کتاب سیاست اقتصادی چین

کتاب الکترونیکی «سیاست اقتصادی چین» نوشتهٔ «حامد مهربان» و «محمدجواد رحیمی» اثری پژوهشی است که نشر پژوهشکده مطالعات راهبردی آن را منتشر کرده است. این کتاب به بررسی ساختار و فرایندهای تصمیم‌گیری اقتصادی در جمهوری خلق چین می‌پردازد و با رویکردی تحلیلی، سیاست‌های کلان اقتصادی، الگوهای سرمایه‌گذاری خارجی، امنیت انرژی و روابط اقتصادی چین با ایران را واکاوی می‌کند. «سیاست اقتصادی چین» برای علاقه‌مندان به علوم سیاسی، اقتصاد و روابط بین‌الملل منبعی جامع به‌شمار می‌آید. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب سیاست اقتصادی چین

«سیاست اقتصادی چین» اثری در حوزهٔ ناداستان و مطالعات راهبردی است که به تحلیل سیاست‌های اقتصادی چین در قرن بیستم و بیست‌ویکم می‌پردازد. این کتاب با تمرکز بر ساختار سیاسی و اقتصادی چین، روند تصمیم‌گیری در نهادهای مختلف، نقش حزب کمونیست و دولت، و همچنین تعاملات میان این دو را بررسی کرده است. نویسندگان با تکیه‌بر منابع معتبر و داده‌های آماری، تصویری از تحولات اقتصادی چین، از دوران مائو تا عصر شی جین‌پینگ، ارائه داده‌اند. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که ابتدا به مبانی نظری و ساختاری نظام سیاسی و اقتصادی چین می‌پردازد و سپس به موضوعات کلیدی مانند امنیت انرژی، سرمایه‌گذاری خارجی و روابط اقتصادی با ایران وارد می‌شود. در بخش‌هایی از کتاب، به نقش چین در اقتصاد جهانی و تأثیر آن بر کشورهای درحال توسعه، به‌ویژه ایران، اشاره شده است. این اثر با بهره‌گیری از جداول، نمودارها و اسناد کلان، تلاش کرده است تا روندهای کلیدی و نقاط عطف سیاست‌گذاری اقتصادی چین را برای مخاطب روشن کند.

خلاصه کتاب سیاست اقتصادی چین

کتاب «سیاست اقتصادی چین» با بررسی روند تصمیم‌گیری اقتصادی در جمهوری خلق چین آغاز می‌شود و ساختار سیاسی این کشور را به‌عنوان بستر اصلی سیاست‌گذاری اقتصادی معرفی می‌کند. نویسندگان توضیح داده‌اند که چگونه حزب کمونیست چین، با همکاری هشت تشکل دیگر، هدایت امور دولتی را در دست دارد و ساختاری منحصربه‌فرد را شکل داده است. در این ساختار، تصمیم‌گیری اقتصادی نه‌تنها در سطح مرکزی بلکه در سطوح استانی و محلی نیز با مشارکت نهادهای مختلف و گروه‌های پیشرو صورت می‌گیرد. کتاب به تغییرات اساسی در فرایند تصمیم‌گیری اقتصادی چین پس از دوران مائو و به‌ویژه در دورهٔ دنگ شیائو پینگ و شی جین‌پینگ پرداخته است. در این دوره‌ها، سیاست‌های اقتصادی از تصمیم‌گیری فردی به تصمیم‌گیری جمعی و علمی تغییر یافته و نقش کارشناسان، دانشگاهیان و نهادهای مشورتی در سیاست‌گذاری پررنگ‌تر شده است. همچنین، ساختار اقتصاد چین به‌عنوان ترکیبی از اقتصاد بازار و فرماندهی معرفی شده که در آن دولت و حزب نقش هدایت‌کننده دارند اما بخش خصوصی و نهادهای غیردولتی نیز در تصمیم‌گیری‌ها مشارکت دارند. در ادامه، کتاب به موضوع امنیت انرژی و راهبردهای چین برای تأمین منابع انرژی، به‌ویژه نفت و گاز، می‌پردازد و نقش این کشور را در بازار جهانی انرژی تحلیل می‌کند. سپس الگوهای سرمایه‌گذاری خارجی چین، انواع مدل‌های سرمایه‌گذاری و تفاوت‌های آن‌ها در مناطق مختلف جهان بررسی شده است. نویسندگان به دیدگاه‌های موافق و مخالف نسبت‌به سرمایه‌گذاری خارجی چین نیز اشاره کرده‌اند. در بخش پایانی، روابط اقتصادی چین و ایران مورد توجه قرار گرفته است. کتاب تاریخچهٔ روابط اقتصادی دو کشور، سیاست‌های چین در قبال ایران و ظرفیت‌های همکاری دوجانبه را تحلیل کرده و به نقش ایران در پروژهٔ «یک جاده یک کمربند» و تأثیر آن بر آیندهٔ اقتصادی دو کشور پرداخته است. در مجموع، این اثر تصویری از روندهای کلان، چالش‌ها و فرصت‌های سیاست اقتصادی چین ارائه می‌دهد.

