کتاب جنگ خوب است

کتاب جنگ خوب است، اثر فائقه سادات میرصمدی، جلد اول از سری کتاب‌های آمریکا از درون است. در این کتاب مصاحبه‌های مدیران و مشاوران امنیتی آمریکا را می‌خوانیم و با دیدگاه آنان نسبت به امنیت ملی آمریکا آشنا می‌شویم. 

درباره کتاب جنگ خوب است

فائقه سادات میرصمدی در کتاب جنگ خوب است، مجموعه‌ای از مصاحبه‌ها با مدیران و مشاوران امنیتی - اطلاعاتی و مسئولان سیاست‌خارجی آمریکا را گردآوری کرده است. این گفتگوها پیرامون موضوعات مختلفی از جمله امنیت ملی، روابط میان ایران و آمریکا، برجام، اولویت سیاست‌های خارجی، استراتژی‌های دفاعی آمریکا و .... انجام شده است و به مخاطبان کمک می‌کند تا تصویری واضح و روشن از آمریکا و تفکرات آنان داشته باشند. این مصاحبه‌ها کمک می‌کند تا با دیدگاهی که آمریکایی‌ها درباره ایران و مقامات ایرانی دارند، آشنا شوید.

در بخشی از مقدمه کتاب می‌خوانیم: «روحانی میانه‌رو نیست، یک جنگ‌طلبِ باهوش است»، «ایران قدرت‌مندترین کشور منطقه است» باورتان می‌شود این جمله‌ها را سیاست‌مداران آمریکایی گفته باشند؟ کتاب پر است از این اظهار نظرها و اعتراف‌های صریح.

مایکل مورل، تحلیل‌گر اطلاعاتی آمریکا، قائم‌مقام آژانس مرکزی اطلاعات آمریکا و کسی که دو بار به‌عنوان سرپرست سازمان سیا انتخاب شده است، انجام این مصاحبه‌ها و هدایت گفتگوها را بر عهده داشته است. در این کتاب مطالبی جذاب را می‌خوانید که به شما کمک می‌کند با تفکر سیاستمداران آمریکایی درباره خودشان و درباره ایران، آشنا شوید. 

کتاب جنگ خوب است را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم 

علاقه‌مندان به مطالعات سیاسی، به ویژه دنبال‌کنندگان روابط میان ایران و آمریکا را به خواندن کتاب جنگ خوب است دعوت می‌کنیم. 

بخشی از کتاب جنگ خوب است

م.م. خروج ما از توافق هسته‌ای، تاثیری بر سوءرفتار ایران در منطقه خواهد داشت؟ آیا نگران این هستید که ایران با حمایت از تروریسم در هرجایی از منطقه، علیه منافع ما یا به‌طور مستقیم علیه خود ما اقدامی انجام دهد؟

ج.ج. تصور من که معمولا درست از آب درمی‌آید، این است که ایران، با ریاست‌جمهوری روحانی در موضوع اقتصاد و تعامل با غرب، قاسم سلیمانی برای مسائل منطقه و رهبرشان که بر همه امور نظارت دارد، به‌طور کلی رفتاری منطقی داشته است. حالا آنها در سوریه به‌خصوص از سمت اسراییل و ما، تحت فشارند، اما به‌طور کلی خوب عمل کرده‌اند. ۲-۳ سال قبل آن‌ها یک نقطه فشار دیگر را در نطفه خفه کردند، فشاری که می‌توانست از سمت کردهای مستقل در ایران و عراق در ارتباط نزدیک با ما، ترکیه و اسراییل به وجود بیاید. اما چون کردها این اشتباه را مرتکب شدند که درخواست استقلال کردند و تلاش کردند مناطق نفت‌خیز عراق را در اطراف کرکوک از آن خود کنند، این کارشان به ایران فرصت داد که دولت عراق را تشویق به ارسال نیروهای نظامی ایرانی کند.

در نتیجه، گزینه‌های ما از روی میز برداشته شد. پس ایران همچنان خوب عمل می‌کند، همان‌طور که درباره نماینده‌ها و نایب‌های خود در حزب‌الله و انتخابات لبنان خوب عمل کرد. ایرانی‌ها با سرعت به برنامه‌ای رسیدند که بتوانند مانعی در جنوب ترکیه و شمال عربستان و تمام جزیره لاوان بگذارند و قصد ندارند این موقعیت و برنامه را با رفتار تهاجمی بیشتر در منطقه، خراب کنند. زیرا رفتار خصمانه بیشتر، خیلی ساده بقیه جوامع بین‌المللی را به این فکر وا می‌دارد که «شاید هم ترامپ حق دارد!» امروز آنها می‌خواهند طوری بازی کنند که صادرات نفت قطع نشود، برای رسیدن به این هدف نباید اجازه دهند جوامع بین‌المللی با سیاست‌های ترامپ همراه شوند.

م.م. خروج ما از برجام و تاثیر این اتفاق بر رابطه ایران و اسراییل، آیا باعث می‌شود هریک از این دو کشور در برخورد با دیگری رابطه خصمانه‌تری پیش بگیرد؟ آیا خروج ما تاثیری بر اولین مبادله مستقیم نیروی نظامی بین دوطرف دارد؟

ج.ج. طبیعی است این‌طور تصور کنیم که احتمالا بله، خروج ما بر اولین مبادله مستقیم نیروی نظامی بین ایران و اسراییل تاثیر گذاشته است. یا از طریق تشویق اسراییل به تصور این‌که آمریکا پشتش را دارد، یا تحریک ایران به این‌که بگویند «خب، باید روی دیگرمان را به آمریکا نشان دهیم!» تصور دوم درست نیست، زیرا ایرانی‌ها بر این باورند که راه طولانی و سختی در پیش دارند، زیرا برای نگه داشتن بقیه جوامع بین‌المللی در جبهه خودشان، هرچه خصمانه‌تر رفتار کنند، این حمایت را کم‌تر خواهند داشت. اما مهم‌تر از هرچه تا حالا شنیده‌ام، حتی مهم‌تر از آنچه نتانیاهو و مسئولان‌پایین‌تر و پرزیدنت ترامپ و مشاوران ارشدش گفته‌اند، این است که «شما در سوریه تنها هستید. ما از طریق برجام و تحریم‌ها و چیزهای دیگر با ایران کنار می‌آییم، اما در سوریه شریک نظامی شما نیستیم. در اینجا اسراییل بسیار تنها مانده، زیرا آنها می‌توانند مشکل ایران و سوریه را حل کنند، اما این تنها مشکل نیست. مشکل دیگر، روسیه است. اسراییل نمی‌تواند با روسیه دست و پنجه نرم کند. تا امروز، روسیه داور بدی در جنگ‌های پیاپی میان ایران و اسراییل بوده، اما در یک نقطه روسیه تصمیم می‌گیرد طرف ایران و متحدانش بایستد، آن‌وقت چه بر سر اسراییل خواهد آمد؟ ما نمی‌دانیم.