کتاب در ستایش دری مسخره با تابلوی نئونی مرگ

معرفی کتاب در ستایش دری مسخره با تابلوی نئونی مرگ

کتاب الکترونیکی «در ستایش دری مسخره با تابلوی نئونی مرگ (و پنجاه داستان دیگر)» نوشتهٔ آیناز عینی و منتشرشده توسط نشر شالگردن، مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه فارسی معاصر است که در سال ۱۴۰۰ منتشر شده است. این اثر با نگاهی به دغدغه‌های زیستی، عاطفی و ذهنی نسل جوان، روایت‌هایی کوتاه و گاه شاعرانه از تجربه‌های زیسته، روابط انسانی، فقدان، عشق، مرگ و روزمرگی را در قالب داستان‌هایی متنوع ارائه می‌دهد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب در ستایش دری مسخره با تابلوی نئونی مرگ

این مجموعه داستان کوتاه، در فضایی میان واقعیت و خیال حرکت می‌کند و با زبانی نزدیک به ذهن و احساسات نسل امروز، به روایت تجربه‌های شخصی و جمعی می‌پردازد. کتاب در سال ۱۴۰۰ منتشر شده و در آن می‌توان ردپای دغدغه‌های عمیق انسانی مانند افسردگی، تنهایی، عشق، جدایی، مرگ و امید را دید. داستان‌ها اغلب کوتاه و موجز هستند و هرکدام با زاویه دیدی متفاوت، بخشی از زندگی یا ذهنیت شخصیت‌ها را به تصویر می‌کشند. نویسنده با بهره‌گیری از عناصر شاعرانه و توصیف‌های حسی، فضایی خلق می‌کند که مخاطب را به درون جهان ذهنی شخصیت‌ها می‌برد. این کتاب در قالب داستان‌های کوتاه، تلاش دارد لحظات گذرا و احساسات پیچیده را ثبت کند و به نوعی بازتابی از زیست معاصر باشد. در کنار مضامین جدی، گاهی طنز تلخ و نگاه انتقادی به روابط انسانی نیز در داستان‌ها دیده می‌شود.

خلاصه کتاب در ستایش دری مسخره با تابلوی نئونی مرگ

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند!کتاب با داستان‌هایی آغاز می‌شود که شخصیت‌ها درگیر احساسات سنگین و گاه افسرده‌اند؛ از جمله روایت‌هایی دربارهٔ غده‌های ذهنی و عاطفی که شخصیت‌ها را درگیر خود کرده‌اند. در برخی داستان‌ها، شخصیت‌ها با مرگ، جدایی یا خاطرات گذشته دست‌وپنجه نرم می‌کنند و گاه در مواجهه با عشق یا فقدان، به بازنگری در زندگی خود می‌پردازند. روایت‌ها اغلب از زاویه دید اول شخص بیان می‌شوند و فضای ذهنی و احساسی شخصیت‌ها را به تصویر می‌کشند. داستان‌ها به موضوعاتی چون وابستگی، اعتیاد به روابط، تلاش برای معنا بخشیدن به زندگی، و تجربهٔ لحظات کوتاه شادی یا اندوه می‌پردازند. در برخی داستان‌ها، مرگ و زندگی به شکل استعاری و گاه ملموس حضور دارند و شخصیت‌ها در جست‌وجوی راهی برای رهایی یا پذیرش وضعیت خود هستند. کتاب با تنوعی از روایت‌ها، از داستان‌های عاشقانه تا روایت‌های فلسفی و انتقادی، سعی دارد تصویری چندلایه از احساسات و تجربه‌های انسانی ارائه دهد، بی‌آن‌که به نتیجه‌گیری قطعی برسد یا پاسخی نهایی برای پرسش‌های شخصیت‌ها داشته باشد.

چرا باید کتاب در ستایش دری مسخره با تابلوی نئونی مرگ را خواند؟

این کتاب با مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه، فرصتی برای مواجهه با احساسات پیچیده و تجربه‌های زیستهٔ نسل امروز فراهم می‌کند. روایت‌های کتاب، با پرداختن به موضوعاتی مانند تنهایی، عشق، مرگ و روزمرگی، امکان همذات‌پنداری و بازاندیشی در تجربه‌های شخصی را به مخاطب می‌دهد. تنوع لحن و زاویه دید در داستان‌ها، باعث می‌شود هر خواننده بتواند بخشی از خود را در روایت‌ها بیابد یا با آن‌ها ارتباط برقرار کند. همچنین، استفاده از عناصر شاعرانه و توصیف‌های حسی، فضای متفاوتی به داستان‌ها بخشیده است.

