کتاب انواع تلسکوپ

جف کاترل در این کتاب علمی ساده و مختصر، شما را با انواع تلسکوپ و کابردهای آن آشنا می‌کند. محدثه فاطمی این کتاب را به فارسی برگردانده است.

درباره کتاب انواع تلسکوپ

فرهنگ لغات انگلیسی آکسفورد یک تلسکوپ را این طور تعریف می‌کند: یک ابزار نوری برای مشاهده دور دست، وسیله‌ای که برای نزدیک‌تر و بزرگ‌تر بنظر رسیدن اشیای دور بکار می‌رود. در حالی که این تعریف به اندازه کافی درست است، اما در برگیری هدف و اهمیت تلسکوپ‌های جدید با شکست مواجه می‌شود. حساسیت فوق‌العاده و گستره طول موج‌هایی که تلسکوپ‌ها اکنون با آن کار می‌کنند، دانش ما از جهان را با دیدنی ساختن نادیدنی دگرگون کرده است.

این کتاب بسیار کوتاه، نقشه یک سفر را ترسیم می‌کند، سفری از تلسکوپ گالیلئو گالیله (که او مشاهدات خود را با آن انجام داد، آنها را در چند صفحه از دفترش یادداشت کرد، و یک جهان بینی کامل را در هم کوبید) تا تلسکوپی که در سال‌های آتی آنقدر داده تولید خواهد کرد که از ظرفیت کنونی اینترنت فراتر خواهد رفت. این کتاب تاریخچه تلسکوپ‌ها نیست، اما مقداری تاریخ نیز در آن وجود دارد. این کتاب در مورد علم تلسکوپ‌ها است: آنها چه کاری انجام می‌دهند، چگونه کار می‌کنند، ما با استفاده از آنها چه چیزی آموخته‌ایم، و آنها بعد به کجا می‌روند.

 خواندن کتاب انواع تلسکوپ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 اگر علاقه‌مندید با انواع تسکوپ‌ها و کارکرد آنها آشنا شوید، این کتاب جذاب را بخوانید.

 بخشی از کتاب انواع تلسکوپ

در یک شب تاریک صاف، می‌توانیم حدود ۵۰۰۰ ستاره را با چشمان خود از هر نقطه‌ای بر روی زمین ببینیم. اما بلند کردن حتی یک تلسکوپ ساده به سمت کهکشانمان، راه شیری، تعداد ستاره‌های قابل مشاهده را هزار برابر می‌کند. دقیقا چه چیزی در مورد تلسکوپ‌ها وجود دارد که سبب می‌شود اینگونه کار کنند، و به همین خوبی؟

بیایید با یک اندام استثنایی شروع کنیم، چشم. این اندام نمایانگر ویژگی‌های اصلی یک تلسکوپ است. دارای یک روزنه جمع‌آوری نور (عنبیه)، یک عدسی برای متمرکز کردن نور بر روی تصویر، یک آشکارساز (صفحه‌ای دو بعدی از 100 میلیون سلول گیرنده نور حساس به نور در شبکیه)، و یک پردازنده اطلاعات پیشرفته (مغز) می‌باشد.

چشم از تکه‌های حساس به نور موجود در گونه‌های اولیه نظیر اوگلنا ی تک سلولی، تکامل یافته است. حساسیت به نور برای شکل‌های ساده زندگی یک مزیّت محسوب می‌شد، و چشم‌ها بطور مستقل در نسل‌های مختلف به انواع متعدد تکامل یافته‌اند. در بسیاری از حیوانات، تکه حساس به یک صفحه فنجانی شکل توخالی از سلول‌های گیرنده نور تکامل یافت که تقریبا قادر به حسگری جهت نور بود. فنجان بینایی عمیق‌تر و محصورتر شد، با یک حفره کوچک در جلو، که نور را به سوی یک شبکیه در داخل سوق می‌داد، و مثل یک دوربین بدون لنز کار می‌کرد... در یک دوربین بدون لنز، هر نقطه موجود بر روی شیء به یک نقطه منحصر بفرد بر روی صفحه نمایش نگاشت می‌شود، و یک تصویر معکوس را ایجاد می‌کند. حلزون ناتیلوس چنین چشمانی دارد. توانایی ایجاد تصاویر یک گام رو به جلوی بزرگ بود- اما مشکل این بود که یک سوراخ سوزنی اجازه ورود نور زیاد را نمی‌داد. فقط پرتوهایی که از روزنه کوچک موجود در جلو عبور می‌کنند دریافت می‌شوند، و بقیه مسدود می‌گردند. بزرگ کردن روزنه پرتوهای بیشتری را راه خواهد داد، اما این پرتوها از گستره زوایای وسیع‌تری می‌آیند و تصویر وضوح کمتری خواهد دشت.