کتاب خوددرمان گری با پاکسازی چاکراها

کتاب خوددرمان گری با پاکسازی چاکراها نوشتهٔ ژاله نعمتی و مونا راسته است. انتشارات گیوا این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب خوددرمان گری با پاکسازی چاکراها

کتاب خوددرمان گری با پاکسازی چاکراها نوعی سفر به خویشتن است. با مطالعهٔ این کتاب و تمرین آموزه‌های آن از انباشته‌شدن دردها بر روی سیستم انرژی جلوگیری کرده و می‌آموزیم که چگونه انسدادها را در بُعد انرژی از بین ببریم. با خواندن این کتاب، درمی‌یابیم که چگونه می‌توان با انجام چند تمرین ساده، به آرامش و سلامت جسم و روح دست یافت.

درباره نویسنده‌ها

ژاله نعمتی کوتنایی، متولد چهارم تیرماه ۱۳۵۸ از شهرستان قائم‌شهر در استان مازندران است. او حدود ۱۳ سال استاد انرژی‌درمانی ریکی بوده و در طول این مدت، سمینارهای متعددی در استان‌های مختلف کشور برگزار کرده است.

ژاله نعمتی، سفیر حمایت و آموزش کودکان بی‌سرپرست، زیر نظر تیم نیک پندرانِ برج فناوری امیرکبیر تحت نظارت دانشگاه امیرکبیر است. او هدفش را از نوشتن این کتاب، دستیابی به روح سالم‌تر، آرام‌تر و پرانگیزه‌تر عنوان می‌کند.

خواندن کتاب خوددرمان گری با پاکسازی چاکراها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران توسعهٔ فردی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب خوددرمان گری با پاکسازی چاکراها

«در بُعد فیزیک: چاکرای دوم، چاکرای جنسی و سرخوشی نامیده می‌شود. رحم، تخمدان‌ها، ستون فقرات و تمام قسمت‌های شکم و پشت شکم، در حیطه‌ی چاکرای دوم قرار می‌گیرند.

بالانس بودن این چاکرا باعث حفظ تعادل در رابطه‌ی جنسی، شادی، سرخوشی و آگاه شدن به حس درونی که چگونه شاد شدن و شاد بودن را در خویش به وجود آورید، می‌گردد.

به چاکرای دوم، چاکرای سرخوشی هم می‌گویند. زمانی که این چاکرا متعادل است، انسان‌ها از هر چیزی در زندگی‌شان، حتی به میزان کم، لذت می‌برند. به عنوان مثال، اگر یک فنجان قهوه در اختیار داشته باشند، آن را چنان می‌نوشند که انگار در یک مجلس بسیار باشکوه حضور دارند و در واقع، با جرعه‌جرعه نوشیدن از آن قهوه، به خالق هستی متصل شده و گویی در حال مدیتیشن هستند. حتی یک پیام محبت‌آمیز و یا یک لبخند، آن‌ها را چنان سرمست و سرخوش می‌کند که انگار دنیایی از خوشی در درونشان خلق شده است.

بالانس بودن چاکرای دوم، بین زندگی نفسانی و معنوی تعادل ایجاد می‌کند. اشخاصی که در چاکرای دوم خود انسداد دارند، اغلب از داشته‌هایشان راضی و شاد نیستند و خوشی را مدام در دنیای بیرونشان جستجو می‌کنند.»