کتاب رضاشاه در قاب ۱۹۰ خاطره و حکایت

رضاشاه در قاب ۱۹۰ خاطره و حکایت کتابی است که به همت گروه تحقیق موسسه فرهنگی هنری قدر ولایت به چاپ رسیده است.

مؤسسه فرهنگی هنری قدرولایت از ابتدای سال ۱۳۷۲ پس از هشدارهای هوشمندانه رهبر معظم انقلاب اسلامی مبنی بر وجود تهاجم گسترده فرهنگی علیه انقلاب اسلامی و باورهای اسلام ناب، تأسیس شد تا با حضور در عرصه فرهنگی، به اندازه توان خود، در گسترش فرهنگ انقلاب اسلامی و پیام آن و نیز در افشای ترفندهای فرهنگی دشمنان و عوامل آنان، بكوشد و وظیفه خود را انجام دهد.

این مؤسسه موفق شده است در زمینه تبیین و نشر رهنمودها و اندیشه حضرت امام خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، و رهبر معظم انقلاب اسلامی، خلف صالح امام خمینی (ره)، قدم‌هایی بردارد و همچنین نسبت به بررسی، پژوهش، تدوین و نشر موضوع‌هایی كه مورد اشاره و مطالبه آنان بوده است اقدام کند. تاریخ معاصر ایران و مسائل و جریانات روز، از جمله مطالبات رهبری بوده‌اند كه مؤسسه با اهتمام ویژه‌ای آنها را دنبال كرده است.

مؤسسه فرهنگی هنری قدرولایت در سه گروه سنّی: كودكان، نوجوان، جوانان و عموم به نشر نتایج بررسی‌ها و پژوهش‌های خود اقدام كرده است.

مؤسسه فرهنگی هنری قدرولایت، در سال ۱۳۸۸، در سی سالگی پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان ناشر برگزیده در نشر فرهنگ انقلاب در سی سال انقلاب اسلامی برگزیده شد و در سال ۱۳۸۹ ناشر برگزیده بیست‌وسومین نمایشگاه بین‌المللی كتاب تهران شد. این مؤسسه همچنین در همین سال به عنوان ناشر برگزیده سیزدهمین جشنواره انتخاب كتاب دوسالانه دفاع مقدس معرفی شد.

مؤسسه فرهنگی هنری قدرولایت در سال ۱۳۹۳ در جشنواره بزرگداشت حماسه ۹ دی از سوی ستاد پاسداشت حماسه ماندگار ۹ دی ( همایش ملی علمداران بصیرت ) به عنوان ناشر برگزیده در حوزه كتاب مورد تجلیل قرار گرفت.

موسسه فرهنگی هنری قدرولایت در سال‌های ۱۳۹۲ و ۱۳۹۵در چهارمین و هفتمین نمایشگاه ملی کتاب دفاع مقدس برگزیده شد. همچنین در هفدهمین دوره انتخاب بهترین کتاب دفاع مقدس به عنوان خادم نشر تهران انتخاب شد.

همچنین موسسه قدرولایت در جشنواره شهید سید علی اندرزگو در سال ۱۳۹۶ به عنوان برگزیده انتخاب شد.

درباره کتاب رضاشاه در قاب ۱۹۰ خاطره و حکایت

نهضت مشروطه در امتداد خود، توسط عوامل انگلیس و همکاری روشنفکران، منحرف شده و بر طبق منافع بریتانیا در هند شرقی، با کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ و روی کار آمدن رضاخان، به دیکتاتوری سیاه و خشن پهلوی منتهی می‌شود. در این کتاب به روش روایتگری مردانی که در آن روزگار حاضر بوده و یا با رژیم رضاخان همکاری داشتند و یا همراه حوادث آن زمان حرکت کرده‌اند، با رضاخان از تولّد تا تصاحب تخت پادشاهی و سپس فرار او در شهریور ۱۳۲۰ و تبعید و مرگ وی، بطور واقعی آشنا می‌شویم. ما رفتار ومنش و حرکات او را در ۱۹۰ رویداد به تصویر کشیده‌ایم تا حقایق و واقعیت‌های آن دوره مهم از تاریخ معاصر را بدانیم و قدرت شناخت روایت‌های تحریف شده از این دوره را پیدا کنیم.

 مستند بودن روایت‌ها به حاضران در آن دوران، ساده و روان بودن روایت‌ها و تصاویر فراوان و متناسب با رخدادها از ویژگی‌های این کتاب است.

