کتاب معماری با شیشه

کتاب معماری با شیشه نوشته پونه حسینی نسب است. این کتاب به اهمیت و استفاده شیشه در معماری مدرن می‌پردازد. این کتاب برای علاقه‌مندان به معماری مدرن بسیار جذاب است.

درباره کتاب معماری با شیشه

با گسترش روند ساخت و نیاز بشر به انواع ساختمان‌ها با کاربری‌های متفاوت همواره شاهد رواج مواد و مصالح جدید ساخت و ساز، در بازارهای جهانی هستیم، این مصالح گاه تا مدت‌ها مورد استفاده صنعتگران بخش ساختمانی قرار می‌گیرند و گاه پس از ورود مصالحی جدید، با قابلیت‌ها و ویژگی‌های بهتر از این رده خارج می‌گردند. شیشه از جمله مصالحی است که طبق شواهد هزاران سال از مصرف آن به عنوان مصالح ساخت می‌گذرد. شیشه ماده‌ای است معدنی با عناصر اولیه آهک، سیلیس وکربنات سدیم، که در حالت مذاب به نحوی سرد می‌گردد، که به جسمی سخت و صلب و بدون تبلور تبدیل گردد. تولید و استفاده از شیشه در ابتدا محدود به ساخت انواع ظروف و وسایل تزئینی می‌گردید، مصریان باستان از ماهرترین تولیدکنندگان و استفاده کنندگان شیشه بودند. گیریشمن باستان شناس معروف، در حفاری‌های چغازنبیل، نوعی بطری‌های شیشه‌ای به دست آورد که نشان دهندۀ مصرف شیشه دربین ایلامیان کهن است. در حفاری‌های تپه مارلیک نیز مهره‌های شیشه‌ای یافت شده که عمر آنها به ۳۴۰۰ سال قبل می‌رسد. به گفته‌ باستان شناسان مهره‌های شیشه‌ای ایران در دورە هخامنشی در سراسر جهان قدیم شهرت داشته است. توسعه و گسترش صنعت شیشه‌گری در عهد ساسانیان زمینه را برای استفاده گسترده و فراوان شیشه و تکامل آن در بناها و عمارات دوره پس از ظهور اسلام فراهم کرد، در دوره ساسانیان ساخت و تولید انواع مختلفی از ظروف شیشه‌ای منقوش و تراش‌دار، گلدان‌ها و آئینه‌ها و وسایل تزئینی به انجام رسید. طبق اسناد تاریخ نگاری دانشگاه آکسفورد در دوران حکومت ساسانیان در ایران و مقارن با آن حکومت بیزانس رم، هنر شیشه‌گری و تکنیک‌های ایرانی آن به اروپا راه یافت و سیر تحول و پیشرفت آن در ارتباط و برخورد با مسلمانان تا قرن نوزده و بیست دنبال شد. تراش شیشه چند جداره از سبک‌های شیشه‌گری اصیل ایرانی است که به اروپا راه یافته و امروزه یکی از سبک‌های رایج شیشه‌گری آنها نیز به شمار می‌رود. اولین بنیان‌های استفاده از شیشه در ساختمان را می‌توان در کلیساهای بلند پیکر دوره گوتیک مشاهده کرد کاربرد شیشه‌های منقوش و رنگین در کلیساهای دوره گوتیگ علاوه براینکه موجب القای حس معنوی و تقدس بخشیدن به فضای کلیساهای قرون وسطی می‌شد، فضای تاریک و غار مانند کلیساهای این دوره نیز بواسطه استفاده از پنجره‌های متعدد و سرتاسری، که قریب بر سه چهارم از بنا را تشکیل می‌دهد، به مکانی روشن و آکنده از نور مبدل می‌گشت. این کتاب به مساله شیشه و استفاده از آن در معماری می‌پردازد.

خواندن کتاب معماری با شیشه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به معماری و متخصصان این رشته پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب معماری با شیشه

شیشه فرآورده‌ای است از ترکیب مواد معدنی مختلف، که عمده‌ترین آن دی‌اکسیدسیلیکون و سیلیسی است که در ماسه یافت می‌شود. ترکیبات و افزودنی‌های دیگر می‌تواند شامل اکسید سدیم، اکسیدکلیسم و یا اکسید منیزیم باشد. در حقیقت اغلب اوقات عناصر شیمیایی، برای بهینه شدن خواص محصول نهایی، به شیشه ذوب شده اضافه می‌شود. به عنوان مثال شیشه‌های حاوی سرب از درخشندگی خاصی برخوردارند. در حالی که با افزودن موادی دیگر از قبیل اکسید کبالت، و یا اکسید اورانیوم می‌توان به محصولاتی با رنگ‌های فانتزی دست یافت. بسته به ترکیبات شیمیایی که جهت تغییر خواص این فراورده به کار می‌رود، شیشه می‌تواند برای اهداف متعددی مورد استفاده قرار بگیرد. به طور قطع واضح است که شیشه محصولی از ترکیب مواد ناهمگن با خواصی متفاوت است. جامد یا یک مایع سرد است. بر اساس اهداف مورد  نظر ممکن است در نمای خارجی مورد استفاده قرار گیرد و یا می‌تواند کاملا پنهان از دید و در فضای داخلی یک بنا به‌کار گرفته شود. صنعت شیشه‌گری از هزاران سال پیش مورد استفاده در جهان بوده و هنوز کماکان در حال گسترش و پیشرفت است. از خواص بی‌نظیر این ماده، استواری و سازگاری آن در شرایط مختلف است، ولیکن ممکن است در یک چشم برهم زدن به تکه‌هایی خرد تبدیل شود. مهم‌ترین خاصیت شیشه در شفافیت و قدرت انعکاس آن است. و این بدان معنا است که مناظری واقع در دوردست، به سادگی قابل رویت از یک نمای شیشه‌ای هستند و این از قدرت فریبندگی این فرآورده است. شیشه قابلیت‌های بسیاری دارد: بسته به زاویه قرارگیری شیشه، یک قاب شیشه قادر به انعکاس نورهای تابیده بر سطح آن است. ممکن است یک فراورده کاملا شفاف باشد ولیکن پرداخت بر روی آن می‌تواند سبب کدر شدن سطح آن و دشواری دید در آن شود. خاصیت دیگر شیشه، میزان ثبات شیمیایی آن است. شیشه هرگز متاثر از تغییر فصول، تغییرات جوی و یا گذر زمان نیست، بنابراین می‌توان شیشه را محصولی جاودان دانست. شیشه از قدرت انتقال حرارتی بالینی برخوردار است، و در نتیجه نمی‌تواند به سهولت تحت عنوان یک مصالح ساختمانی مورد استفاده قرار گیرد. اما امروزه شیشه‌های عایق می‌توانند به طور گسترده در مناطق سرد سیر مورد استفاده قرار بگیرند.