کتاب جست و جوی من برای مطلق ها

کتاب جست‌وجوی من برای مطلق ها نوشته پل تیلیش و با ترجمه علی اکبر ضیایی توسط نشر بین‌المللی امین منتشر شده است. این اثر در دسته‌ی ناداستان و فلسفه‌ی دین قرار می‌گیرد و به بررسی سیر تحول فکری و معنوی نویسنده در مواجهه با مفاهیم مطلق، حقیقت، اخلاق و دین می‌پردازد. تیلیش، یکی از چهره‌های برجسته‌ی الهیات و فلسفه‌ی قرن بیستم، در این کتاب روایت شخصی خود را از جست‌وجوی حقیقت و معنای نهایی در بستر تحولات اجتماعی و فکری دورانش ارائه داده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب جست و جوی من برای مطلق ها

کتاب جست‌وجوی من برای مطلق ها اثری ناداستانی و فلسفی است که ساختاری روایی و تأملی دارد. پل تیلیش، نویسنده‌ی کتاب، از مهم‌ترین متفکران الهیات مسیحی و فلسفه‌ی اگزیستانسیالیسم به‌شمار می‌آید. این کتاب در دهه‌ی ۱۹۶۰ میلادی نوشته شده و بازتاب‌دهنده‌ی دغدغه‌های فکری و معنوی نویسنده در مواجهه با بحران‌های قرن بیستم است.

تیلیش در این اثر، زندگی‌نامه‌ی خود را با تحلیل‌های فلسفی و الهیاتی در هم می‌آمیزد و از کودکی در آلمان تا مهاجرت به آمریکا و فعالیت‌های دانشگاهی‌اش را روایت می‌کند. ساختار کتاب شامل فصل‌هایی درباره‌ی هویت شخصی، مطلق‌ها در شناخت انسانی، عنصر مطلق و نسبی در اخلاق و جایگاه امر مقدس در دین است. روایت کتاب، ترکیبی از خاطرات، تجربه‌های زیسته و تأملات نظری است که خواننده را با سیر تحول اندیشه‌ی نویسنده و چالش‌های او در جست‌وجوی حقیقت آشنا می‌کند.

این اثر نه‌تنها به زندگی فردی تیلیش می‌پردازد، بلکه تصویری از فضای فکری و اجتماعی اروپا و آمریکا در نیمه‌ی اول قرن بیستم ارائه می‌دهد و به پرسش‌های بنیادین درباره‌ی حقیقت، اخلاق و دین نزدیک می‌شود.

خلاصه کتاب جست و جوی من برای مطلق ها

کتاب جست‌وجوی من برای مطلق‌ها روایت سیر فکری و معنوی پل تیلیش است که از سال‌های کودکی در آلمان آغاز می‌شود. او در فضایی آکنده از سنت‌های لوتری و اقتدارگرایی رشد می‌کند و تجربه‌های اولیه‌اش از طبیعت، تاریخ و جامعه، زمینه‌ساز شکل‌گیری نگاه رمانتیک و انتقادی او به جهان می‌شود. تیلیش در فصل نخست، با بازگویی خاطرات کودکی و نوجوانی، به تأثیر محیط خانوادگی، آموزش‌های دینی و تجربه‌های زیسته بر شکل‌گیری هویت خود اشاره می‌کند.

او از مواجهه با سنت‌های فلسفی و الهیاتی آلمان، به‌ویژه اندیشه‌های شلینگ، هگل و کیرکگور، سخن می‌گوید و نشان می‌دهد که چگونه این مواجهه‌ها او را به‌سوی پرسش از حقیقت و امر مطلق سوق داده‌اند. در ادامه، تیلیش به بررسی مفهوم مطلق‌ها در شناخت انسانی می‌پردازد و تأکید می‌کند که هرگونه بیان درباره‌ی مطلق‌ها، نسبی است، اما خود مطلق‌ها از نسبیت فراتر می‌روند و نمی‌توان از آن‌ها گریخت.

