کتاب درخت مکاشفه‌گر

«درخت مکاشفه‌گر» نام رمانی از نویسنده معاصر ایرانی، لیلا امانی است. ارجاسب جوان دانشجویی است که در دنیای کودکی خود سیر می‌کند. او تنها زندگی می‌کند و رابطه‌اش با بچه‌ها خوب است. یک شب مهدیار پسر همسایه که تنها مانده به خانه او می‌آید تا غذایش را گرم کند. بعد از این که پسر می‌رود، ارجاسب به رویا فرو می‌رود و در این رویا، به چهارده سالگی‌اش برمی‌گردد و همراه مادرش سفری را به دورن صندوقچه‌ای خیالی آغاز می‌کند. سفری که قرار است در آن میراث اجدادش را ببیند: «دست های مادرش را گرفته بود سعی می کرد قدم‌های آرامی روی پیچک های لغزانی شبیه پله بودند بگذارند. پیچک ها ارجاسب ومادرش را روی زمین گذاشتند و شهرنواز به سمت راست که دالانی بود حرکت کرد و از داخل دیوار فانوسی را بیرون آورد فیتیله فانوس را را برگ های همان پیچک ها روشن کرد. ارجاسب گفت: راه زیادی مانده؟ شهرنواز سرش به علامت نفی تکان داد. فانوس را بالا گرفت تا راه مشخص شود. هردو به یک در شیشه ای رسیدند که سمت دیگر آن نامشخص بود. شهرنواز از جیبش کلیدی دایره مانند علایم ونشانه هایی حک شده بود را بیرون آورد و بر روی آن در شیشه ای چسباند. شیشه به شکل امواجی درآمد واطراف ارجاسب وشهرنواز را دربر گرفت. هردو حالتی چون معلق بودن در بین زمان ومکان را داشتند. ارجاسب دست های مادرش را محکم گرفته بود ازاینکه حرفی زده بود ومادر بعد سالها سکوت خواسته بود آنچه را که از گذشتگان برای او به ارث بگذارد را ببیند احساس مبهمی داشت. بعد از مرگ پدرش دفعه اولی بود اجازه داشت به داخل صندوقچه بیاید.»