داستان

رمان جدید کارل اوه کناسگور دربارۀ دنیایی مالخولیایی حرف می‌زند که در آن هر چیز ساده‌ای عجیب‌و‌غریب است

من نه در گریز از سوگ که همراهِ سوگ دویدم

اولین تجربۀ عشق به اثری ادبی مانند اولین عشقی است که در جوانی تجربه می‌کنید، سوزان اما ناکافی

زندگی مثل ماری است که دمش را در دهانش گرفته، مثل رودخانه‌ای مصنوعی در هتلی ساحلی

چطور پدری که درختان زیتونش را برای حفظ جان کودکانش رها کرد در خیابان‌های شیکاگو جان داد؟