کتاب عجیب و غریب های خرافاتی

کتاب عجیب و غریب های خرافاتی نوشتهٔ ملیکا کمانی است. انتشارات آراسبان این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر در باب اختلال شخصیت اسکیزوتایپال است.

درباره کتاب عجیب و غریب های خرافاتی

کتاب عجیب و غریب های خرافاتی که در باب اختلال شخصیت اسکیزوتایپال است، ابتدا شخصیت را توضیح داده و سپس به‌سراغ موضوعاتی مانند تیپ‌های شخصیت، تجربه‌های عجیب و باورنکردنی، عوامل خطرساز و عوامل مربوط به پیش‌آگهی و سایر اختلالات و صفات شخصیتی رفته است. نویسنده توضیح داده است که شخصیت (personality) به نقابی اشاره دارد که هنرپیشه‌ها در نمایش خود از آن استفاده می‌کنند. در مطالعات روان‌شناسی، شخصیت به تفاوت‌های فردی در الگوهای مشخص تفکر و احساس و رفتار اشاره دارد.

خواندن کتاب عجیب و غریب های خرافاتی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران حوزهٔ روان‌شناسی عمومی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب عجیب و غریب های خرافاتی

«اختلال شخصیت اسکیزوتایپی ممکن است به دلیل تظاهرات خاص مشترک با سایر اختلالات شخصیت اشتباه گرفته شود بنابراین افتراق این اختلالات بر اساس تظاهرات خاص متفاوت آنها حائز اهمیت است. با این وجود اگر فردی دارای تظاهرات شخصیتی باشد که علاوه بر اختلال شخصیت اسکیزوتایپی با ملاکهای تشخیصی یک یا چند اختلال شخصیت دیگر تطابق داشته باشد، میتوان کلیه این اختلالات را تشخیص گذاری نمود. اگرچه ممکن است اختلالات شخصیت پارانوئید و اسکیزوتایپی نیز با انزوای اجتماعی و عاطفه محدود مشخص شوند اما میتوان در این میان اختلال شخصیت اسکیزوتایپی را بر اساس وجود تحریفات شناختی یا ادراکی و غرابت رفتاری یا عجیب و غریب بودن بارز فرد مبتلا متمایز نمود روابط نزدیک در هر دو اختلال شخصیتی اسکیزوتایپی و دوری گزین محدود شده اند؛ با این وجود، در اختلال شخصیتی دوری گزین علاقه جدی به ارتباط با ترس از طرد محدود شده است در حالی که در اختلال شخصیتی اسکیزوتایپی تمایلی به برقراری ارتباط وجود نداشته و بیمار دچار انزواجویی مستمر است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته نیز ممکن است بدگمانی انزوای اجتماعی، یا احساسبیگانگی را بروز دهند اما چنین ویژگیهایی عمدتاً از ترس از برملا شدن عیوب و یا نقاط ضعف آنها نشأت می گیرد مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی نیز ممکن است به طور گذرا دچار علائم شبه روانپریشی گردند اما به طور معمول این حالات در شخصیت مرزی ارتباط بسیار نزدیکتری با نوسانات عاطفی ثانویه به استرس دارند مانند خشم، شدید، اضطراب، احساس ناامیدی و معمولاً بیشتر از ماهیتی تجزیه ای برخوردارند مانند گسست از واقعیت گسست از خویشتن از سوی دیگر در مبتلایان به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی احتمال بروز علائم شبه روانپریشی طولانی مدت بیشتر از جمعیت عادی است و این علائم ممکن است تحت استرس و خیمتر شوند اما همراهی ثابت آنها با علائم عاطفی شدید کمتر محتمل است. اگرچه ممکن است انزوای اجتماعی در اختلال شخصیت مرزی بروز نماید، اما معمولاً ثانویه به شکستهای مکرر در روابط بین فردی به دلیل انفجارهای خشم و نوسانات خلقی مکرر است تا اینکه ناشی از فقدان پایدار تماسهای اجتماعی و عدم تمایل به صمیمیت باشد. علاوه بر این افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی به طور معمول تکانشگری مبتلایان به اختلال شخصیت مرزی را نشان نمیدهند و بازی دادن دیگران در آنها دیده نمی شود. با این وجود میزان هم ابتلایی بالایی بین دو اختلال شخصیت اسکیزوتایپی و مرزی وجود دارد به طوری که اعمال چنین تمایزاتی همواره امکان پذیر و عملی نخواهد بود. تظاهرات اسکیزوتایپی در دوره نوجوانی ممکن است بیانگر یک تلاطم هیجانی گذرا باشد تا یک اختلال شخصیت پایدار.»

