کتاب زنگ ورزش در مدارس، رویکرد بازی و ورزش

کتاب الکترونیکی «زنگ ورزش در مدارس (رویکرد بازی و ورزش)» نوشتهٔ زهرا حسنی و منتشرشده توسط نشر یافته، اثری تخصصی در حوزهٔ تربیت بدنی و آموزش بازی‌های حرکتی برای کودکان و نوجوانان است. این کتاب به بررسی اهمیت بازی و ورزش در مدارس، نقش آن‌ها در رشد جسمی، شناختی و اجتماعی دانش‌آموزان و ارائهٔ مدل‌ها و نظریه‌های علمی مرتبط با بازی می‌پردازد. «زنگ ورزش در مدارس» با رویکردی آموزشی و پژوهشی، به معلمان، مربیان و والدین کمک می‌کند تا نقش بازی و فعالیت بدنی را در پرورش کودکان بهتر درک کنند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب زنگ ورزش در مدارس، رویکرد بازی و ورزش

این کتاب با تمرکز بر موضوع بازی و ورزش در مدارس، به‌عنوان یک ناداستان آموزشی و پژوهشی، به بررسی ابعاد مختلف فعالیت‌های حرکتی و نقش آن‌ها در رشد همه‌جانبهٔ کودکان می‌پردازد. «زنگ ورزش در مدارس» نوشتهٔ زهرا حسنی، ساختاری منظم دارد و فصل‌های آن به موضوعاتی مانند اهمیت بازی، نظریه‌های رشد، مدل‌های بازی، تأثیر بازی‌های حرکتی بر رشد شناختی، اجتماعی و جسمانی، و همچنین معرفی بازی‌های متنوع برای سنین مختلف اختصاص یافته است. کتاب با بهره‌گیری از منابع علمی و پژوهش‌های روز، تلاش کرده است تا علاوه‌بر ارائهٔ مبانی نظری، راهکارهایی عملی برای اجرای بهتر زنگ ورزش در مدارس ارائه دهد. این اثر نه‌تنها به معلمان و مربیان تربیت بدنی، بلکه به والدین و دانشجویان رشته‌های علوم تربیتی و روان‌شناسی نیز اطلاعات مفیدی دربارهٔ نقش بازی و ورزش در رشد کودکان ارائه می‌دهد. قالب کتاب به‌صورت آموزشی و تحلیلی است و با مثال‌ها و نمونه‌های کاربردی، مفاهیم را برای مخاطب روشن‌تر می‌سازد.

خلاصه کتاب زنگ ورزش در مدارس، رویکرد بازی و ورزش

کتاب «زنگ ورزش در مدارس» با بررسی مفهوم بازی و ورزش، اهمیت آن‌ها را در زندگی کودکان و نوجوانان برجسته می‌کند. نویسنده ابتدا به تعریف بازی و انواع آن می‌پردازد و نشان می‌دهد که بازی نه‌تنها برای سرگرمی، بلکه برای رشد جسمی، شناختی، اجتماعی و عاطفی کودکان ضروری است. در ادامه، نظریه‌های مختلف دربارهٔ بازی از جمله نظریه‌های گروس، فروید، اریکسون و مدل‌های پارتن و کراتی معرفی شده‌اند تا خواننده با دیدگاه‌های علمی دربارهٔ نقش بازی در رشد کودک آشنا شود. کتاب به بررسی طبقه‌بندی بازی‌ها، تفاوت بازی با اشیا و بازی با افراد، و مراحل رشد بازی در کودکان می‌پردازد. همچنین به عوامل مؤثر بر مشارکت کودکان در بازی و ورزش، دلایل علاقه یا کناره‌گیری آن‌ها از فعالیت‌های حرکتی و نقش خانواده، همسالان و جامعه در این فرایند اشاره شده است. نویسنده تأکید کرده است که بازی‌های حرکتی نه‌تنها موجب تقویت مهارت‌های بدنی می‌شوند، بلکه بر رشد شناختی و پیشرفت تحصیلی نیز تأثیرگذارند. در بخش‌هایی از کتاب، به ارتباط میان رشد حرکتی و رشد شناختی پرداخته شده و نظریهٔ رشد شناختی پیاژه و مراحل مختلف آن توضیح داده شده است. همچنین، اهمیت بازی‌های گروهی و نقش آن‌ها در آموزش مهارت‌های اجتماعی، همکاری، احترام به قوانین و پذیرش شکست مورد توجه قرار گرفته است. کتاب با ارائهٔ نمونه‌هایی از بازی‌های حرکتی و راهکارهایی برای اجرای بهتر زنگ ورزش در مدارس، تلاش می‌کند تا نقش کلیدی بازی و ورزش را در پرورش نسل آینده برجسته کند.

