کتاب رهبری پیامبر (ص) در قرآن

کتاب رهبری پیامبر (ص) در قرآن به قلم محمد عابدی از کتاب‌های منتشر شده در کانون اندیشه جوان پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی است که موضوع رهبری پیامبر اسلام  را از منظر قرآن کریم بررسی کرده است.

 درباره کتاب رهبری پیامبر (ص) در قرآن

شیعه با تکیه بر آیات و روایات مرتبط با مفاهیم ولایت و امامت بر رهبری معصوم تأکید دارد و آن را رکن بنای نظام اسلامی می‌داند و خلاف آن را موجب انحراف از اصول تحقق نظامی اسلامی می‌شمرد. مبنای نظام ولایت فقیه به‌مثابه زیربنای نظام سیاسی جمهوری اسلامی نیز بر همین رویکرد و اصول استوار است و تبیین مشروعیت ولایت فقیه نیز به ارائه پاسخ‌هایی دقیق به این مسئله بستگی دارد. این اثر با توصیف و تحلیلی از مبانی نظام سیاسی نبوی (ص) از منظر قرآن، به محورهایی از قبیل مشروعیت رهبری در جامعه اسلامی، نقش مردم در اداره امور، اصول رهبری، وظایف و اختیارات پیامبر (ص) می‌پردازد.

این تحقیق می‌کوشد نشان دهد نظام سیاسی نبوی مبتنی بر چیست و توضیح دهد رهبری پیامبر (ص) در نظام سیاسی در قرآن بر چه مبناهایی استوار است؛ سپس نظام سیاسی نبوی را از منظر مشروعیت و جایگاه مردم مطالعه کند و اصول رهبری آن حضرت را تبیین و وظایف و اختیارات او را در مقام رهبری نظام تشریح کند.

اثر حاضر محصول تلاش گروه نظام‌ها و مطالعات انقلاب اسلامی مرکز پژوهش‌های جوان است. این مجموعه، شاخه‌ای از شاخسار پُربار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی است که با گروه‌های علمی «بینش و اندیشه»، «مطالعات فرهنگی و اجتماعی»، «نظام‌ها و مطالعات انقلاب اسلامی»، «اخلاق، تربیت و روان‌شناسی»، «سنت‌های حوزوی و آداب طلبگی» و «ادب و هنر» به افق‌های پیشِ‌رو و گام‌های پیشرو در عرصه فرهنگ جامعه اندیشیده، آثار مفیدی به ثمر نشانده است.

خواندن کتاب رهبری پیامبر (ص) در قرآن را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 علاقه‌مندان به کتاب‌های دینی و اعتقادی را به خواندن این اثر دعوت می‌کنیم

 بخشی از کتاب رهبری پیامبر (ص) در قرآن

برخی نویسندگان، اسلام را بیگانه از حکومت، دولت و نظام سیاسی معرفی و وجود هر نوع نظریه دولت در اسلام و نظام سیاسی برخاسته از نظریه سیاسی اسلام را انکار می‌کنند. عده‌ای در پی اثبات جدایی ذاتی دین از دولت، به مباحث تاریخی دولت در اسلام و عرب روی آورده‌اند و معتقدند حکومت اسلامی در جریان برهه‌های تاریخی تشکیل شده است. گروهی هم منشأ مشروعیت رهبری پیامبر اکرم (ص) را غیرالهی می‌دانند.

می‌توان گفت اولین رگه‌های اختلاف درباره منشأ مشروعیت رهبری رسول خدا (ص) با رحلت وی علنی و در سایه آن مسائلی چون «شورا» برای تعیین رهبری ظاهر شد و به‌تدریج در آثار نوشتاری بروز یافت. درآثار این گروه، از نهاد دولت و حکومت چنان تعبیر شده که خلیفه‌های موجود جانشین حضرت رسول (ص) معرفی می‌شوند و اطاعت از آنها مصداق اطاعت از اولی‌الامر معرفی می‌شود و به‌تدریج درباره «جایگاه الهی رهبری در جریان قدرت» تردید به وجود می‌آید. در بخش ساختار نیز، خوارج با شعار (لا حکم الا لله) در اصل وجود حکومت تردید ایجاد کردند که با واکنش امیرمؤمنان (ع) با عبارت (کلمة حق یراد بها الباطل)  روبه‌رو شدند.