*

«ویژگی اصلی اختلال شخصیت اسکیزوتایپی، الگوی نافذی از نقایص اجتماعی و بین فردی است که با احساس حاد ناراحتی و کاهش توانایی برای روابط نزدیک و نیز تحریفات شناختی یا ادراکی و رفتار غیر متعارف مشخص می. شود. این الگو از اوایل بزرگسالی شروع شده و در زمینههای مختلف به چشم میخورد مبتلایان به اختلال شخصیت اسکیزوتایپی اغلب دچار افکار انتساب یعنی فرد تفاسیر غلط از رخدادهای معمولی و حوادث بیرونی دارد و آنها را دارای معانی ویژه و نامعمول مختص به خود میداند البته افکار انتساب بایستی از هذیانهای انتساب که) باورها با شدتی هذیانی حفظ میشوند افتراق داده شوند این افراد ممکن است خرافاتی بوده و یا با پدیده‌های فراطبیعی خارج از هنجارهای خُرده فرهنگی، خود اشتغال ذهنی داشته باشند آنها ممکن است احساس کنند که از نیروهای خاصی برای آگاهی از حوادث قبل از وقوع آنها و یا ذهن خوانی افکار دیگران برخوردارند. به علاوه ممکن است معتقد باشند که قدرت کنترل جادویی بردیگران دارند که میتوانند این قدرت را به شکلی مستقیم اعمال کنند مانند باور اینکه اگر همسرش برای هواخوری سگ را بیرون میبرد نتیجه مستقیم این است که وی یک ساعت قبل به این فکر میکرده که این کار بایستی انجام شود و یا از طریق اجرای مراسم و آئینهای جادویی به شکلی غیر مستقیم این قدرت را به کار گیرند (مثلا) سه بار عبور از روی یک شیء از یک پیامد آسیبزای خاص جلوگیری میکند.

تغییرات ادراکی ممکن است وجود داشته باشند مانند حس حضور فردی دیگر یا شنیدن که نام بیمار را زمزمه میکند. تکلم آنان صدایی ممکن است شامل جمله بندی و ساختاری نامعمول یا غیرعادی باشد. اغلب تکلم آنان در هم، برهم پرت از موضوع یا مبهم بوده، اما فاقد خروج از خط یا بی ربطی کلام واقعی است.

افراد مبتلا به این اختلال اغلب بدگمان بوده و ممکن است دارای افکار پارانوئید باشند (مثلاً اعتقاد به اینکه همکارانش در محل کار قصد دارند تا حُسن شهرت وی را نزد رئیس خدشه دار کنند.

به علاوه معمولاً قادر نیستند تا طیف کاملی از عواطف و نشانههای بین فردی لازم برای روابط موفق را انتقال دهند و بدین ترتیب اغلب به نظر میرسد که به شکلی خشک یا تصنعی با دیگران تعامل میکنند. این افراد اغلب به دلیل ادا و اطواری نامعمول، شیوه غالباً ژولیده ای از پوشش با البسه ای که «به هم نمی آیند»، و بالاخره بی توجهی به رسوم معمول، اجتماعی عجیب و غریب یا غیرعادی به نظر میرسند (مثلاً فرد ممکن است از تماس چشمی پرهیز، نماید لباسهایی کثیف و گشاد بپوشد و نتواند به شوخی‌های همکارانش ملحق شود).»