او در فصل مربوط به اخلاق، عنصر مطلق و نسبی را در تصمیم‌گیری‌های اخلاقی تحلیل می‌کند و معتقد است که فرمان اخلاقی، مطلق و بی‌قیدوشرط است، اما محتوای آن همواره درحال تغییر است. این آمیزش عنصر مطلق و نسبی، به تصمیمات اخلاقی شأنیت و تراژدی می‌بخشد. در فصل پایانی، تیلیش به جایگاه امر مقدس و مطلق در دین می‌پردازد و بر اهمیت گفت‌وگو با پیروان ادیان مختلف تأکید می‌کند.

او معتقد است که هدف از این گفت‌وگوها، سوق‌دادن افراد به ژرفای دین خودشان است تا دریابند که دین‌شان می‌تواند گواهی بر امر مطلق باشد، اما خود دین، مطلق نیست. دغدغه‌ی اصلی کتاب، جست‌وجوی معنای نهایی و حقیقت در بطن تجربه‌های فردی و اجتماعی است و تیلیش تلاش می‌کند نشان دهد که چگونه این جست‌وجو همواره با تنش میان مطلق و نسبی همراه است.

چرا باید کتاب جست و جوی من برای مطلق ها را بخوانیم؟

این کتاب فرصتی فراهم می‌کند تا خواننده با سیر تحول فکری یکی از مهم‌ترین متفکران الهیات و فلسفه‌ی قرن بیستم آشنا شود. کتاب جست‌وجوی من برای مطلق‌ها نه‌تنها روایت زندگی شخصی پل تیلیش است، بلکه پنجره‌ای به دغدغه‌های فلسفی و معنوی انسان مدرن می‌گشاید. اثر حاضر، با پرداختن به مفاهیمی چون حقیقت، اخلاق، دین و معنای نهایی، امکان تأملی عمیق درباره‌ی جایگاه انسان در جهان و نسبت او با امر مطلق را فراهم می‌آورد. خواندن این کتاب برای کسانی که به‌دنبال فهم بهتر از رابطه‌ی میان فرد، جامعه و امر متعالی هستند، تجربه‌ای ارزشمند خواهد بود.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعه‌ی این کتاب به علاقه‌مندان فلسفه، الهیات، تاریخ اندیشه و کسانی که دغدغه‌ی پرسش‌های بنیادین درباره‌ی حقیقت، اخلاق و دین دارند پیشنهاد می‌شود؛ همچنین برای دانشجویان و پژوهشگران حوزه‌های علوم انسانی و کسانی مفید است که به‌دنبال شناخت سیر تحول فکری متفکران بزرگ قرن بیستم هستند.

بخشی از کتاب جست و جوی من برای مطلق ها

«واقعیت این است که من در ۲۰ اوت ۱۸۸۶ به دنیا آمده‌ام؛ و این یعنی بخشی از زندگی من به قرن نوزدهم تعلق دارد. به‌ویژه اگر فرض کنیم (و باید هم چنین فرض کرد) که قرن نوزدهم با آغاز جنگ جهانی اول؛ یعنی اول اوت ۱۹۱۴ به پایان می‌رسد. تعلق داشتن به قرن نوزدهم به‌معنای زیستن در شرایط نسبتا آرام و یادآور دوران شکوفایی عظیم و باشکوه جامعه بورژوایی است؛ اما درعین‌حال؛ آن دوران با زشتی‌هایی از منظر زیبایی‌شناختی و فروپاشی‌های معنوی نیز همراه بود. این دوره، از یک سو نیروهای انقلابی را در خود پروراند که علیه خودشیفتگی فرهنگی و اجتماعی در آن زمان بود و از سوی دیگر: شناختی از ارزش‌های انسان‌گرایانه مسیحی را در دل داشت. ارزش‌هایی که حتی در قالب‌های ضددینی آن جامعه نیز حضوری پنهان داشتند و همان‌ها بودند که امکان مقاومت در برابر نظام‌های غیرانسانی قرن بیستم را پدید آوردند و می‌آورند. من یکی از اعضای نسلی هستم که با وجود انتقادهای ریشه‌داری که از قرن نوزدهم داشته‌اند، هنوز هم گاهی دلتنگ پایداری، آزادی‌خواهی و سنت‌های فرهنگی آن می‌شوند.»