کتاب رباعی های من

کتاب رباعی‌ های من سروده لیلا دهقان حسین‌ آبادی را انتشارات حسن رسولی در سال ۱۴۰۴ منتشر کرده است. این کتاب مجموعه‌ای از رباعی‌های معاصر فارسی است. این کتاب در دسته‌بندی شعر فارسی معاصر قرار می‌گیرد و تلاش دارد با زبان و تصویرهای تازه دغدغه‌ها و احساسات شاعر را در قالب رباعی بیان کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب رباعی های من

کتاب رباعی‌های من مجموعه‌ای از سروده‌های لیلا دهقان حسین‌آبادی است که در قالب رباعی به موضوعات متنوعی چون عشق، طبیعت، دغدغه‌های اجتماعی و تجربه‌های شخصی می‌پردازد. این کتاب در دوره‌ای منتشر شده است که شعر معاصر فارسی همچنان به‌دنبال یافتن صداهای تازه و بیان احساسات فردی و جمعی است. 

لیلا دهقان حسین‌آبادی در این مجموعه با بهره‌گیری از عناصر سنتی رباعی و ترکیب آن با نگاه امروزی تلاش می‌کند پلی میان گذشته و حال بزند. در کنار مضامین عاشقانه اشاراتی به مسائل اجتماعی، امید، رنج و زیبایی‌های زندگی روزمره نیز دیده می‌شود. این کتاب نمونه‌ای از تلاش شاعران معاصر برای بازآفرینی قالب‌های کلاسیک در فضای امروز است و می‌تواند برای علاقه‌مندان به شعر کوتاه و رباعی تجربه‌ای متفاوت رقم بزند.

چرا باید کتاب رباعی های من را خواند؟

این مجموعه رباعی فرصتی برای آشنایی با نگاه و زبان یک شاعر معاصر است که دغدغه‌های فردی و اجتماعی را در قالبی کوتاه و موجز به نام رباعی بیان می‌کند. خواندن این کتاب می‌تواند الهام‌بخش باشد برای کسانی که به‌دنبال لمس احساسات و تجربه‌های انسانی در قالب شعر کوتاه هستند؛ همچنین تنوع موضوعی و تصویرسازی‌های شاعرانه مخاطب را با دنیایی از عواطف و اندیشه‌ها روبه‌رو می‌کند که در هر رباعی جلوه‌ای تازه می‌یابد.

خواندن کتاب رباعی های من را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به شعر فارسی، به‌ویژه دوست‌داران رباعی و قالب‌های کوتاه شعری مناسب است؛ همچنین کسانی که به‌دنبال تجربه‌های تازه در شعر معاصر و بیان احساسات و دغدغه‌های روزمره در قالبی موجز هستند، می‌توانند از این مجموعه بهره ببرند.

بخشی از کتاب رباعی های من

«این کوزه که می‌بینی غمگین دلش 

از چشمه و آب و سبزه چرکین دلش 

بیچاره دلش لک زده بر قطره‌ی آبی 

در گوشه‌ی ویترین پر از کین دلشان 

یک شب تو مرا کنج دلت دعوت کن 

فنجان بتکان فال مرا رؤیت کن 

تفسیر نما نقوش این قهوه‌ ی تلخ

تلخی دهان را به شبی شربت کن»