کتاب حوای شعر

کتاب الکترونیکی «حوای شعر» (مجموعه شعر) سرودهٔ «هاجر عامری» و با نام مستعار «مهاجر» توسط نشر «ماهواره» منتشر شده است. این مجموعه شامل اشعار معاصر فارسی است که در قالب‌های کوتاه و بلند، به موضوعاتی چون عشق، دلتنگی، امید و تجربه‌های زیستهٔ شاعر می‌پردازد. «حوای شعر» با نگاهی زنانه و احساسی، جهان شاعر را در مواجهه با مفاهیم انسانی و عاطفی روایت می‌کند. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب حوای شعر

«حوای شعر» مجموعه‌ای از سروده‌های «هاجر عامری» است که در سال‌های اخیر و در فضایی معاصر سروده شده‌اند. این دفتر شعر، تلاشی برای بازتاب احساسات و تجربه‌های انسانی در قالب واژه‌هاست و شاعر با الهام از زندگی روزمره، عشق، دلتنگی و امید، اشعار خود را شکل داده است. مقدمهٔ کتاب با نگاهی به تاریخ شعر و نقش آن در پیوند دل‌ها آغاز می‌شود و سپس شاعر از مسیر شخصی خود در ورود به جهان شعر سخن می‌گوید. فضای کلی کتاب، آمیخته با حسرت‌ها، امیدها و تمنای زیستن در جهانی موازی است که شعر، پناهگاهی برای روح و احساسات انسان فراهم می‌کند. «حوای شعر» در قالب‌های متنوع و با زبانی تصویری، دغدغه‌های شاعر را از نوجوانی تا بزرگسالی بازتاب می‌دهد و به نوعی روایتگر سفر درونی اوست. این مجموعه، به دور از ساختارهای کلاسیک، بیشتر بر بیان احساسات و لحظات ناب انسانی تمرکز دارد و تلاش می‌کند مخاطب را به دنیای خیال و عاطفه دعوت کند.

چرا باید کتاب حوای شعر را خواند؟

این مجموعه شعر، تجربه‌های زیسته و احساسات عمیق شاعر را در قالب واژه‌هایی تصویری و ملموس به تصویر می‌کشد. «حوای شعر» با پرداختن به موضوعاتی چون عشق، دلتنگی، امید و پیوندهای انسانی، فرصتی برای مکث در هیاهوی روزمرگی و لمس لحظات ناب عاطفی فراهم می‌کند. خواندن این کتاب می‌تواند دریچه‌ای به جهان احساسات زنانه و نگاه شاعرانه به زندگی بگشاید و مخاطب را به تامل دربارهٔ زیبایی‌ها و تلخی‌های زیستن دعوت کند.

خواندن کتاب حوای شعر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به شعر معاصر فارسی، کسانی که دغدغه‌های عاطفی و انسانی دارند و افرادی که به دنبال لمس تجربه‌های عاشقانه و لحظات احساسی در قالب شعر هستند، مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال پناهگاهی ادبی برای بیان یا درک احساسات خود هستند، «حوای شعر» می‌تواند هم‌نشین خوبی باشد.

