نظرات کاربران درباره کتاب صوتی زندگی در پیش رو

تا قسمت هشتم بخش یک، در حال مستفیض شدن بودم که ناگهان احساس کردم مغایرت مشهودی مابین لحن نویسنده و متن ترجمه شده هست، فورا نسخه انگلیسی ( نسخه اصلی فرانسوی ست) را چک کردم و دیدم بعله، شوربختانه در چند پاراگراف شاهد نکات متعدد شامل اشتباه فاحش در انتقال معنی ( علت عدم ورود به کلیسا )، ترجمه کاملا اشتباه و سانسور بیجا ( علت انتخاب رنگ سبز برای چتر مطرح شده ولی در ترجمه هیچ اشاره ای نشده ) و در قسمتی تغییر نام فاطمه با عایشه !!!!! آخه چراااا .. ؟!!! خلاصه آنکه با دلزدگی شدید از گوش دادن به ادامه کتاب منصرف شدم ! ( شاید روایت دلنشین راوی بعدها مجابم کرد که مجدد استماع رو از سر بگیرم ولی اونقدر به ترجمه بی اعتماد شدم که وصف ناپذیره )

زندگی پیش رو مثل خداحافظ گری کوپر، دیگر اثر رومن گاری، سرشار از طنز و طعنه به بی‌عدالتی های بشری است. داستان را از زبان کودکی یتیم می‌شنویم که در شرایط نامناسبی نگهداری شده و شاید به همین خاطر خیلی بیشتر از اقتضای سنش می‌داند و می‌فهمد. نویسنده نظراتش درباره شرایط نامناسب جامعه را از زبان مومو، نوجوان مذکور، بیان می‌کند. هر چند ممکن است در بعضی لحظات، داستان خواننده/شنونده را دستخوش احساس ناراحتی کند ولی شنیدن و خواندن کنایه‌های طنزآمیز گاری همیشه لذت بخش است.

گویندگی خانم صمدی خوب بود. داستان برای من جذابیت نداشت. چیز جدیدی هم بهم اضافه نکرد.

متن ساده و روان بود.اونقدر که از ابتدا مخاطب رو همراه میکنه.موضوع قابلیت پرداخت بیشتری داشت به نظرم اما جملات خاص و برشهای ماندگار و دلچسب کتاب،اجازه ی توجه به این موضوع رو نمیده.گویندگی خانم صمدی رو هم من دوست داشتم. «این گناهکارانند که راحت می‌خوابند، چون چیزی حالیشان نیست و بر عکس، بی‌گناهان نمی توانند حتی یک لحظه چشم روی هم بگذارند، چون نگرانِ همه چیز هستند. اگر غیر از این بود بی‌گناه نمی‌شدند.»

داستانی عالی، ساده اما فلسفی و عمیق، ارزش خوندنش بالاست و گاها دیالوگهایی داره که به شدت روی آدم تاثیر میذاره، فلسفه زندگی و روزگار آدمهای آسیب دیده از اشتباهات والدین و سایاستمدارها و آدمهایی که دوست دارن زندگی بکنن، عشق بورزن ، دوست داشته باشن و دوستشون داشته باشن.

میخواهم پیش از هر چیز از خانم آزاده صمدی، صداپیشه فرهیخته و هنرمند تشکر کنم. از کتاب و آن ترانه های خاطره انگیز شارل آزناوور لذت بردم. زندگی رومن گاری را گوگل کردم، همان نیشخندی که در کتاب می بینیم در زندگی و مرگ اش دیدم اینکه با دست کم شش نام بشود نوشت و هر کدام همزمان با استفاده از نام های دیگر. او در سال 1974 با سه نام، سه رمان می نویسد. نکته جالب دیگری که منتقدین به آن اشاره کرده اند، میل به دیگری بودن حتی در قهرمان های داستان های گاری است. یعنی همان چیزی که گاری آرزویش را در سر می پروراند. او خودش در کتاب نام مستعار نوشته آژار( امیل آژار یکی از نام های مستعار او بوده ) می نویسد: «همیشه یکی دیگر بوده ام. » رومن گاری با نام اصلی رومن کاتسِف (Roman Kacew) در ۸ مه ۱۹۱۴ میلادی در لیتوانی واقع در امپراتوری روسیه در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد. پدرش آری-لیب کاسو کمی بعد در ۱۹۲۵ میلادی خانواده را رها کرد و به ازدواج مجدد دست زد. از این هنگام او با مادرش، نینا اوزینسکی (کاسو)، زندگی می‌کرد، ابتدا در ویلنا و سپس در ورشوی لهستان. در سال ۱۹۲۸ میلادی، رومن چهارده ساله به همراه مادرش به شهر نیس در کشور فرانسه رفتند. در آنجا در رشته حقوق تحصیل می کند پس از اشغال فرانسه توسط نازی‌ها در جنگ جهانی دوم، او به انگلستان گریخت و تحت رهبری شارل دوگل به «نیروهای آزاد فرانسه» پیوست و در اروپا و آفریقای شمالی جنگید. به دلیل خدماتش در ارتش موفق به اخذ جوایز متعددی از ارتش شد. پس از جنگ، رومن با مدرک حقوق، که از دانشگاه پاریس گرفته بود، و نیز با دیپلم زبان‌های اسلاو که از دانشگاه ورسای دریافت کرده بود، به عنوان دیپلمات در شهرهای مختلف کار کرد. همچنین به عنوان سخنگوی هیئت نمایندگان فرانسوی سازمان ملل ابتدا در نیویورک و سپس در لندن به فعالیت پرداخت. رومن گاری در ۲ دسامبر ۱۹۸۰ بعد از مرگ همسر دومش در سال ۱۹۷۹ با شلیک گلوله‌ای به زندگی خود خاتمه داد. وی در یادداشتی که از خود به جای گذاشته این طور نوشته‌است «... دلیل این کار مرا باید در زندگینامه‌ام شب آرام خواهد بود، (La Nuit sera calme, 1974) بیابید.» او در این کتاب گفته‌است: «به خاطر همسرم نبود، دیگر کاری نداشتم.» و همچنین نوشته‌است: «واقعاً به من خوش گذشت، متشکرم و خداحافظ!»