 خواندن کتاب رضاشاه در قاب ۱۹۰ خاطره و حکایت را به چه کسانی پیشنهاد می کنیم

 علاقه‌مندان به تاریخ معاصر ایران مخاطبان این کتاب‌اند.

 بخشی از کتاب رضاشاه در قاب ۱۹۰ خاطره و حکایت

از دوران کودکی تا مرگ، از دوره سرباز صفری محتاج تا بزرگ سرمایه¬دار ملّاک و کارخانه¬دار، از پادویی و نگهبانی سفارتخانه‌های خارجی تا حلقه بگوشی در کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ ، از اشک تمساح ریختن برای وطن تا فرار در شهریور ۱۳۲۰، از بهره جویی ریاکارانه از عزاداری سیدالشهداء و دیدار روحانیت تا قدغن کردن مراسم عزاداری و دستگیری و تبعید و شکنجه و کشتن علماء بزرگ، از آرزوی تقلید از ترکیه و غرب گرایی در آداب و رسوم و باورهای دینی مردم تا کشف حجاب و حمله به تجمع مردم در مسجد گوهرشاد و کشتار آنان، از همکاری با روشنفکران و سوسیالیستها برای رسیدن به قدرت تا منزوی یا زندانی کردن و کشتن آنان، همگی عکسهایی است که از رضاخان باقی مانده است.

این عکس‌ها را چه کسانی بمانشان می‌دهند؟ همانها که زمانی با او همکاری داشتند، آنهایی که راه رسیدن او را به شاهی هموار کردند. آنان که در مجلس شورا و هیأت دولت و سایر پُست‌ها، فرمانبری او را کرده بودند. مثل یحیی دولت‌آبادی، مثل سید حسن تقی‌زاده، مثل سید محمد تدین، مثل دکتر محمد مصدق، مثل سلیمان میرزا اسکندری، مثل محمدعلی فروغی. بعضی هم که مقابل او ایستادند یا مورد سوء ظن قرار گرفتند مثل سید حسن مدرس، فرخی یزدی، واعظ قزوینی، سرداراسعد بختیاری، علی اکبر داور، عبدالحسن تیمورتاش، تقی ارانی، اینها هم عکس شهادت و جسدخونینشان ، سیمای رضاخان را نشان داد.

رضاخان در تمامی عرصه‌ها و حوزه‌های کشور، کارهایی کرد که هیچ یک به نفع مردم و کشور نبود. اگر راه آهن کشید، راه آهنی کشید که انگلیسی‌ها می‌خواستند از جنوب به شمال کشور و مرزهای شوروی دسترسی آسان داشته باشند و لذا به نظرمخالف کارشناسان اهمیتی نداد و گفت باید این راه¬آهن کشیده شود!!

وقتی دانشگاه درست کرد، دانشگاهی ساخت که در آن از علم و فناوری و اختراع و رشد علمی خبری نبود و تنها با غرب‌زدگی، بین دانشگاهیان و ملت فاصله درست کرد!

اگر به تقویت ارتش و تجهیز آنان به سلاحهای مدرن اقدام کرد، با ورود انگلیسی‌ها در جنگ دوم جهانی به ایران و فرار ارتشی¬ها از مرزها و تخلیه پادگانها در تهران، معلوم شد اقدامات او صوری و مظاهر سازی بوده و عمق و واقعیت ندارد. اگر نیروهای انتظامی مثل شهربانی را تقویت کرد فقط برای مهار مخالفان و سرکوب هر صدایی بود که دیکتاتوری او را بر نمی تافت. نام سر پاس مختاری و دکتر احمدی لرزه بر اندام مخالفان می انداخت و چه مخالفان و حتی آنان که در معرض سوءظن رضاخان قرار می¬گرفتند در این شهربانی کشته نشدند!! اگر نهضت جنگل را در شمال سرکوب کرد و سر از تن میرزای جنگلی جدا ساخت برای امنیت انگلیسی-ها بود که در حل معمای او، درمانده شده بودند. امنیت کشور برای آسایش و راحتی بیگانگان در تخت و تاز آنها ثمر داشت و خودیها در زندان یا تبعید، از امنیت بهره¬ای نداشتند. اگر به بازسازی فردوسی و شخصیت‌های گذشته می‌پرداخت برای عملی کردن سیاست تدوین شده روشنفکرانی چون محمدعلی فروغی بود تا با احیای باستانگرایی، فرهنگ اسلامی را ریشه کن کند. اگر قرار داد نفت را در آتش بخاری سوزاند برای این بود که قرارداد تحمیلی دیگری را به مدت ۶۰ سال به ملت تحمیل کند! و اگر... اگر... اگر...