کتاب رنسانس نوآوری

«دنیای دیجیتال در خدمت تعالی ذهن» نوشته هووارد رینگولد‬‬‬(-۱۹۴۷) است و به این موضوع می‌پردازد که چگونه از ابزارهای فناورانه برای بهبود توانایی ذهنی استفاده کنیم.

این روزها با هیجان‌های اقتصادی و اجتماعی فراوانی روبه‌رو هستیم که برآمده از گسترش شبکه‌های ابزارهای الکترونیکی است. این شبکه‌ها برای ما ممکن می‌سازند که دسترسی آسان و سریعی به اندیشه‌ی مردمِ سراسر جهان داشته باشیم. این نوع دسترسی‌ که روز به روز بر وسعت آن افزوده می‌شود، زمینه‌ی نوعی وابستگی اعتیادآور را فراهم کرده است. این نوع وابستگی می‌تواند احساس و ذهنِ ما را کرخت و بی‌جان کند. همین امر می‌تواند سبب نزول فرهنگی جامعه و سطحی‌گرایی مردم شود.

آیا بهتر نیست به‌جای پرداختن به این که چرا شبکه‌ها و ابزار گوناگون مرتبط با آن ما را نادان کرده‌اند، به این فکر کنیم که چگونه باید آنها را در راه تعالی ذهن قرار داد؟ چگونه باید رسانه‌های دیجیتال را طرح‌ریزی کرد و چگونه باید از آنها استفاده کرد، به شکلی که سبب باهوش‌تر شدن کاربران شوند؟ چگونه می‌توان ابزارهایی الکترونیکی ساخت که توانایی تفکر، برقراری ارتباط و حس مشارکت و همکاری را در ما افزایش دهند؟ به عقیده‌ی من، ما از عهده‌ی این کار برمی‌آییم. بشر توانسته است یادگیری اجتماعی، گفتار، نوشتار، الفبا، چاپ، رایانه و اینترنت را تجربه کند. این تجربه‌ها نشان می‌دهد که ما در حال هدایتِ سیرتکاملی رشدِ هوشمندی خود هستیم.

در نهایت قصد دارم به پرسشی بپردازم که برخی از مبتکران رایانه‌های شخصی را برانگیخته است: چگونه ممکن است رسانه‌ای بسازیم که مردم را قادر به تفکر و تعاملی کند که پیش از این میسر نبوده است؟ چه می‌شود اگر اطلاع‌رسانی هوشمندانه‌ی رسانه‌ها بتواند ما را به فرد، جامعه و نسلی باهوش‌تر تبدیل کند؟