کتاب بازارهای مالی، تأمین مالی و سرمایه گذاری در دهه ۱۳۹۰

کتاب بازارهای مالی، تأمین مالی و سرمایه‌ گذاری در دهه ۱۳۹۰ به کوشش سامان قاسمی، علی نصیری اقدم و سید هومن علوی گردآوری شده است. پژوهشکده امور اقتصادی این اثر را منتشر کرده و حبیبه جوانی ویراستاری علمی آن را بر عهده داشته است. این کتاب به بررسی وضعیت بازارهای مالی، روش‌های تأمین مالی و روند سرمایه‌گذاری در ایران طی دهه‌ی ۱۳۹۰ پرداخته و با بهره‌گیری از سخنرانی‌ها و گفت‌وگوهای کارشناسان، تصویری از چالش‌ها و تحولات این حوزه ارائه داده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بازارهای مالی، تأمین مالی و سرمایه گذاری در دهه ۱۳۹۰

کتاب بازارهای مالی، تأمین مالی و سرمایه‌گذاری در دهه‌ی ۱۳۹۰‌ (سلسله‌نشست‌های اقتصاد ایران در دهه‌ی ۱۳۹۰) (نشست دوم) اثری تحلیلی است که بر پایه‌ی نشست‌های تخصصی با حضور پژوهشگران و فعالان اقتصادی تدوین شده است. ساختار کتاب بر مبنای سخنرانی‌ها، مباحث کارشناسی و جمع‌بندی دیدگاه‌های مختلف شکل گرفته و به‌صورت گزارشی جامع، روندها و سیاست‌های کلان اقتصادی ایران را در حوزه‌ی بازارهای مالی و سرمایه‌گذاری طی دهه‌ی ۱۳۹۰ بررسی می‌کند. 

سامان قاسمی، علی نصیری اقدم و سید هومن علوی با گردآوری این مباحث، تلاش کرده‌اند تصویری از عملکرد نظام بانکی، صندوق توسعه‌ی ملی، بازار سرمایه و تأثیر تحریم‌ها بر تأمین مالی و سرمایه‌گذاری ارائه دهند. کتاب به‌جای روایت خطی، باتکیه‌بر تحلیل داده‌ها، نمودارها و نقل‌قول‌های مستقیم از کارشناسان، فضای گفت‌وگومحور و تحلیلی دارد و برای مخاطبانی که به‌دنبال شناخت عمیق‌تر سیاست‌های مالی و اقتصادی ایران هستند، منبعی قابل‌توجه به‌ شمار می‌آید.

خلاصه کتاب بازارهای مالی، تأمین مالی و سرمایه گذاری در دهه ۱۳۹۰

کتاب بازارهای مالی، تأمین مالی و سرمایه‌گذاری در دهه‌ی ۱۳۹۰، به بررسی وضعیت و تحولات بازارهای مالی ایران می‌پردازد و نقش ابزارهای مختلف تأمین مالی را در توسعه‌ی اقتصادی کشور تحلیل می‌کند. نویسندگان ابتدا به معرفی پنج منبع اصلی تأمین مالی شامل نظام بانکی داخلی، صندوق توسعه‌ی ملی، تأمین مالی خارجی به شیوه‌ی قرضی و غیرقرضی و بازار سرمایه می‌پردازند و عملکرد هریک را در دهه‌ی مورد نظر ارزیابی می‌کنند. در بخش‌های مختلف، چالش‌های نظام بانکی در ارائه‌ی خدمات متناسب با نیازهای توسعه‌ای، نحوه‌ی تخصیص منابع صندوق توسعه‌ی ملی و مشکلات ناشی از تحریم‌ها در جذب سرمایه‌ی خارجی موردبحث قرار گرفته است. 

