کتاب روند شکل‌گیری داروخانه در ایران

کتاب «روند شکل‌گیری داروخانه در ایران» نوشته‌ی «فاطمه پرندین» پژوهشگر در زمینه تاریخ ایران اسلامی است. این کتاب در چهار فصل و چندین بخش تنظیم شده است و از ابتدا، زمینه‌سازی در دولت قاجار، برای پذیرش طب نوین در ایران را مورد بررسی قرار می‌دهد. در ادامه چگونگی نظارت دولت، بر داروخانه‌ها و تاثیر افراد مختلف بر این روند را با ذکر مستندات تاریخی ذکر می کند؛ و در نهایت نگاهی دقیق به روند تشکیل داروخانه به سبک نوین در ایران دارد. در روزگاران گذشته، داروخانه به مفهوم امروزی وجود نداشت. در ابتدا بیماران، داروهای مورد نیاز خود را از حکیم باشی‌ها دریافت می‌کردند سپس عطارها که نقش داروساز را ایفا می‌کردند وظیفه فروش دارو را به بیمار بر عهده گرفتند. عطاری‌ها ابتدا دکان‌هایی بودند که عطر و بخور می‌فروختند سپس به دلیل افزوده شدن گل و ریشه و ادویه معطر به اجناس آن‌ها و دیگر گیاهان دارویی به تدریج به صورت محلی به شکل داروخانه درآمدند. تا سال‌های پایانی سلطنت ناصرالدین شاه عطاری‌ها تنها مکان فروش دارو به بیماران به شمار می‌رفتند. تا این زمان مردم نسبت به داروهای اروپایی آشنایی چندانی نداشتند. اولین داروی خارجی که به ایران آمد، گنه گنه با نام علمی چینوچونا بود.