کتاب پرواز شبانه

در رمان «پرواز شبانه» آنتوان دو سنت اگزوپری (۱۹۴۴-۱۹۰۰) داستان دلاوری‌ها و کارهای تحسین‌برانگیز یک پیشتاز هوایی را می‌خوانید. وقایع داستان در آمریکای جنوبی اتفاق می‌افتد، در دورانی که هوانوردی تجاری کاری قهرمانانه بود. اگزوپری، که خود در ١٩٢٩ مدیر پست هوایی آرژانتین بود، در این رمان، گذران زندگی رئیس یک شرکت پست هوایی، به نام «ریویر» و گروه خلبانانش را شرح می‌دهد. هدف اصلی که ریویر، شخصیت اصلی رمان، برای خود تعیین کرده‌است عبارت است از اثبات این موضوع که برای رساندن محموله‌های پستی، هواپیما وسیلۀ نقلیه‌ای است سریع‌تر از قطار؛ به این شرط که خلبانان وادار به کار بسیار خطرناک پرواز شبانه شوند تا، به این ترتیب، زمان صرفه‌جویی شده در روز، در شب از دست نرود. آندره ژید در مقدمه‌ای که بر این اثر نوشته، می‌گوید: پروازشبانه، نه عاری از رفتارهای انسان‌گرایانه که مزین به حسنی فراانسانی است. گمان می‌برم آنچه بویژه دراین داستان تکان‌دهنده برایم خوشایند است، اصالت اوست. ما نمونه‌های بسیاری از ضعفها، بی‌قیدی‌ها و وتباهی‌های آدمی را دیده‌ایم و ادبیات امروز ما درافشاکردن مواردی چنین ماهر است؛ اما این درگذشتن از خود مستلزم اراده‌ای توانمند است و ما نیاز مبرم داریم که برایمان نمایانده شود. گزیده‌ای از داستان را می‌خوانید: ریویر بیرون می‌رفت تاکمی قدم بزند و آن ناراحتی را که جانش را احاطه کرده بود بزداید، و او که تنها بخاطر انجام کار زندگی می‌کرد، کاری وخیم، اکنون تعجب‌زده احساس می‌کند واقعه تغییریافته وجنبه فردی یافته است. دراین اندیشه بودکه خرده‌بورژواهای شهرهای کوچک بر اطراف دکه موسیقی‌شان زندگی را آشکارا به‌آرامی و سکوت می‌گذرانند، ولی گاهی وقایعی ناگوار و سنگین برایشان پیش می‌آید: بیماری، عشق، اندوه، و شاید... دراین اندیشه بود که دردش چیزهای بسیاری به‌ او آموخته‌است وروزنه‌های تازه‌ای به رویش گشوده‌است.