کتاب تولید سیاست سلامت، دانش در کار سیاست دولت

کتاب الکترونیکی «تولید سیاست سلامت، دانش در کار سیاست دولت» نوشتهٔ جو میبین با ترجمه سودابه یارمحمدی و محمدحسین وزیری در انتشارات بشری چاپ شده است. این کتاب در مورد نحوه کارکرد مدیران دولتی نوشته شده است: آنچه در واقع در کار روزانه خود انجام می‌دهند چیزی بنام سیاست تولید می‌کنند. این به طور خاص در مورد آنچه مدیران باید بدانند تا سیاست‌گذاری کنند، و اینکه چگونه آن‌ها می‌دانند، تمرکز می‌کنند. این کتاب می‌تواند تجربه خاصی را در زمینه تولید سیاست سلامت به مخاطب عرضه کند.

درباره کتاب تولید سیاست سلامت، دانش در کار سیاست دولت

این کتاب بر اساس تحقیقات صورت گرفته در دانشگاه ادینبورگ در سال ۱۳ - ۲۰۰۸ انجام شده است. این تحقیق توسط دانشکده تحصیلات تکمیلی اجتماعی و دانشجویان علوم سیاسی و آقای برنارد کریک استاد دانشگاه ادینبورگ، و با حمایت و مساعدت کار فرمای من، صندوق سرمایه‌گذاری پادشاهی انجام شده است. با تشکر ویژه از آنا دیکسون، مدیر سابق سیاست در سرمایه‌گذاری، که از ابتدای پروژه من را حمایت می‌کردند. همکاران گذشته و حاضر در آنجا، از جمله ناتاشا کاری، کریس نایلر، روت رابرتسون و راشل ادی کوت، منابع بسیارخوبی از دوستی، تشویق و مشاوره بوده‌اند. فصل‌های کتاب توالی منطقی و قابل درکی دارنند عمق و سطح بحث ها درباره هر موضوع کافی به نظر می‌رسد بطوری که اگر کسی این کتاب را با دقت بخواند می‌تواند هر کتاب یا مقاله دیگری را با ارجاع به مطالب این کتاب در ذهن خود جاسازی کند.

کتاب تولید سیاست سلامت، دانش در کار سیاست دولت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به مدیران دولتی پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب تولید سیاست سلامت، دانش در کار سیاست دولت

گروهی دیگر از مؤلفان به اهمیت بستر سیاسی و گفتمانی که بازیگران این عرصه در آن فعالیت می‌کنند می پردازند و اینکه چگونه این بسترها نوع شواهدی را که می‌توانند بر سیاست تاثیرگذار باشند را محدود کرده و شکل می‌دهند و در واقع شواهد در وهله اول متشکل از چه چیزی است.

تئوری "تنظیم برنامه" جان کینگدون در می‌یابد که ایده سیاست‌ها تنها در صورتی قابل قبول هستند که با ارزش‌های غالب همخوانی داشته، دارای پشتوانه سیاسی بوده، از نظر فنی قابل اجرا و به لحاظ بودجه عملی باشند. تنها در این صورت است که ایده می‌تواند به تغییر قابل توجهی در سیاست بیانجامد زمانیکه"جریان سیاست‌گذاری" (ارائه راهبردها و راه حل‌ها) با یک جریان "مشکلات" (مسئله‌ای که به عنوان مشکلی قابل رفع مقابل اقدام آن سیاست شناخته شده است) و یک "جریان سیاسی" (متشکل از روحیه ملی، دیدگاه‌های دولتی خاص در رأس قدرت و فشار گروهی ذی‌نفع) همراه می‌شود. چنین "همراهی‌هایی" تنها زمانی محتمل است که "پنجره‌های سیاست" باز شود که معمولا نتیجه تحول در جریان مشکلات یا جریان سیاسی است.

در نتیجه بخشی از تحقیقات که راه حل سیاستی جدیدی را پیشنهاد می‌دهد، تنها در صورتی امکان تأثیرگذاری دارد که شرایط دیگر مناسب باشند و معیارهای سیاسی خاصی داشته باشد. مارک اکسورثی و همکارانش از این مدل برای توضیح تعهد کاری دوجانبه اخیر دولت انگلیس برای کاهش نابرابری‌های بهداشتی استفاده کردند.

و (در میان موانع دیگر) تنش‌هایی میان مجموعه ارزش‌های محققان و کارکنان دولت روی کار یافتند. به همین ترتیب، کاترین اسمیت در تحقیق خود در این حوزه سیاست‌گذاری دریافت که ایده‌های تحقیقات "کلاسیک" بودند و ایده‌های موجود "نهادینه شده" که احتمال بیشتری تاثیر بر سیاست داشتند را به چالش نمی‌کشیدند.

این دیدگاه‌ها نیز نظریه "ائتلاف گفتمان" هجر را یادآوری می‌کنند که در آن ادعاهای تحقیق ممکن است تنها زمانی برای سیاست‌گذاران قابل قبول باشند که "مشابهت برهانی" (روش مشابهی برای مفهوم سازی جهان) با گفتمان‌های غالب و نهادینه شده و توصیف پیتر هال از چارچوب ایده‌ها و استانداردهایی که پارادایم‌های دربر گیرنده سیاست‌ها را تشکیل می‌دهند به اشتراک بگذارند. این مؤلفان نشان دادند که معقول بودن استفاده از دانش توسط سیاست‌گذاران نیازمند توجه به بستر اجتماعی، سیاسی و اید‌ه‌ای و همچنین وظیفه سیاست‌گذاری خاصی که در آن مشغول به کار هستند می‌باشد.