بعد از جنگ اوضاع اقتصادی وحشتناک بعدش و ادمهایی که زندگی نکردن و فقط زنده بودن

نویسنده عالی مترجم عالی گوینده فوق العاده سر گذشت سخت انسانهای ناخواسته

عالی بود با نویسندگی بسیار زیبا و گویندگی بسیار عالی و صدای رسای خانم صمدی و ترجمه عالی واقعا برای تعریف این کتاب کلمه ایی را باید کشف کرد

داستان پایان و آنچه در نهایت فارق از نوع نژاد و دین و شرایط زیست باید با آن مواجه شویم. در کل فضای تاریکی دارد و با اینکه جملات جالبی دارد اما نمی توانم بگویم عالی بود ولی در عین حال از کشش لازم برای اینکه داستان را دنبال کنیم هم برخوردار بود. پایانی که برای راوی رغم خورد را دوست نداشتم اما تصمیمی که برای کمک به حامی و پناه دهنده اش گرفت قابل درک بود . ترجمه خوب ، متن روان و خوانش خانم صمدی هم از نکات مثبت این کتاب صوتی است. همین ...

نکته ای که ازین کتاب اموختم این بود که فرقی نمیکنه که یهودی باشی مسلمان باشی یا مسیحی ویا چه ملیتی داشته باشی عرب فرانسوی الجزیره یا حتی امریکایی زندگی قانون های طبیعی خودش رو داره و تو در هر زمانی با قانونهای طبیعی زندگی چه خوب و چه بد روبرو هستی و چگونگی برخورد تو با این قانونهای طبیعی هستش که زندگی تو رو میسازه در واقع ما مثل یک مهندسی هستیم که با مصالحی که در اختیار داریم تکه تکه پل رو برو مون رو میسازیم و روی اون قدم میگذاریم و بعد تکه بعدی و بعدی گاهی وقتها نمیدونیم مرحله بعد چیه ولی ناگزیر ادامه میدیم

کتاب از زبان یه پسر بچه مسلمانه از فردی به نام رزا خانم ،اصلا دوستش نداشتم و به زور تمومش کردم ،گوینده و ترجمه کتاب خوب بودن اما اصلا با داستان کتاب رابطه برقرار نکردم ،تلخ بود و تلخ تموم شد

مدل خوانش خانم آزاده صمدی کلافه ام میکرد. هی داستان میپرید. در نهایت مجبور شدم خودم کتابش را دست بگیرم.

احساس من از شنیدن متن کتاب چه معلوماتی بمن اضافه شد ونویسنده از نوشتن چنین کتابی چقدر پول گیرش آمده ؟ متاسفم

عالی عالی عالی. اما من صوتی دوست ندارم نمیشه خوب تمرکز کنم. رفتم فیدیبو متنیش رو گرفتم 😎😉

این کتاب رو قبلا خوانده‌بودم، اما با خوانش خانم آزاده صمدی خیلی خیلی لذت‌بخش‌تر بود.

یه کتاب با داستانی که از نظر جذابیت متوسط بود. گویندگی خوبه خانم صمدی و سانسور زیاد در ترجمه. اما در کل ارزش یک بار خوندن یا گوش دادن رو داره.