فهرست کتاب حوای شعر

- سرآغاز: مقدمه‌ای دربارهٔ نقش شعر در زندگی انسان و روایت ورود شاعر به جهان شعر. - خدای مهربان: شعرهایی دربارهٔ عشق، بخشش و مهربانی الهی. - حوای شعر: سروده‌هایی با محوریت زن، عشق و امید به زندگی. - نوشتهٔ خداوند: اشعاری دربارهٔ امید، دلتنگی و نقش خداوند در زندگی. - بهشتی در جهنم دلتنگی: تجربه‌های عاشقانه و لحظات دلتنگی. - معجزهٔ دلخوشی: شعرهایی دربارهٔ امید و دلخوشی‌های کوچک زندگی. - حرف‌های افسونگر: سروده‌هایی دربارهٔ تاثیر کلام و جادوی واژه‌ها. - چهارگاه: اشعار با حال و هوای موسیقایی و عاشقانه. - حساس من: بیان احساسات لطیف و عاطفی شاعر. - زبان دوستت دارم: شعرهایی دربارهٔ بیان عشق و دوست داشتن. - پریشانی عاشقانه: روایت دلتنگی و آشفتگی‌های عاشقانه. - عطر دلتنگی، فراموشی، زیبایی بی‌رحمانه، چشم خورشید روشن، حال دل، شوق شنیدن، فرشتهٔ کوچکت: هرکدام به یکی از ابعاد عشق، دلتنگی، زیبایی و امید می‌پردازند. - فصل‌های دیگر کتاب نیز با عناوینی چون «خاطرات خزان شده»، «هیاهوی حیات»، «آرزوی دمیده»، «تناقض»، «خوشبختی من»، «طرح‌وارهٔ لبخند من»، «عطش دیدار»، «غم دل»، «ابد و یک روز دوست داشتن»، «عقل عاشق»، «بغض دلتنگت»، «جهان من»، «شکفتانه»، «بیداری شیرین»، «چشمان صادق»، «رقص دلتنگی»، «دوستت خواهم داشت»، «گم شده در صدایت»، «بودن تو»، «واگویه‌ای عاشقانه»، «دلبرانگی صبح»، «شب چشمان تو»، «معجزه حضور تو»، «اقلیم امن»، «گوشهٔ دلتنگی من»، «ساز و رنگ دلدادگی»، «همچون ماه»، «زخمهٔ دوستت دارم»، «قلب شعر»، «دالان دلتنگی»، «دوست داشتن مطلق»، «سوز صدا»، «آفرین خداوند»، «بهای عشق»، «عمری در کنار تو»، «سکوت غرور»، «قانون دل»، «پل عبور»، «بی چون و چرا»، «گام جان»، «گم شده در سکوت»، «ابر قاصد»، «تو»، «داستان تلخ»، «خواستهٔ دل»، «پاداش زندگی»، «افراجم»، «سهم آفرینش»، «نامحدود»، «آوای سازم باش»، «دلداری عقل»، «اما»، «بهانهٔ دلتنگی»، «تندیس عشق»، «یکی شدن»، «داستان عشق»، «رقص آهنگین»، «راز لبخند من»، «تویی درون قلب من»، «می‌خواستم»، «واژه‌های گیج»، «زخمه»، «اشکت و لبخند»، «زندگی احساس من»، «معجزه لبخند»، «طرح‌واره‌ای از صدای تو»، «معلق»، «تشنهٔ دیدار»، «اقرار کن»، «هوای خیال من»، «چهار فصل عاشقانه»، «جمعه با تو»، «تناقض»، «بی واژه»، «عشق کمیاب»، «درماندگی»، «گمشده در باد»، «تقلایی عاشقانه»، «دوستت دارم»، «شوق دیدار تو»، «خود دوست داشتن»، «لباس عشق»، «چرخش آفرینش»، «نگاه دو پهلو»، «دوباره دوستت دارم»، «حافظهٔ ماندگار»، «امیدی در سراب»، «واژه‌های تو»، «اشتیاق اندیشهٔ من»، «نیروی عشق»، «پایان عشق»، «جان تنگک دل»، «حرف تازهٔ پاییز»، «خیر است»، «نگاه عشق»، «ساز دوست داشتنی دوباره»، «بداههٔ پاییز»، «چه خوب دوستت دارم»، «فصل قرار من با تو»، «رویایی‌ترین حالت»، «رد خوشبختی»، «فرصت کوتاه»، «مرا ببخش»، «زمستان پاییز»، «به گونه‌ای دیگر»، «رنگ و یکت رنگی»، «کی‌ام؟»، «نوبرانهٔ خدا»، «زمستان دلتنگی»، «سنت دوست داشتن»، «زیباترین ودیعه»، «اهلی چشمان تو»، «من تو»، «سکوت نگاه»، «امتداد خیال»، «دوست داشتنی زیبا»، «عاشقانهٔ پاییز»، «نی لبکت دوره‌گرد»، «بت دنیا دلتنگی»، «رگ حیات»، «همدست»، «زیبایی»، «دلتنگی ناتمام»، «احساس عشق»، «مثل خوش»، «عبور»، «بغضی ناتمام»، «من و خورشید»، «پاییز آمدن»، «معنای عمیق دوست داشتن»، «بودنی دل‌انگیز»، «قرار عاشقانه»، «لحظه‌های قاصد»، «به دیدارم بیا»، «آنجا که تویی»، «بهشتی دیگر»، «خندهٔ سکرآور»، «زندگی در لبخند تو»، «بغض نباریده»، «افسون دوستت دارم»، «چشمان خوشبخت»، «شوق تو»، «گوشه‌ای از پاییز»، «هنر زندگی»، «بهانه»، «سردرگم دیدار»، «به وقت دوست داشتن»، «سرزمین عشق»، «ساز نبودن»، «عشق زندگی»، «موج دلتنگی»، «ذوق خورشید»، «خداوندگار بهشت ما»، «از تو چه پنهان»، «کیل مدافع»، «چشمانی منتظر»، «اسراف در عشق»، «شوکران عشق»، «هدیه برای تو»، «دوستت دارم آرام آرام»، «عطر واژه‌ها»، «لباس دلتنگی»، «دلتنگی آدم»، «منظومه‌ای از دلتنگی»، «تکیه‌گاه»، «هزار و یک شبی دیگر»، «فکری دلتنگ»، «چگونه دوستت ندارم»، «تمام من»، «قلب من و چشم تو»، «صراحی شعر» به پایان می‌رسد.

بخشی از کتاب حوای شعر

«حوای شعرم حوایی عاشق که خداوند معجزه‌ی واژه‌ام را بخشید که حوای شعر تا بر کاغذی سپید آیه‌های امید باشد و عشق در جهانی که هنوز عشق در جنگ قدرت و سیاهی همیشه پیروز است در روزگارانی سخت در اندوه و دلتنگی جهانی چرک در بغض فروخورده‌ی ابرهای سیاه که جهان را حسابی‌ست در کتابی که جز ازل آه فاد به دست خداوندگاری که ماه سپید را در دل سیاه شب به زیبایی آفرید و چشمان سیاه تو را در دل سپیدی بی‌مانندش دوست داشتنت ادامه دارد در لحظه به لحظه‌هایی که نفس می‌کشم در قدم به قدمی که راه می‌روم در شهر به شهری که سفر می‌کنم در جهانی خاکی یا بهشتی برین که دوست داشتنت، بهشت جاودان من است حتی در جهنم دلتنگی‌ام»