چرا باید کتاب سیاست اقتصادی چین را بخوانیم؟

مطالعهٔ این کتاب فرصتی برای آشنایی عمیق با ساختار تصمیم‌گیری اقتصادی در یکی از مهم‌ترین قدرت‌های اقتصادی جهان فراهم می‌کند. «سیاست اقتصادی چین» با تحلیل روندهای تاریخی و معاصر، نشان می‌دهد که چگونه این کشور توانسته است با ترکیب سیاست‌های اقتدارگرا و مشارکتی، رشد اقتصادی چشمگیری را تجربه کند. همچنین، بررسی روابط اقتصادی چین و ایران و نقش چین در اقتصاد جهانی، برای پژوهشگران و علاقه‌مندان به سیاست و اقتصاد بین‌الملل اهمیت ویژه‌ای دارد. این کتاب به‌ویژه برای کسانی که به دنبال درک سازوکارهای سیاست‌گذاری اقتصادی در نظام‌های غیرغربی هستند، منبعی ارزشمند به‌شمار می‌آید.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران علوم سیاسی، اقتصاد، روابط بین‌الملل و مطالعات منطقه‌ای مناسب است. همچنین، سیاست‌گذاران، مدیران اقتصادی و فعالان حوزهٔ تجارت بین‌الملل که به دنبال شناخت بهتر از ساختار و سیاست‌های اقتصادی چین هستند، می‌توانند از مطالب آن بهره‌مند شوند.

بخشی از کتاب سیاست اقتصادی چین

«ساختار نظام سیاسی چین مبتنی بر یک سیستم همکاری چندجانبهٔ منحصربه‌فرد است. این کشور از طرف حزب کمونیست هدایت می‌شود و با هشت تشکل دیگر برای بحث و مدیریت امور دولتی همکاری می‌کند. سیستم چینی هم با سیستم‌های حزب کثرت‌گرای رایج در غرب و هم با سیستم‌های تک‌حزبی شوروی سابق متفاوت است. ساختار نظام سیاسی چین یک سیستم سیاسی با ویژگی‌های چینی است. هشت تشکل از طریق کنفرانس مشورتی سیاسی مردم چین، که یک نهاد مشورتی سیاسی تحت رهبری حزب کمونیست است، در مشاوره درمورد مسائل مهم دولتی شرکت می‌کنند. هر ساله کنفرانس سیاسی مشورتی مردم هزاران پیشنهاد سیاست از اعضا دریافت می‌کند. در سال ۲۰۱۶ از میان ۵۷۶۹ پیشنهاد، ۴۲۷۹ مورد ثبت شده و ۴۲ مورد به‌عنوان پیشنهادهای اصلی مشخص شده‌اند. این موضوع به‌همراه کنگره‌های مردمی، خودمختاری قومی - منطقه‌ای و خودگردانی در سطح روستاها، چارچوب اساسی سیستم سیاسی چین را تشکیل می‌دهد و مظهر دموکراسی سوسیالیستی است.»