چرا باید کتاب زنگ ورزش در مدارس، رویکرد بازی و ورزش را بخوانیم؟

مطالعهٔ این کتاب فرصتی برای آشنایی عمیق‌تر با اهمیت بازی و ورزش در رشد همه‌جانبهٔ کودکان فراهم می‌کند. «زنگ ورزش در مدارس» با تکیه‌بر نظریه‌های علمی و پژوهش‌های روز، به مخاطب نشان می‌دهد که فعالیت‌های حرکتی چگونه می‌توانند بر رشد جسمی، شناختی، اجتماعی و عاطفی دانش‌آموزان تأثیر بگذارند. این کتاب با ارائهٔ مثال‌ها و راهکارهای کاربردی، به معلمان و والدین کمک می‌کند تا برنامه‌های زنگ ورزش را هدفمندتر و مؤثرتر طراحی کنند. همچنین، آشنایی با مدل‌های مختلف بازی و تحلیل نقش آن‌ها در آموزش مهارت‌های زندگی، از دیگر دستاوردهای مطالعهٔ این اثر است.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای معلمان و مربیان تربیت بدنی، دانشجویان رشته‌های علوم تربیتی و روان‌شناسی، والدین علاقه‌مند به رشد فرزندان و مدیران مدارس مناسب است. همچنین برای کسانی که دغدغهٔ ارتقای کیفیت زنگ ورزش و آموزش مهارت‌های اجتماعی و حرکتی به کودکان را دارند، مطالعهٔ این اثر توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب زنگ ورزش در مدارس، رویکرد بازی و ورزش

«بازی فعالیتی که با میل و اختیار و با هدف سرگرمی و تفریح و معمولاً و به طور هنجاری در اوقات فراغت انجام می‌شود. کارکرد بازی‌ها، تفریح و شادابی است. در تعریف علمی، بازی فعالیتی مخصوص کودکان نیست. هر فعالیت اختیاری که بر اساس ایجاد لذت و خوشایندی باشد و کم یا زیاد دارای قواعد باشد، بازی محسوب می‌شود. بازی‌ها غالباً اشکال شناخته‌شده‌ای دارند و در فرهنگ و اقلیم هر قوم می‌توان آن را سراغ گرفت؛ بنابراین بازی‌ها دارای زمینه‌های اجتماعی، اقلیمی و خرده‌فرهنگی هستند. بازی‌ها عمدتاً توسط وسایلی انجام می‌شوند که بیشتر در مورد کودکان اسباب‌بازی نامیده می‌شود. اما می‌توان وسایل بازی (مثلاً ورزش-بازی چوگان) را نیز به نوعی اسباب‌بازی دانست. امروزه بازی‌ها به شکل بازی‌های رایانه‌ای هستند. چندین سال پیش پارتن در سال ۱۹۳۲ طبقات بازی را شناسایی کرد که امروزه هنوز هم توسعه‌گرایان آن را به عنوان شکل‌های مربوط به رشد اجتماعی به رسمیت می‌شناسند. این طبقات عبارتند از بازی‌های انفرادی، موازی (برابر)، انجمنی و گروهی. در بازی انفرادی کودک به تنهایی یا مستقل از اطرافیانش بازی می‌کند. بازی انفرادی ویژگی افراد ۲ تا ۳ سال است. بازی موازی مشابه بازی انفرادی است که کودک هنوز به تنهایی و مستقل بازی می‌کند اما با اسباب‌بازی‌های مشابه دیگر افراد بازی می‌کند. بنابراین بازی موازی تقلید رفتار کودکانی است که مشغول بازی در گوشه‌ای هستند. اگرچه این نوع از بازی با بزرگتر شدن افراد کاهش می‌یابد اما اغلب می‌توان این رفتار را در کودکان پیش‌دبستانی مشاهده کرد (گاباره ۲۰۱۶).»