دانلود و خرید کتاب صوتی جوینده

کتاب صوتی جوینده نوشتهٔ امین فرد است. گروه گویندگان گویندگی این رمان علمی - تخیلی صوتی را انجام داده و نشر فرهنگی فرد آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب صوتی جوینده

کتاب صوتی جوینده رمانی علمی - تخیلی است که روایت انسان‌هایی را ۸۵ سال پس‌از نابودی زمین روایت کرده است. امین فرد در این رمان صوتی داستان آدم‌هایی را بیان کرده که درون شهری با گنبد شیشه‌ای زندگی می‌کنند. بیرون شهر، انسان‌های جهش ‌افته‌ای پرسه می‌زنند که از گذشته کینه به دل دارند و مقصر وضعیت حال خود را انسان‌های جاه‌طلبی می‌دانند که ولع سیری‌ناپذیری برای قدرت دارند. سرانجام روزی می رسد که گنبد شیشه‌ای که تنها محافظ بین انسان‌ها و جهش‌یافته‌ها بود، از بین می‌رود. آخرین انسان شهر شیشه‌ای دل به بیابان‌های سوزان می‌زند. ماجراهای زیاد و گاه ترسناک پیش روی اوست. این رمان صوتی را بشنوید تا از آیندهٔ او آگاه شوید. عنوان فصل‌های این کتاب صوتی عبارت است از «شبح‌هایی در میان دشت»، «گرگ‌های بیابان»، «آخرین شهر شیشه‌ای»، «شکار و شکارچی»، «مرگ سرخ»، «شب هجوم»، «انسان»، «سیاهی»، «تکاپوی نجات»، «جدال بازماندگان»، «پرواز یک گرگ»، «خنجر از پشت»، «حس وحشی»، «آرامش، طوفان»، «خاموشی خشم و کینه» و‌ «مغاک».

شنیدن کتاب صوتی جوینده را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب صوتی را به دوستداران داستان‌های علمی - تخیلی ایرانی و علاقه‌مندان به قالب رمان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب صوتی جوینده

«ناگهان افجل از کنارم می‌گذرد. وقتی سرم را بلند می‌کنم، کاپیتان را می‌بینم که روبرویم ایستاده است. ناخداگاه جیغ کوتاهی می‌کشم و قدمی به عقب برمی‌دارم. همیشه آرام حرکت می‌کند و هیچ وقت صدای پای او را نمی‌شنوم. صورتش جدی و خشن است. نگاهش از کشوی باز به روی عکس‌های درون دست من می‌چرخد و می‌گوید: «چکار می‌کنی سرباز؟»

چندین نفس کوتاه می‌کشم، آب دهانم را فرو می‌دهم و با لکنت زبان می‌گویم: «عذرر... می‌خوام. این عکس‌ها روی زمین افتاده بودن. فکر کردم شاید نوشته‌ای..»

نگاه کاپیتان مرا از ادامه حرف باز می‌دارد. سرم را پایین می‌اندازم و عکس‌ها را به سمت او می‌گیرم. مدتی طول می‌کشد تا او عکس‌ها را بگیرد. کاپیتان بدون هیچ حرفی به سمت میزش می‌رود. نمی‌خواهم گناهکار بمانم.

- من سراغ کشوی شما نرفتم. این عکس‌ها روی زمین افتاده بودن. من فقط کبریت رو از توی کشوی شما برداشتم.

کاپیتان عکس‌ها را درون کشو می‌گذارد و می‌گوید: «به کارت برس سرباز.»

مدتی به درون کشو نگاه می‌کند. نمی‌توانم صورتش را ببینم و حسش را درک کنم. دوست دارم درمورد کورو از او بپرسم، دوست دارم آن دلشوره لعنتی تمام شود ولی دلیل آرامشم آن بیرون است. می‌گویم: «کاپیتان اون سایه‌ها چی بودن؟»

- نمی‌شناسی و گفتنش هم فایده نداره سرباز.»