کتاب مثنوی سحر حلال

کتاب مثنوی سحر حلال نوشتهٔ محمدبن یوسف اهلی شیرازی و ترجمهٔ بهمن یار و سمیه عموی است. انتشارات امید سخن این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب مثنوی سحر حلال

کتاب مثنوی سحر حلال داستان عاشقانهٔ گل و جم است.

خواندن کتاب مثنوی سحر حلال را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران شعر کهن و پژوهش ادبی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مثنوی سحر حلال

«محمّد بن یوسف اهلی شیرازی، زاده ۸۵۸ ه.ق در دارالعلم شیراز فرزند یوسف بن شهاب صوفی از شاعران پارسی گویِ سبک هندی – مکتب وقوع - و از معاصران عبدالرحمان جامی بوده و در محیط علمی عراق عجم نزد علامه جلال الدّین دوانی تربیت یافته است و دربارهای تیموری، ترکمن (ترکمان) یا آق قویونلو و صفوی را دیده و سه قصیده مصنوع در مدح امیر علیشیر نوایی، سلطان یعقوب آق قویونلو و شاه اسماعیل صفوی دارد. نیز به مذهب شیعه اثناعشری بوده و اشعاری در منقبت حضرت ختمی مرتب محمّد مصطفی (ص)، اهل بیت سلام الله علیهم و شهدای کربلا سروده است، حامد ربانی در مقدمه دیوان اشعار وی اشاره می کند که تخلص اهلی و معنای آن خاطر نشان می شود که احتمال این است که اهلی مقابل وحشی و به معنای رام ومأنوس باشد و در وجه تسمیه، کلمه اهلی، ارادت وی به اهل بیت پیامبر اکرم (ص) را نشان میدهد. بنابر برخی از منابع در جوانی به هرات رفته و در خدمت سلطان حسین بایقرا – پادشاه تیموری- بود و پس از مدتی ترک آنجا گفته و به آذربایجان نزد سلطان یعقوب آق قویونلو رفت و تا زمان مرگ وی در خدمتش بود و پس از آن به شیراز یعنی موطن خویش بازگشت و در سال ۹۴۲ ه ق درگذشت.»