کتاب سیاست های تنوع فرهنگی حکومت شیعی آل بویه

کتاب سیاست‌های تنوع فرهنگی حکومت شیعی آل بویه: با مقایسه سیاست‌های جمهوری اسلامی ایران نوشته مهدی محمدی صیفار است. این کتاب را میراث ماندگار منتشر کرده است.

درباره کتاب سیاست‌های تنوع فرهنگی حکومت شیعی آل بویه

تنوع فرهنگی همواره در جوامع بسیاری وجود داشته و امری طبیعی و تاریخی تلقی می‌شود. تنوع فرهنگی، جلوه‌ای از حیات فردی و جمعی زندگی انسان‌هایی است که مدت‌های مدیدی باهم زیسته‌اند و ازاین‌رو، چگونگی زیست آنها با یکدیگر از دیرباز مطرح بوده است. گوناگونی فرهنگی به هر علتی رخ‌داده باشد (مهاجرت، جنگ، زیست‌محیطی و ...)؛ ولی برای آن که انسان‌هایی بافرهنگ‌های متنوع بتوانند به شیوه‌ای سازگار در کنار یکدیگر زندگی کنند، از تکثرگرایی گریزی نیست. تنوع فرهنگی از دو جهت قابل‌بررسی است: یکی، گوناگونی فرهنگ‌ها در داخل یک کشور (مثل اقوام، ادیان، مذاهب و سایر خرده‌فرهنگ‌ها) و دومی، گوناگونی فرهنگ‌های جوامع در مقایسه با یکدیگر.

این مسئله در غرب، پس از جنگ جهانی دوم و مفهوم جهانی‌شدن که سیل مهاجران به کشورهای اروپای غربی و آمریکا آغازیدن گرفت، اهمیت خاصی پیدا کرد و بحث‌های متفاوتی درباره آن صورت گرفت و ادبیات جدیدی در اندیشه و عمل به وجود آورد. از جهتی، تنوع فرهنگی در فلسفه اجتماعی و سیاسی مطرح شد و در آن، اندیشمندان لیبرال کوشیدند تنوع فرهنگی را از حیث اصالت فرد یا جامعه بحث کنند. جهت دیگر، سیاست‌گذاری دولتی بود که پس از بازشناسی تفاوت‌ها و احترام به آنها، این مسئله پیش آمد که باید چگونه بافرهنگ‌های متعدد رفتار کرد تا علاوه بر این که دولت‌ها دچار بحران‌های سیاسی و اجتماعی نشوند، به انسجام و همگرایی اجتماعی نیز بینجامد.

امروزه اکثر کشورها از یک سو با تنوعات قومی و فرهنگی مواجه هستند و از سوی دیگر سیاست‌های فرهنگی اجتماعی که در قبال آنها اتخاذ می‌شود، رابطه مستقیمی باثبات و ناپایداری اوضاع سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دارد؛ بنابراین تنوع فرهنگی فرصت‌ها و تهدیدهایی را برای یک جامعه متکثر پدید می‌آورد که همبستگی اجتماعی، پیشرفت و امنیت یا گسستگی، آسیب و حتی فروپاشی آن به اتخاذ یا عدم اتخاذ سیاست‌های درست، منطقی و معقول در برابر آن بستگی دارد. پی‌بردن به الگوی سیاست‌گذاری فرهنگی کشورها، زوایای پنهان مسئله را بیشتر روشن می‌سازد.

خواندن کتاب سیاست‌های تنوع فرهنگی حکومت شیعی آل بویه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به تاریخ ایران در زمان بعد از اسلام می‌توانند از خواندن این کتاب لذت ببرند.

بخشی از کتاب سیاست‌های تنوع فرهنگی حکومت شیعی آل بویه

«تلاش دیگری که در زمینه دسته‌بندی تعاریف فرهنگی صورت‌گرفته، مربوط به ریموند ویلیامز است که آنها را در چهار دسته ذکر کرده است:

۱. فرهنگ در معنای فرایند کلی رشد فکری، معنوی و زیبایی‌شناختی؛ ۲. فرهنگ در معنای شیوه به‌خصوص زندگی یک ملت، دوران یا گروه؛ ۳. فرهنگ در معنای آثار و فعالیت‌های فکری و به‌ویژه هنری؛ ۴. فرهنگ در معنای سیستم نشانه‌هایی است که از طریق آن نوعی نظم اجتماعی عرضه، برقرار، تجربه و جست‌وجو می‌شود.

جان تامپسون در کتاب «ایدئولوژی و فرهنگ مدرن» تقسیم‌بندی جامعی از قرار زیر دارد: ١.تعریف‌هایی سنتی و کلاسیک: فرهنگ را نشانه رشد و تعالی معنوی یک جامعه می‌داند. ۲. تعریف‌های توصیفی یا تشریحی: به دنبال توصیف فرهنگ و مشخص‌کردن نهادها و عناصر تشکیل‌دهنده فرهنگ هستند. ۳. تعریف‌های نمادگرایانه: فرهنگ را کلیتی می‌داند که از طریق نمادهای متجلی در جامعه شناخته می‌شود. ۴. تعریف‌های نمادگرایانه ساخت‌گرا: ارتباطی ناگسستنی میان نهاد و ساختار جامعه برقرار می‌کند. باتوجه‌به نگاه کلی و بیرونی به تعاریف موجود از فرهنگ، می‌توان گفت که در تلاش عمده نیز صورت‌گرفته است:

۱.تلاش سنتی در تعریف فرهنگ؛

۲.تلاش مدرن در تعریف فرهنگ

اما امروزه معنای اخیرتری از فرهنگ ارائه شده که در تعاریف بالا بدان توجه نشده است. در حوزه انسان‌شناسی تفسیری و مطالعات فرهنگی بر بعد "معنایی" و "نمادین فرهنگ تأکید می‌شود.»