کتاب ابری که با تو صبحانه خورد

کتاب ابری که با تو صبحانه خورد نوشته‌ی رویا شاه حسین‌زاده، مجموعه‌ای از شعرهای معاصر فارسی است که توسط انتشارات اسین منتشر شده است. این کتاب در قالب شعر آزاد و با زبانی تصویری و سرشار از استعاره، به تجربه‌های زیسته، خاطرات، فقدان‌ها و دلتنگی‌های شاعرانه می‌پردازد. رویا شاه حسین‌زاده با نگاهی عمیق و گاه تلخ، جهان پیرامون خود را به تصویر می‌کشد و از عناصر طبیعت، اشیای روزمره و لحظات شخصی برای خلق فضایی احساسی و ملموس بهره می‌گیرد. ابری که با تو صبحانه خورد، در دسته‌بندی شعر امروز فارسی قرار می‌گیرد و با رویکردی نو و بی‌واسطه، دغدغه‌های انسانی، اجتماعی و عاطفی را بازتاب می‌دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب ابری که با تو صبحانه خورد

ابری که با تو صبحانه خورد مجموعه‌ای از شعرهای رویا شاه حسین‌زاده است که در فضای شعر معاصر فارسی جای می‌گیرد. این کتاب با بهره‌گیری از زبان تصویری و روایت‌های شاعرانه، به موضوعاتی چون عشق، جدایی، خاطره، مرگ، دلتنگی و زیستن در جهان امروز می‌پردازد. ساختار کتاب مبتنی بر قطعات کوتاه و بلند شعر است که هرکدام به‌تنهایی یا در کنار هم، روایتی از تجربه‌های فردی و جمعی را شکل می‌دهند. شاعر با استفاده از عناصر طبیعت مانند ابر، برف، باد و درخت، و همچنین ارجاع به اسطوره‌ها و تاریخ، فضایی چندلایه و پر از ارجاع می‌آفریند. در این مجموعه، نگاه شاعرانه به زندگی روزمره و جزئیات آن، با حسرت‌ها و امیدها درهم می‌آمیزد و گاه با طنزی تلخ یا اندوهی عمیق همراه می‌شود. ابری که با تو صبحانه خورد، اثری است که مرز میان خاطره و خیال، واقعیت و رویا را بارها جابه‌جا می‌کند و مخاطب را به تماشای جهان از زاویه‌ای تازه دعوت کرده است.

چرا باید کتاب ابری که با تو صبحانه خورد را بخوانیم؟

ابری که با تو صبحانه خورد با زبانی سرشار از تصویر و استعاره، تجربه‌های زیسته و احساسات عمیق را به گونه‌ای بیان کرده است که مخاطب می‌تواند خود را در میان سطرهای آن بیابد. این کتاب با پرداختن به موضوعاتی چون دلتنگی، فقدان، خاطره و امید، فرصتی برای همدلی و بازاندیشی در احساسات انسانی فراهم می‌کند. استفاده از عناصر طبیعت و ارجاع به تاریخ و اسطوره، به شعرها عمقی چندلایه می‌بخشد و آن‌ها را از سطح تجربه‌های شخصی فراتر می‌برد. همچنین، نگاه شاعر به جزئیات زندگی روزمره و توانایی او در تبدیل لحظات ساده به شعر، از ویژگی‌های شاخص این مجموعه است. خواندن این کتاب می‌تواند برای کسانی که به دنبال لمس صمیمیت، اندوه و زیبایی در شعر معاصر هستند، تجربه‌ای متفاوت و تأمل‌برانگیز باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

خواندن این کتاب به علاقه‌مندان شعر معاصر فارسی، کسانی که با موضوعاتی چون دلتنگی، فقدان، خاطره و زیستن در جهان امروز درگیرند، و افرادی که به زبان تصویری و استعاری در ادبیات علاقه دارند، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب ابری که با تو صبحانه خورد

«درخت بودم که می‌رفتم پا نداشتم ریشه‌هایم را می‌کشیدم پشت سرم ساقه‌هایم را از آسمان آن خیابان خودم را از پرنده‌هایی که در من ریشه دوانده بودند و چقدر رفتن یک درخت درد دارد پوستم از پوست آوازهایی که شنیده بودم جدا می‌شد همه چیز چنان موبه‌مو پریشان می‌شد که انگار کسی دل کندن کسی را زده باشد روی دور کند... اد شانه‌هایت را می‌گرفت تکائت می‌دادم خیره می‌شدم به چشم‌هایت می‌گفتم: بیین! این هنوز منم. نگرفتم اما تکانت ندادم بیدارت نکردم از خوابی که در آن از من می‌رفتی»