کتاب ما تمامش می کنیم

کتاب ما تمامش می‌ کنیم با عنوان اصلی It Ends With Us نوشته کالین هوور، ترجمه الهه طالب‌ زاده و ویراسته هاجر شکری، توسط نشر درقلم و نیمکت چوبی منتشر شده است. این رمان معاصر آمریکایی، داستانی درباره‌ی عشق، تاب‌آوری و مواجهه با گذشته را روایت می‌کند و در دسته‌ی داستان‌های عاشقانه و اجتماعی قرار می‌گیرد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب ما تمامش می کنیم

کتاب ما تمامش می‌کنیم اثری از کالین هوور است که نخستین‌بار در دهه‌ی ۲۰۲۰ منتشر شد و به‌سرعت توجه مخاطبان زیادی را به خود جلب کرد. این رمان در فضای معاصر آمریکا می‌گذرد و با محوریت شخصیت لیلی بلوم به بررسی روابط انسانی، تأثیرات خشونت خانگی و انتخاب‌های دشوار زندگی می‌پردازد. داستان با لحنی صمیمی و روایت اول‌شخص، مخاطب را به دنیای درونی شخصیت‌ها نزدیک می‌کند و از خلال خاطرات، نامه‌ها و گفت‌وگوها، لایه‌های پنهان گذشته و حال را آشکار می‌سازد. 

کتاب به موضوعاتی چون عشق، آسیب‌های روانی، استقلال فردی و قدرت تصمیم‌گیری می‌پردازد و در کنار روایت عاشقانه، دغدغه‌های اجتماعی و خانوادگی را نیز مطرح می‌کند. فضای بوستون و شهرهای کوچک‌تر آمریکا، بستر رخدادهای داستان را شکل می‌دهد و شخصیت‌ها با چالش‌های عاطفی و اخلاقی متعددی روبه‌رو می‌شوند. این اثر در میان آثار معاصر، به‌دلیل پرداختن به موضوعات حساس و ملموس، جایگاه ویژه‌ای یافته است.

خلاصه داستان ما تمامش می کنیم

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!

داستان ما تمامش می‌کنیم با شخصیت لیلی بلوم آغاز می‌شود؛ دختری جوان که پس از مرگ پدرش به بوستون نقل‌مکان می‌کند تا زندگی جدیدی را آغاز کند. لیلی با گذشته‌ای پر از خاطرات تلخ و تجربه‌ی خشونت خانوادگی، تلاش می‌کند مسیر مستقلی برای خود بسازد. او در پشت‌بام ساختمانی با رایل کین‌کید، جراح مغز و اعصاب، آشنا می‌شود و میان آن‌ها رابطه‌ای شکل می‌گیرد که به‌تدریج عمیق‌تر می‌شود. در خلال روایت، لیلی به خاطرات دوران نوجوانی خود و ارتباطش با پسری به نام اتلس بازمی‌گردد؛ پسری بی‌خانمان که زمانی پناه و دوست او بوده است. 

با پیشرفت داستان، لیلی میان گذشته و حال خود در رفت‌وآمد است و باید با احساسات متناقض، خاطرات دردناک و انتخاب‌های دشوار روبه‌رو شود. رابطه‌ی او با رایل، با وجود جذابیت و کشش اولیه، به‌تدریج با چالش‌هایی جدی مواجه می‌شود و لیلی باید تصمیم بگیرد که چگونه با گذشته و آینده‌ی خود روبه‌رو شود. روایت کتاب، لایه‌به‌لایه، زخم‌های قدیمی و امیدهای تازه را به تصویر می‌کشد و مخاطب را با پیچیدگی‌های روابط انسانی و قدرت انتخاب آشنا می‌کند.

چرا باید کتاب ما تمامش می کنیم را خواند؟

رمان ما تمامش می‌کنیم با پرداختن به موضوعاتی چون عشق، خشونت خانگی و قدرت انتخاب، تصویری واقع‌گرایانه از چالش‌های زندگی معاصر ارائه می‌دهد. روایت داستان از زاویه‌ی دید اول‌شخص، امکان هم‌ذات‌پنداری با شخصیت‌ها را فراهم می‌کند و مخاطب را به تأمل درباره‌ی مرزهای عشق، بخشش و استقلال فردی وا می‌دارد؛ همچنین کتاب با نمایش تأثیرات گذشته بر تصمیمات امروز، به اهمیت مواجهه با زخم‌های قدیمی و ساختن آینده‌ای متفاوت می‌پردازد.

خواندن کتاب ما تمامش می کنیم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به رمان‌های عاشقانه و اجتماعی، کسانی که دغدغه‌ی روابط انسانی، خشونت خانگی و رشد فردی دارند، مناسب است؛ همچنین برای افرادی که به‌دنبال داستان‌هایی با شخصیت‌پردازی عمیق و روایت‌های چندلایه هستند، گزینه‌ی قابل توجهی خواهد بود.

بخشی از کتاب ما تمامش می کنیم

«لبهٔ پشت‌بام طبقهٔ دوازدهم نشسته‌ام. خیابان‌های بوستون را نگاه می‌کنم. غیر خودکشی نمی‌توانم به چیز دیگری فکر کنم.نه، در مورد خودم. من آن‌قدر زندگی را دوست دارم که بخواهم ادامه‌اش دهم. به افرادی فکر می‌کنم که چگونه تصمیم نهایی‌شان را برای پایان دادن به زندگی‌شان می‌گیرند. آیا بعدا پشیمان شده‌اند؟حتما درست بعد از آنکه این کار را انجام می‌دهند و یک لحظه پس از اینکه این کار را شروع می‌کنند؛ هنگام سقوط آزاد کمی پشیمانی می‌کنند.آیا آن‌ها به زمینی که به سرعت به سمت آن نزدیک می‌شوند نگاه می‌کنند و با خودشان فکر می‌کنند: «چه کار مزخرفی کردم! فکر مسخره‌ای بود.»به هر حال بعید می‌دانم این طور باشد.من خیلی به مرگ فکر می‌کنم؛ به خصوص امروز که همین دوازده ساعت پیش خفن‌ترین سخنرانی را در مراسم خاکسپاری که اهالی پلتور ایلت مین شاهدش بودند، ایراد کردم. شاید خیلی خفن نبود. البته می‌توانست از این بدتر باشد. نمی‌دانم بستگی دارهٔ نظر مادرم را بخواهید یا خودم. احتمالاً مادرم با من تا یک سال صحبت نخواهد کرد.البته تا حالا سخنرانی‌ای که من ایراد کردم مثل سخنرانی خواهر استیو جابز یا برادر پت تیلمن در مراسم خاکسپاری آن‌ها نبود که در تاریخ ثبت شود اما در نوع خودش بسیار پرشور بود.»