کتاب بادام

کتاب بادام با نام اصلی Almond نوشته وون‌پیونگ سئون و ترجمه سعید الهی که توسط نشر در قلم و نیمکت چوبی منتشر شده، داستانی معاصر از ادبیات کره‌ی جنوبی است که به زندگی نوجوانی متفاوت می‌پردازد. این رمان در دسته‌ی داستان‌های اجتماعی و روان‌شناختی قرار می‌گیرد و با نگاهی به مسائل هویت، احساسات و روابط انسانی، مخاطب را با دنیای درونی شخصیت اصلی همراه می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بادام

کتاب بادام، اثری است که در فضای شهری کره جنوبی روایت می‌شود و به زندگی پسری نوجوان به نام یون‌جه می‌پردازد که با اختلالی عصبی به نام آلکسیتیمیا (ناتوانی در درک و بیان احساسات) زندگی می‌کند. این کتاب بازتابی از دغدغه‌های جامعه‌ی معاصر کره درباره‌ی تفاوت، طردشدگی و تلاش برای یافتن جایگاه فردی است. وون‌پیونگ سئون با زبانی بی‌پیرایه، تصویری از خانواده‌ای کوچک و روابط پیچیده‌ی آن‌ها ارائه می‌دهد و از خلال روایت زندگی یون‌جه، به موضوعاتی چون تنهایی، فقدان، خشونت اجتماعی و تلاش برای عادی‌بودن می‌پردازد. بادام با تمرکز بر تجربه‌های روزمره و جزئیات زندگی شخصیت‌ها، تصویری ملموس از چالش‌های نوجوانی و رشد فردی در جامعه‌ای مدرن و گاه بی‌رحم ترسیم می‌کند.

خلاصه داستان بادام

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان بادام با روایت زندگی یون‌جه، پسری نوجوان که به‌دلیل اختلال آلکسیتیمیا نمی‌تواند احساسات خود و دیگران را درک کند، آغاز می‌شود. او در کودکی با مادر و مادربزرگش زندگی می‌کند و به‌دلیل تفاوت رفتاری‌اش، همواره مورد قضاوت و سوءتفاهم اطرافیان قرار می‌گیرد. مادرش با تلاش فراوان سعی می‌کند او را به زندگی عادی نزدیک کند و با آموزش‌های خاص، واکنش‌های اجتماعی را به او یاد می‌دهد، اما حادثه‌ای تلخ در شب تولد یون‌جه رخ می‌دهد که زندگی او را دگرگون می‌کند و او را با فقدان و تنهایی عمیق روبه‌رو می‌سازد. پس از این اتفاق، یون‌جه باید با دنیایی روبه‌رو شود که در آن احساسات دیگران را نمی‌فهمد و خودش نیز درک نمی‌شود. او در مسیر رشد و مواجهه با چالش‌های جدید، با آدم‌هایی روبه‌رو می‌شود که هرکدام بخشی از معنای زندگی و احساس را برایش آشکار می‌کنند. داستان با تمرکز بر تلاش یون‌جه برای یافتن جایگاه خود در جامعه و تجربه‌ی دوستی، فقدان و امید پیش می‌رود و مخاطب را با دنیای متفاوت او همراه می‌کند.

چرا باید کتاب بادام را خواند؟

این رمان با پرداختن به موضوعاتی چون تفاوت، طردشدگی و تلاش برای درک احساسات، فرصتی فراهم می‌کند تا مخاطب با دنیای ذهنی فردی که از نظر عاطفی متفاوت است، آشنا شود. بادام به شکلی ملموس نشان می‌دهد که چگونه جامعه با افراد غیرعادی برخورد می‌کند و چه چالش‌هایی پیش روی آن‌ها قرار دارد. روایت صمیمی و موشکافانه‌ی کتاب، امکان همدلی با شخصیت اصلی را فراهم می‌کند و مخاطب را به تأمل درباره‌ی معنای احساسات و هویت فردی وا می‌دارد. این اثر همچنین تصویری از خانواده، فقدان و امید را در بستری معاصر و شهری به تصویر می‌کشد.

خواندن کتاب بادام را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های اجتماعی، نوجوانان و بزرگ‌سالانی که دغدغه‌ی هویت، تفاوت و روابط انسانی دارند، مناسب است؛ همچنین خواندن این اثر می‌تواند برای کسانی که به موضوعات روان‌شناختی و تجربه‌ی زیسته‌ی افراد با اختلالات عاطفی علاقه‌مند هستند، مفید باشد.

بخشی از کتاب بادام

«اولین اتفاق وقتی رخ داد که شش ساله بودم. البته علائمش خیلی قبل‌تر ظاهر شده بود، اما آن روز بود که بالاخره آشکار شدند. آن روز، به نظر می‌رسید مامان فراموش کرده بود از مهدکودک دنبالم بیاید. بعداً به من گفت که بعد از همه این سال‌ها رفته بود پیش بابا تا به او بگوید که بالاخره می‌خواهد رهایش کند؛ نه این‌که بخواهد با کسی دیگر آشنا شود یا چیزی شبیه این فقط می‌خواست بگوید. ظاهراً این حرف‌ها را موقعی زده بود که داشت دیوارهای محوآرامگاهش را تمیز می‌کرد. در همین حال که عشق او بالاخره تمام شد، من، مهمان ناخوانده عشق جوانی‌شان، کاملا فراموش شده بودم.بعد از این که همه بچه‌ها رفتند، خودم از مهدکودک بیرون آمدم. همه چیزی که یک شش ساله از خانه‌اش می‌دانست: این بود که جایی آن طرف‌یک پل بود. رفتم روی پل هوایی و سرم را از روی نرده پایین آوردم. ماشین‌ها را می‌دیدم که از زیرم عبور می‌کردند. چیزی را به یادم آورد؛ نمی‌دانم چی، پس دهانم را پر از آب دهان کردم. هدف گرفتم و تف کردم. تفم قبل از این‌که به ماشین برسد بخار شد اما به خیره شدن به جاده ادامه دادم و تف کردن را ادامه دادم تا سرم گیج رفت.«داری چیکار می‌کنی؟ چندش‌آوره!» سرم را بالا گرفتم و یک زن میانسال را دیدم که از کنارم می‌گذشت و با خشم نگاهم می‌کرد. بعد همان‌طور که ماشین‌ها پایین از کنارم رد می‌شدند، او هم رد شد و من دوباره تنها شدم.»