خیلی محتوای جالبی نداره اصلا خیلی الکی کشش دادن

هنوز داستان رو کامل گوش نکردم ولی تا اینجا خیلی اذیت شدم. توی چند تا قسمت مشکل صوتی وجود داره، الان قسمت ۸، بخش دو رو گوش میدم ولی انقدر پرش داره که عملا متوجه نمیشم درباره چی داره صحبت میکنه

این کتاب را به خاطر توصیه سروش صحت خواندم، راستش را بخواهید حال نکردم البته من رمان خوان نیستم ولی فکر میکنم رمان خوانها نظر دیگری داشته باشند. کتاب تک جمله های خوبی دارد

گویندگی بسیار خوب خانم صمدی، لذت شنیدن این کتابو برام دوبرابر کرد ترجمه هم خیلی خوب و روونه و خلاصه کتاب مشخص میکنه با چی طرفید

کتاب خوب هست ، با گویندگی بسیار خوب و عالی هست

حتما حتما این‌کتاب پیشنهاد میشه باصدای خانوم صمدی بسیار شنیدنیه با هر سلیقه ای که باشید مطمئن باشید که این کتاب رو میپسندید

متن روان ساده و با صدای زیبای خانم صمدی بسیار این کتاب را دوست داشتم توصیه میکنم .

خیلی پایان جذابی داشت تصورش خیلی هیجان زده م میکنه. صدای خانم صمدی به جذابیت داستان اضافه میکنه

کتاب خوبیه به نظرم هرچند سلایق فرق میکنه کتاب داستانی است با به چالش کشیدن عقاید در مورد ادیان و سبک زندگی مردم شما رو به فکر وادار میکنه

یکی از جذاب ترین کتابهایی بود که تا حالا خوندم،جملات قابل تامل زیادی داشت،اولش کمی واسم خسته کننده بود،بعد برام جذاب شد

داستان جالبی است.البته خوانش جذاب خانم صمدی انراگیراترکرده است. نقطه ضعف ان الفاظ رکیکی بود که به کرات درداستان تکرارشده بود.ازاین لحاظ ازتوصیه کردن ان مطمئن نیستم.

خیلی زیبا و از دید یک کودک دنیای پر از زجرش را توصیف کرده بود ...

آخرش خیلی غم انگیز بود😭😭😭 متنش از کلمات سخیف استفاده شده بود.

کتاب در حاشیه پاریس اتفاق میوفته و دربارهٔ یه زن یهودیه که از بچه‌های حروم‌زاده نگهداری میکنه. راوی کتاب، محمد، یه پسر کوچولوئه که فضا و شخصیت‌ها رو به خوبی نشون می‌ده. خانم صمدی هم خیلی خوب خوندن.

انقدر نکته و اعتراض به مسائل مختلف اجتماعی و سیاسی را در قالب یک داستان که شما را خسته هم نمیکند ، گنجاندن واقعا شاهکاره هست . قبلا فیلمش را با بازی سوفیا لورن و بابک کریمی دیده بودم. خوانش و صدا سازی بسیار عالی

داستان کتاب روایت یک پسر کوچولو به اسم محمده که با خانم رزا و بچه های دیگه زندگی میکنه، من اوایل کتابم هنوز، ولی به نظرم بیشتر روایته تا داستان. انتظار هیجان ازش نداشته باشید. ولی جذاب و گیراست و صدای گوینده هم خوب روی کتاب نشسته.

بر خلاف کتاب‌های دیگر رومن گاری این کتاب را من خسته کننده ارزیابی میکنم. صدای آزاده صمدی، گرچه صدای خوبی است، اما چون بدون مهارت خوانده شده، به خسته کنندگی داستان افزوده. متاسفانه خانم صمدی کلمات فرانسوی را پیشاپیش چک نکرده و بسیاری را به اشتباه می‌گوید.

داستان جاهای زیادی برای پوشاندن ضعف و عدم خلاقیت از کلمات رکیک استفاده می‌کنه. در کل زیاد جالب نبود.

اصلا کشش نداره داستان. هیچ محور خاصی نداره راجب پسری فقیره که یه زن لکاته بزرگش میکنه پسره بخاطر وضعیتی که داره بیشتر از سنش میدونه نکته جالبی نداشت که بشه ازش دریافت کرد یا راجبش بحث کرد نکته هایی که داره درباره وضعیت نابسامان مردم بعد از جنگ، بزرگ شدن بچه توسط یه لکاته که خیر و شر اون زن معلوم نیست، و کسانی که نمیتونن بچه نگهدارن بچه دار نشن اینجور داستان ها خسته کننده س چون انسان هیچوقت درس عبرت براش نمیشه و همیشه این داستان ها تکراری ان

داستان خاصی نداره هیجان نداره غمگینه و چیزی بهتون اضافه نمیکنه من که از اول تا آخرش فقط دلم سوخت😕 درباره گویندگی ام اینکه صداسازی خوب بود ولی من خوانش خانم صمدی رو نپسندیدم

گویندگی عالی بود من فقط با متن این داستان زیاد حال نکردم اتفاقهای تکراری زیاد داشت