استقلال و جدایی.