کتاب آقای شیورز (جلد چهارم، راه رفتن در تاریکی)

معرفی کتاب آقای شیورز (جلد چهارم، راه رفتن در تاریکی)

کتاب الکترونیکی «آقای شیورز ۴: راه رفتن در تاریکی» نوشتهٔ مکس برالیر با تصویرگری «لتیزیا روبکنی» و ترجمهٔ «زهره ناطقی» توسط نشر برکه منتشر شده است. این کتاب در دستهٔ داستان‌های وحشت‌آفرین برای نوجوانان قرار می‌گیرد و مجموعه‌ای از روایت‌های کوتاه و ترسناک را در خود جای داده است. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب آقای شیورز (جلد چهارم، راه رفتن در تاریکی)

این کتاب بخشی از مجموعهٔ «آقای شیورز» است که به داستان‌های کوتاه و ترسناک برای نوجوانان می‌پردازد. روایت‌ها در فضایی آشنا اما پر از رمز و راز و وحشت شکل می‌گیرند و هر داستان، تجربه‌ای متفاوت از ترس و مواجهه با ناشناخته‌ها را به تصویر می‌کشد. نویسنده با الهام از موقعیت‌های روزمره و دغدغه‌های نوجوانان، داستان‌هایی را روایت می‌کند که در آن‌ها عناصر فراطبیعی، اشیای عجیب و موقعیت‌های دلهره‌آور حضور دارند. فضای کتاب، ترکیبی از واقعیت و خیال است و هر داستان با پایانی باز یا غافلگیرکننده، مخاطب را به فکر فرو می‌برد. تصویرگری‌های رنگی و جذاب نیز به فضاسازی داستان‌ها کمک کرده‌اند و حس تعلیق و ترس را تقویت می‌کنند. این مجموعه برای نوجوانانی طراحی شده که به داستان‌های هیجان‌انگیز و ماجراجویانه علاقه دارند و دوست دارند با موقعیت‌های غیرمنتظره و گاه ترسناک روبه‌رو شوند.

خلاصه کتاب آقای شیورز (جلد چهارم، راه رفتن در تاریکی)

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!در «راه رفتن در تاریکی»، چندین داستان کوتاه روایت می‌شود که هرکدام شخصیت نوجوانی را در موقعیتی ترسناک و غیرمنتظره قرار می‌دهد. در یکی از داستان‌ها، «جیسون» شب را در خانهٔ عمویش می‌گذراند و با تابلوی نقاشی پیرزنی روبه‌رو می‌شود که حضورش در تاریکی خانه، کابوسی واقعی برای او رقم می‌زند. صدای ساعت و سایه‌های راهرو، جیسون را وادار می‌کند با ترس‌هایش روبه‌رو شود و در نهایت با صحنه‌ای عجیب و وحشتناک مواجه می‌شود.در داستان دیگری، دختری با موهای بلندش پیوندی عاطفی دارد و وقتی مادرش تصمیم می‌گیرد موهایش را کوتاه کند، صداهایی عجیب در ذهنش می‌شنود که او را از این کار منع می‌کنند. این صداها به تدریج واقعی‌تر می‌شوند و دختر درمی‌یابد که موهایش زنده‌اند و برای بقا تلاش می‌کنند.داستان‌های دیگر نیز به موقعیت‌هایی مانند گم‌شدن در هتل، مواجهه با هیولایی در ساحل و خودکاری جادویی می‌پردازند که هرکدام با فضاسازی دلهره‌آور و پایانی غیرمنتظره، حس تعلیق و ترس را در مخاطب ایجاد می‌کنند. هر روایت، ترس‌های کودکانه و نوجوانانه را به شیوه‌ای ملموس و گاه فانتزی به تصویر می‌کشد.

