کتاب بزرگ، قد یک دکمه

قاصدک

۱۴۰۰/۰۹/۲۳

من هنوز هم یک دکمه سیاه پلاستیکی بودم ولی بزرگ و مهم قد یک دکمه ! ب نظرم شاهکار و نقطه عطف قصه نه تصویر گریش بود ن روایت گریش و...بلکه پایان قصه واقعا شاهکار بود ! توی همین ی جمله کلیییی

تیام

۱۴۰۰/۰۵/۰۵

در شرایطی که بچه ها ایده‌آل خود را در قهرمان شدن می بینند، پذیرش خود: همان چیزی که هستیم، نه کمتر و نه بیشتر، گام بلندی است. نویسنده در برداشتن این گام بلند موفق بوده اند. تصویرگر بسیار زیبا عمل

کاربر ۳۰۱۱۴۴۲

۱۴۰۰/۰۲/۲۵

اون سگه که توی کتاب بود چه ناز بوووود😍دکمه هه هم بامزه بود

گمشده در دنیای کتاب ها :(

۱۴۰۲/۰۶/۰۱

شخصیت اصلی قصه ی ما نه آدمه، نه جونور! اون یه دکمه ست؛ یه دکمه که دوست داره دور دنیا بگرده و ماجراجویی کنه تا یه نفر پیدا بشه و بهش توجه کنه. من یه دکمه ی سیاه پلاستیکی ام و

Delara MMS

۱۴۰۰/۰۶/۰۷

خیلی بینظیر بود کلا کتاب های اقای ملک یاری همه زیبا هستن😊

bitabemahtab

۱۴۰۰/۰۳/۳۱

خیلی دوست داشتنی!

Ms S

۱۴۰۰/۰۱/۰۲

خیلی دوست داشتنی بود 🙂

mahtab&friends

۱۴۰۱/۰۶/۰۳

کتاب خوبیع. ایده ی خوبی داره. اینکه یه دکمه به چه کاری میاد. بعضی جاها نمادین میشه. نکته مهمش این بود که تصاویرش هم قصه گو بودند و میشد با بچه درباره شون گفت و گو کرد.

Amir10

۱۴۰۰/۱۱/۲۹

بسیار کتاب زیبایی بود و تصویر‌های کتاب را دوست داشتم. این داستان به ما یادآوری می‌کند که همه‌ی ما انسان‌ها مثل دکمه‌ی این کتاب با‌ارزشیم و باید جایگاه واقعی خودمان را در زندگی پیدا کنیم.

مامان زیبا

۱۴۰۰/۰۹/۰۲

تصاویر متوسط بودن...متن هم خیلی نداشت و باید خود مخاطب و خواننده پروبال بده موضوع هم در مورد اینه که هرچند کوچیک هرچند با ظاهر معمولی که شاید توی این دنیا دیگه بدرد نخوریم ولی میشه راه خودمون رو پیدا