کتاب حاضر به‌تفصیل به روندهای قانونی و سیاست‌گذاری‌های مرتبط با تأمین مالی خارجی، تغییرات سقف بدهی‌ها و نقش قوانین برنامه‌های توسعه در مدیریت منابع مالی کشور می‌پردازد؛ همچنین وضعیت بازار سرمایه در دهه‌ی ۱۳۹۰ باتوجه‌به رشد شاخص بورس، افزایش تعداد شرکت‌های پذیرفته‌شده و تغییرات سیاستی مانند دامنه‌ی نوسان و حجم مبنا بررسی شده است. نویسندگان به ضعف ابزارسازی و نهادسازی در بازار سرمایه، سهم اندک تأمین مالی از طریق بورس نسبت به معاملات ثانویه و عدم هم‌افزایی میان نهادهای مالی اشاره کرده‌اند. در جمع‌بندی، کتاب تأکید دارد که نبود اکوسیستم مالی منسجم، ضعف در سیاست‌گذاری و تأثیر تحریم‌ها از عوامل اصلی کندی رشد سرمایه‌گذاری و ناکارآمدی تأمین مالی در دهه‌ی ۱۳۹۰ بوده است؛ همچنین پیشنهادهایی برای بهبود فرایندها و ایجاد هماهنگی میان نهادهای مالی و سیاست‌گذار ارائه شده است.

چرا باید کتاب بازارهای مالی، تأمین مالی و سرمایه گذاری در دهه ۱۳۹۰ را بخوانیم؟

کتاب بازارهای مالی، تأمین مالی و سرمایه‌گذاری در دهه‌ی ۱۳۹۰ با رویکردی تحلیلی و مبتنی‌بر داده‌های واقعی، تصویری روشن از وضعیت بازارهای مالی و چالش‌های تأمین مالی و سرمایه‌گذاری در ایران طی یک دهه‌ی پرتلاطم ارائه می‌دهد. خواننده با مطالعه‌ی این اثر می‌تواند با روندهای سیاست‌گذاری، نقاط قوت و ضعف نظام بانکی، صندوق توسعه‌ی ملی و بازار سرمایه آشنا شود و درک بهتری از تأثیر تحریم‌ها و موانع ساختاری بر اقتصاد ایران به دست آورد؛ همچنین کتاب با ارائه‌ی دیدگاه‌های کارشناسان و مقایسه‌ی تجربیات داخلی و بین‌المللی، زمینه‌ای برای تحلیل انتقادی و یافتن راهکارهای بهبود در حوزه‌ی تأمین مالی فراهم می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعه‌ی این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران اقتصاد، مدیران و فعالان بازارهای مالی، سیاست‌گذاران اقتصادی و افرادی که دغدغه‌ی شناخت ساختار تأمین مالی و سرمایه‌گذاری در ایران را دارند، مفید است؛ همچنین این اثر به کسانی که به‌دنبال تحلیل روندهای اقتصادی و تأثیر سیاست‌ها و تحریم‌ها بر بازارهای مالی هستند، توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب بازارهای مالی، تأمین مالی و سرمایه گذاری در دهه ۱۳۹۰

«موضوع تأمین منابع مالی همواره از مهم‌ترین مباحث توسعه‌ای کشور بوده است. این منابع که عمدتاً برای تأمین مالی موردنیاز اجرای طرح‌های توسعه کشور و رشد و شکوفایی صنایع و بخش خصوصی و عمومی به کار گرفته می‌شود در چند دسته قابل تقسیم‌بندی است. در این نشست تلاش گردید تا این منابع در پنج گروه زیر معرفی و طی دهه ۱۳۹۰ مورد ارزیابی و آسیب‌شناسی قرار گیرند: 

الف) تأمین مالی از طریق نظام بانکی داخلی 

ب) تأمین مالی از طریق صندوق توسعه ملی 

ج) تأمین مالی خارجی به شیوه قرضی (از طریق بانک‌های توسعه‌ای و بین‌الملل و فاینانس) 

د) تأمین مالی خارجی به شیوه غیرقرضی (سرمایه‌گذاری خارجی و ترتیبات قراردادی و PPP)»