چرا باید کتاب آقای شیورز (جلد چهارم، راه رفتن در تاریکی) را خواند؟

این کتاب مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه است که هرکدام با فضاسازی خاص خود، ترس‌های روزمره و خیالی نوجوانان را به تصویر می‌کشد. روایت‌های متنوع و شخصیت‌های متفاوت باعث می‌شود مخاطب با موقعیت‌های گوناگون روبه‌رو شود و هر داستان تجربه‌ای تازه از هیجان و دلهره را رقم بزند. تصویرگری‌های رنگی و جذاب نیز به تقویت فضای داستان‌ها کمک می‌کنند و خواننده را بیشتر درگیر روایت‌ها می‌سازند. این اثر فرصتی برای مواجهه با ترس‌ها و خیال‌پردازی‌های نوجوانانه فراهم می‌کند.

خواندن کتاب آقای شیورز (جلد چهارم، راه رفتن در تاریکی) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای نوجوانان بالای ۱۱ سال که به داستان‌های ترسناک و ماجراجویانه علاقه دارند مناسب است. همچنین برای کسانی که دوست دارند با موقعیت‌های غیرمنتظره و هیجان‌انگیز روبه‌رو شوند و به روایت‌های کوتاه علاقه‌مندند، انتخاب خوبی خواهد بود.

فهرست کتاب آقای شیورز (جلد چهارم، راه رفتن در تاریکی)

- راه رفتن در تاریکی: داستان جیسون که شب را در خانهٔ عمویش می‌گذراند و با تابلوی نقاشی پیرزنی مرموز روبه‌رو می‌شود.- موهای زنده: روایت دختری که موهایش را دوست دارد و با تصمیم مادرش برای کوتاه‌کردن آن‌ها، با صداهایی عجیب مواجه می‌شود.- هیولای ساحل: داستان ماریا و دخترعمویش لیز که در ساحل با هیولایی روبه‌رو می‌شوند که ناخن‌های بچه‌ها را می‌جود.- گم‌شده در هتل: تجربهٔ گم‌شدن یک نوجوان در هتل و مواجهه با راهروها و اتاق‌های عجیب و ترسناک.- خودکار جادویی: ماجرای رابین که خودکاری جادویی پیدا می‌کند و با آن می‌تواند اتفاقات اطرافش را تغییر دهد، اما این قدرت پیامدهایی غیرمنتظره دارد.

بخشی از کتاب آقای شیورز (جلد چهارم، راه رفتن در تاریکی)

«جیسون قوطی دیگری سودا باز کرد و به راه پلهٔ دراز و باریک نگاه کرد. تابلویی از یک پیرزن بالای پله‌ها آویزان بود. زن موهای سفید بلند و چهرهٔ رنگ‌پریده‌ای داشت. جیسون سودایش را تمام کرد و قوطی دیگری باز کرد. هنگامی که به رخت خواب رفت؛ تابلوی نقاشی جلوی چشمش آمد. عمویش چراغ‌ها را خاموش کرد. جیسون گفت: «این‌جا خیلی تاریک است.» عمویش گفت: «چراغ دستشویی را روشن می‌گذارم.» جیسون خوابش برد. اما وقتی ساعت قدیمی، نیمه شب را نواخت؛ او از خواب بیدار شد. دینگ. دینگ. دینگ. دینگ. دینگ. دینگ. دینگ. دینگ. دینگ. دینگ. دینگ. دینگ. صدای زنگ ساعت آن‌قدر بلند بود که انگار خانه می‌لرزید. جیسون با خودش گفت: «من می‌توانم این کار را بکنم. من می‌توانم به دستشویی بروم.» کفپوش جیر جیر صدا کرد. جیسون دم در مکث کرد. راهرو تاریک و پر از سایه بود. جیسون آن‌قدر دستشویی داشت که آزارش می‌داد. او به آرامی از راهروی تاریک عبور کرد. او روی نوک پا از پله‌های غزغژی پایین رفت. سرانجام، نور را دید. جیسون خوشحال بود که عمویش چراغ را روشن گذاشته بود. او با عجله به دستشویی رفت. سر جایش قفل شد. پیرزن تابلوی نقاشی آن‌جا. در دستشویی بود. او شمع قرمزی در دست داشت.»