کتاب یکشنبه آخر: خاطرات معصومه رامهرمزی

«یکشنبه آخر» خاطرات معصومه رامهرمزی رزمنده هشت سال دفاع مقدس از روزهای سخت امتحان الهی است. «در سال‌های جنگ، دفترچه یادداشت کوچکی داشتم که گاه و بی‌گاه چیزهایی در آن می‌نوشتم. نوشته‌هایم برای دل خودم بود؛ می‌نوشتم و آرام می‌شدم. گاهی هم نوشته‌هایم را پاره می‌کردم و دور می‌ریختم. امروز به این نیت خاطراتم را می‌نویسم، که دیگران بخوانند. امروز برای دل کسانی می‌نویسم که همدل من و امثال من هستند. اگر هم نیستند، بخوانند و هم‌دل و همنوا شوند. هنوز نمی‌دانم که علت انتخاب من از سوی خداوند، برای حضور در جبهه چه بوده است؟ به یقین می‌دانم همه کسانی که در جبهه بوده‌اند، انتخاب شده‌اند؛ حتی آن‌هایی که در سال‌های بعد از جنگ حضور خود را نفی کردند یا گفتند: «ای کاش نرفته بودیم!» حتی آن‌ها هم انتخاب شدند، اما قدر این انتخاب را ندانستند و کفران نعمت کردند. نمی‌دانم به خاطر این‌که دختری آبادانی بودم انتخاب شدم و اگر تهرانی و شیرازی و یا مشهدی بودم به جبهه نمی‌رفتم؟ هر چند که بسیاری از آبادانی‌ها نماندند و کسانی بودند که از شیراز و تهران و مشهد خود را به جبهه‌ها رساندند. علت انتخاب هر چه بود، شاکرم. چرا که تقدیر پروردگار مرا به جبهه کشاند و صحنه‌ها و حوادثی را دیدم که امروز برای دوست‌داران و خریدارانش بیان می‌کنم. شاید گفته‌های من که در برابر خاطرات شهیدان و رزمندگان واقعی ناچیز و بی‌مقدار است، سهم کوچکی در شناخت فرهنگ دفاع مقدس داشته باشد. همه آنچه را که نوشته‌ام واقعی است و سعی‌ام بر آن بوده که چیزی را کم یا زیاد نکنم.»