کتاب تنفس

کتاب «تنفس» نوشتۀ جیمز نستور و ترجمۀ بهناز ولی پور است و انتشارات نقش‌و‌نگار آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب تنفس

چرا باید چگونه نفس‌کشیدن را یاد بگیریم؟ ما که تمام زندگی‌مان را نفس کشیده‌ایم. ما تصور می‌کنیم که تنفس عملی منفعلانه است؛ یعنی کاری که خودبه‌خود انجام می‌شود. مهم نیست که چه می‌خوریم، چقدر ورزش می‌کنیم و ژن‌های ما چقدر مقاوم هستند و چقدر لاغر یا جوان یا عاقل هستیم؛ تا زمانی که به‌درستی نفس نکشیم، هیچ‌یک از این‌ها اهمیتی ندارند. این همان چیزی است که کتاب تنفس به آن می‌پردازد. در حقیقت رکن گمشدۀ سلامتی نفس‌کشیدن است.

تاکنون دانشمندان کمی به مطالعۀ تنفس پرداخته‌اند؛ اما امروز آن‌ها دریافتند که ظرفیت تنفس ما طی فرایندهای طولانی تکامل انسان تغییر کرده و نحوۀ تنفس ما از پیدایش عصر صنعت بسیار بدتر شده است. آن‌ها همچنین پی بردند که ۹۰ درصد ما نفس نمی‌کشیم و این ضعف باعث ایجاد یا تشدید لیست بلندبالایی از بیماری‌های مزمن می‌شود.

بعضی از پژوهشگران هم اظهار داشته‌اند که بسیاری از بیماری‌های جدید؛ از جمله آسم، اضطراب، اختلال بیش‌فعالی ناشی از کم‌توجهی و موارد دیگر به‌راحتی با تغییر روش دم و بازدم کاهش یا بهبود می‌یابند. تنفس با الگوهای مختلف می‌تواند بر وزن بدن و سلامت کلی تأثیر داشته باشد. نحوۀ تنفس بر اندازه و عملکرد ریه‌ها تأثیر دارد، به افراد امکان می‌دهد تا وارد سیستم عصبی خود شوند، واکنش ایمنی خود را کنترل کرده و سلامتی خود را دوباره به دست آورند. کتاب تنفس یک ماجراجویی علمی دربارۀ هنر و علم فراموش‌شدهٔ تنفس است. این کتاب تغییراتی را که هر ۳,۳ ثانیه درون بدن ما روی می‌دهد، مدت زمانی که یک فرد معمولی برای دم و بازدم نیاز دارد واشکافی می‌کند و همچنین توضیح می‌دهد که چگونه میلیاردها مولکولی که افراد با هر بار نفس‌کشیدن به بدن وارد می‌کنند؛ استخوان‌ها، پوشش عضلانی، خون، مغز و اندام‌ها را می‌سازد.

 خواندن کتاب تنفس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران کتاب‌های روان‌شناسی، آموزش پزشکی و خودیاری پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب تنفس

«بیمار رنگ‌پریده و بی‌حال ساعت ۹:۳۲ صبح وارد شد. مردی میان‌سال با ۸۰کیلوگرم وزن. پرحرف و صمیمی؛ اما به‌وضوح مضطرب بود. درد: اصلاً. خستگی: کمی. سطح اضطراب: متوسط. ترس از پیشرفت بیماری و عوارض بعدی: زیاد. بیمار شرح داد که در یک محیط حومۀ شهری مدرن بزرگ شده و از شش‌ماهگی با شیشه شیر و غذاهای تجاری بسته‌بندی‌شده تغذیه شده است. فقدان جویدن به دلیل این رژیم غذایی نرم، رشد استخوان را در قوس‌های دندانی و حفره سینوسی متوقف کرده و به گرفتگی مزمن بینی منجر شده است.»