کتاب از دست رفته

کتاب «از دست رفته» نوشتهٔ «رزی والش» و با ترجمهٔ «نازلی نصرالهی» اثری در ژانر ادبیات داستانی است که نشر کتاب مرو آن را منتشر کرده است. این رمان با روایتی معاصر، به روابط انسانی، عشق، جدایی و جست‌وجوی حقیقت در دل خاطرات و گذشته می‌پردازد. داستان حول محور شخصیت‌هایی شکل می‌گیرد که هرکدام با چالش‌ها و رازهای خود دست‌وپنجه نرم می‌کنند و در بستر زندگی روزمره، با پیچیدگی‌های عاطفی و روانی مواجه می‌شوند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب از دست رفته

«از دست رفته» رمانی معاصر است که در قالب داستانی عاشقانه و رازآلود، به زندگی شخصیت اصلی یعنی «سارا» می‌پردازد. این کتاب نخستین بار در سال ۱۳۹۸ منتشر شده و فضای آن میان انگلستان و آمریکا در جریان است. روایت کتاب با زبانی توصیفی و جزئی‌نگر، به لایه‌های مختلف روابط انسانی، خاطرات گذشته و تأثیر تصمیمات کوچک بر سرنوشت افراد می‌پردازد. ساختار رمان به‌گونه‌ای است که با رفت‌وبرگشت‌های زمانی، گذشته و حال شخصیت‌ها را به هم پیوند می‌زند و مخاطب را درگیر کشف رازهای پنهان زندگی آن‌ها می‌کند. «رزی والش» در این اثر، با تمرکز بر احساسات و دغدغه‌های شخصیت‌ها، تصویری ملموس از اضطراب، امید و ناامیدی در مواجهه با عشق و فقدان ارائه داده است. «از دست رفته» با فضاسازی دقیق و شخصیت‌پردازی عمیق، تجربه‌ای احساسی و پرکشش را برای خواننده رقم می‌زند.

خلاصه داستان از دست رفته

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان «از دست رفته» با روایت زندگی «سارا» آغاز می‌شود؛ زنی که پس از جدایی از همسرش، در سفری به انگلستان با مردی به نام «ادی» آشنا می‌شود. رابطهٔ آن‌ها در مدت کوتاهی به صمیمیتی عمیق می‌رسد و هر دو باور دارند که این آشنایی می‌تواند سرآغاز فصلی تازه در زندگی‌شان باشد. اما پس از گذراندن هفت روز فراموش‌نشدنی، ادی ناگهان ناپدید می‌شود و هیچ تماسی با سارا نمی‌گیرد. سارا که میان امید و تردید گرفتار شده، تلاش می‌کند دلیل این غیبت را پیدا کند؛ او به جست‌وجوی نشانه‌ها و سرنخ‌هایی از ادی در شبکه‌های اجتماعی و میان دوستان مشترک می‌پردازد. در این مسیر، خاطرات کودکی، روابط خانوادگی و زخم‌های قدیمی دوباره زنده می‌شوند و سارا را وادار می‌کنند با گذشتهٔ خود روبه‌رو شود. روایت کتاب با رفت‌وبرگشت‌های زمانی، لایه‌های پنهان شخصیت‌ها و رازهای ناگفته را آشکار می‌کند و نشان می‌دهد چگونه یک تصمیم یا یک اتفاق می‌تواند مسیر زندگی را برای همیشه تغییر دهد.

چرا باید کتاب از دست رفته را بخوانیم؟

این رمان با پرداختن به موضوعاتی مانند عشق، فقدان، خاطرات و جست‌وجوی حقیقت، تجربه‌ای احساسی و پرکشش را برای مخاطب رقم می‌زند. روایت داستان با جزئیات دقیق و فضاسازی ملموس، خواننده را به دنیای شخصیت‌ها نزدیک می‌کند و او را درگیر فرازونشیب‌های عاطفی و روانی آن‌ها می‌سازد. «از دست رفته» نه‌تنها داستانی عاشقانه است، بلکه به پیچیدگی‌های روابط انسانی، تأثیر گذشته بر حال و اهمیت مواجهه با حقیقت‌های ناگفته می‌پردازد. این کتاب برای کسانی که به داستان‌های شخصیت‌محور و روایت‌های چندلایه علاقه دارند، می‌تواند تجربه‌ای متفاوت و تأمل‌برانگیز باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب به علاقه‌مندان رمان‌های معاصر، داستان‌های عاشقانه و رازآلود و کسانی که به روایت‌های شخصیت‌محور و دغدغه‌های عاطفی و روانی توجه دارند، پیشنهاد می‌شود. همچنین برای کسانی که با موضوعاتی مانند جدایی، جست‌وجوی هویت و تأثیر خاطرات گذشته بر زندگی امروز درگیر هستند، این اثر می‌تواند جذاب و قابل‌تأمل باشد.

بخشی از کتاب از دست رفته

«عزیزم وه سال از آن صبح درخشانی می‌گذرد که ما به هم لبخند زدیم و خداحافظی کردیم. تردیدی نبود که دوباره یکدیگر را می‌بینیم؛ بود؟ سوال این بود که چه موقع این اتفاق می‌افتد؛ نه اینکه آیا اصلاً رخ می‌دهد یا نه. در واقع. حتی سوالی هم دراین‌باره وجود نداشت. ممکن بود آینده مانند لبه‌های پیچ‌درپیچ یک رویا غیرواقعی به نظر برسد؛ اما بدون شک شامل هر دوی ما بود... باهم. اما این‌طور نبود؛ حتی پس از این‌همه سال هم از این مسأله شگفت‌زده می‌شوم. نوزده سال از آن روز گذشته است؛ نوزده سال تماماً و من هنوز در جست‌وجوی تو هستم. هرگز از جست‌وجوی تو دست برنخواهم داشت. بیشتر وقت‌ها هنگامی ظاهر می‌شوی که من کمتر انتظارش را دارم. امروز پیش‌تر از این، هنگامی که در دام افکاری بیهوده و تاریک افتاده بودم بدنم مانند مشتی فلزی فشرده شد. سپس ناگهان تو آنجا بودی؛ برگ روشن پاییزی‌ای که بر فراز چمنزار مفرغی کدر چرخ می‌خورد. از حالت فشرده بیرون آمدم و زندگی را بوییدم، شبنم را روی پایم احساس کردم و سایه‌های سبز را دیدم. سعی کردم سریع تو را بگیرم؛ برگ روشنی را که جست‌وخیز می‌کرد و می‌جنبید و می‌خندید. سعی کردم دستت را بگیرم و مستقیم به تو نگاه کنم؛ اما مانند نقطه‌ی سیاهی هرگز از جست‌وجوی تو دست برنخواهم داشت.»