خواندن کتاب در ستایش دری مسخره با تابلوی نئونی مرگ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به داستان کوتاه معاصر فارسی، کسانی که دغدغه‌های عاطفی، ذهنی و فلسفی دارند و افرادی که به روایت‌های کوتاه و تامل‌برانگیز دربارهٔ زندگی روزمره، روابط انسانی و احساسات پیچیده علاقه‌مندند، مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال بازتاب تجربه‌های زیستهٔ نسل جوان در ادبیات هستند، پیشنهاد می‌شود.

فهرست کتاب در ستایش دری مسخره با تابلوی نئونی مرگ

- غدهٔ یک تا چهار: روایت‌هایی دربارهٔ احساسات سنگین، افسردگی و تلاش برای معنا دادن به زندگی.- زندگی صورتی، دوستت‌دارم، شوک، حبس، صیاد، کما، راز، سد: داستان‌هایی با محوریت روابط انسانی، عشق، فقدان و مواجهه با مرگ یا خاطرات.- تکیسسیا، سار، آبی، مشکی، دلمک، ساکورا، مونالیزا، قرمز، مازوخیسم: روایت‌هایی با عناصر شاعرانه و استعاری دربارهٔ رنگ‌ها، احساسات و هویت.- در ستایش دری مسخره با تابلوی نئونی مرگ: داستانی که عنوان کتاب را نیز دارد و به شکل نمادین به مواجهه با مرگ و پوچی می‌پردازد.- معلق، عروسک، ماناهاکی عزیزم، بانویی با شال بنفش، گفتنی‌ها، شکلات شیری، مبل دو نفره: داستان‌هایی دربارهٔ روابط، جدایی، خاطرات و تلاش برای بازسازی یا کنار آمدن با گذشته.- فلسفهٔ مرگ، او باور نمی‌کند، لبخندی به کج و کولگی یک دو نقطه و کمانک، ایفل، کیش و مات، رژیا، یک فنجان حرف، عروسکی نمایشی، ایران بانو، تابوت‌نشینی، خانه، عاشقانه، بختک، لرز، خیال، آشفتگی، ترک، بلدا، شرم، تکرار: هرکدام با محوریت یک تجربه یا احساس خاص، از مرگ و عشق تا تکرار و روزمرگی، روایت‌هایی کوتاه و تامل‌برانگیز را شکل می‌دهند.

بخشی از کتاب در ستایش دری مسخره با تابلوی نئونی مرگ

«احساس می‌کنم به افسردگی حاد دارم. یه‌چیزی که مثل بختک افتاده روم و گلومو گرفته تا نتونم نفس بکشم. احساس می‌کنم نمی‌تونم بخندم. شایدم می‌تونم. نمی‌دونم. فکر کنم یه غدهٔ افسردگی تو سرم هست. از اینا که همیشه اون‌جا بودن و هیچ کس نمی‌دونه چرا.- سیگار داری؟به‌جورایی دارم خودخوری می‌کنم. که چرا با بعضیا حرف زدم پا دست دادم یا بغل‌شون کردم. چرا بعضیا برام مهمن؟ فکر کنم ذهنم دراشو بسته. نشستم وسط یه فضای خالی که همه‌ی کسایی که تو اون فضان ازم متنفرن. من کی‌ام؟- می‌شه یه سیگار بهم بدی؟اعصایم بد خورده. نمی‌دونم چرا ولی هست. و الان دارم یه صفحه‌ی سفید رو خط‌خطی می‌کنم. با مداد مشکی. همیشه فکر می‌کردم اوج کاری که با صفحه‌های سفید زندگیم می‌کنم اینه که چندتا سطل رنگ بردارم و بپاشم روش تا رنگی‌رنگی شه. ولی الان دارم سیاهش می‌کنم. رنگ دلپذیری به نظر میاد.- سیگار می‌ خوام.دلم می‌خواد سرمو بگیرم بالا و چشمامو ببندم و همون‌طور که بارون می‌خوره به صورتم از وسط یه خیابون رد شم. ولی خب بدیه چیزایی که قلب من می‌خواد اینه که یکی دیکه هم بدبخت می‌شه. خیلی زهرم. این‌طوری حس می‌کنم. انگار یه توده‌ی متحرک تاریکم که وقتی به کسی دست می‌زنم مثل یه ویروس تاریکی‌مو می‌ندازم به جونش و آب شدنش رو نگاه می‌کنم. خیلی زهرم. چه زندگی نکبت باری...- من فقط یه سیگار خواستم!از این ساعتا دستمه که درست وقتی دارم تموم می‌شم حرکتش آهسته می‌شه. مثل حرکت قلبم. به حرف دلم گوش دادم. وسط خیابونم و بارون می‌زنه به صورتم ولی می‌خوام تا آخرین لحظه چشمام باز باشه. یه‌سری صدای داد تو گوشمه. سردرد دارم. رعدوبرق می‌زنه. چه پایان دراماتیکی. صدای بوق ماشین میاد.- دیگه سیگار نمی خوام.