کتاب حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران و مواضع غرب

کتاب حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران و مواضع غرب به‌قلم مهناز صابر دوست را انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر می‌کند. این کتاب به بررسی تطبیقی مواضع جمهوری اسلامی ایران و دولت‌های غربی در مورد حقوق بشر می‌پردازد. 

درباره کتاب حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران و مواضع غرب

حقوق بشر یکی از مفاهیمی است که در هر دوره‌ای از تاریخ و به تناسب اقتضائات فرهنگی و اجتماعی متفاوت می‌توان برداشت‌های گوناگونی از آن داشت و به نتایج متفاوتی نیز دست یافت. کتاب حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران و غرب کوشیده است جایگاه این مفهوم در اندیشه و عمل نطام جمهوری اسلامی ایران در ابعاد گوناگون حقوق زن، حقوق کودک، حقوق اقلیت‌ها و... کاویده و با تطبیق آن بر آموزه‌های غرب به تبیین مفهوم بشر و حقوق او از نگاه جمهوری اسلامی بپردازد.

خواندن کتاب حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران و مواضع غرب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به مباحث علوم سیاسی و نیز دانشجویان و محققان این رشته‌های مرتبط علوم سیاسی و حقوق بین‌الملل از خواندن این کتاب سود خواهند برد.

بخشی از کتاب حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران و مواضع غرب 

«مفهوم حقوق بشر در معنای رایج حقوقی و سیاسی آن عبارت است از حقوقی که برای انسان به رسمیت شناخته شده و ازآنجاکه قبل از ایجاد دولت های مدرن امروزی نیز این موضوع مورد توجه بوده دولت ها موظف هستند این حقوق را به رسمیت شناخته و در تحقق آن بکوشند. درحال حاضر حقوق بشر یکی از مهم ترین موضوعات در حقوق بین الملل می باشد. قوانین حقوق بشر یکی از بخش های حقوق بین الملل است که به منظور حمایت از مردم و گروه های مختلف اجتماعی همچون زنان، کودکان و اقلیت‌های قومی و مذهبی در مقابل تعدیات دولت‌ها تهیه شده است.

 تعريف حقوق بشر

در تعریف حقوق بشر بحث‌های فراوانی وجود داشته و مطالب مختلف و متفاوتی بیان شده است؛ اما قدر مشترک این تعاریف یک چیز است حقوق بشر آن دسته از حقوقی است که انسان به دلیل انسان بودن و صرف نظر از شرایط اجتماعی و ویژگی‌های فردی از آن برخوردار است. برخی از حقوقدانان حقوق بشر را به این صورت تعریف کرده‌اند: مجموعه امتیازات متعلق به افراد یک جامعه و مقرر در قواعد موضوعه که افراد به اعتبار انسان بودن و در روابط خود با دیگر افراد جامعه و با قدرت حاکم با تضمینات و حمایت‌های لازم از آن برخوردار می‌شوند. بنابراین می‌توان گفت حقوق بشر به معنای امتیازاتی کلی است که هر فرد انسانی طبعاً دارای آن است. این امتیازات در صورت تحقق معیار واقعی مشروعیت و ملاک محدودیت اقتدار دولت در قبال افراد است. در طول تاریخ مسئلهٔ حفظ و حمایت از حقوق بشر مورد توجه بوده و از زوایای گوناگون به این موضوع پرداخته شده است؛ بنابراین حمایت از حقوق بشر قدمتی دیرینه دارد. البته این پدیده تحت‌تأثیر وقایع تاریخی تحولات مختلفی را پشت سر گذاشته و از ورود آن به حوزهٔ صلاحیت بین‌المللی بیش از نیم قرن نمی‌گذرد. قبل از این، رابطهٔ فرد و دولت موضوعی داخلی محسوب می‌شد که تنها در صلاحیت داخلی دولت قرار داشت ولی وقوع جنگ‌های بین‌المللی و نقض گستردهٔ حقوق بشر در این جنگ‌ها منجر به گسترش این باور شد که حفظ صلح و امنیت در نظام بین‌الملل مستلزم حمایت بین‌المللی از حقوق بشر می‌باشد و به‌این‌ترتیب حفظ و حمایت از حقوق بشر ابعاد بین‌المللی به خود گرفت. درحال‌حاضر حقوق بشر موضوعی داخلی محسوب نمی‌شود، چرا که طرح حقوق بشر در سطح بین‌المللی و تدوین مقررات بین‌المللی حقوق بشر، حاکمیت دولت‌ها را به شکل ملموسی تحت تأثیر قرار داده و دولتها در ارتباط با حقوق شهروندان خود موظف به رعایت چارچوب‌ها و ضوابط مشخصی می‌باشند. در نوشته‌های حقوقی معاصر حقوق بشر ذیل سه عنوان حقوق بشر نسل اول، حقوق بشر نسل دوم و حقوق بشر نسل سوم مطالعه می‌شود. البته این به معنای تفکیک کامل این حقوق از یکدیگر نمی‌باشد چرا که حقوق نامبرده با یکدیگر مرتبط بوده و پیشرفت در هر حوزه بر حوزه‌های دیگر نیز تأثیر خواهد گذاشت.»