کتاب بی سیتی بلوز

کتاب بی سیتی بلوز یکی از آثار ریموند چندلر یکی از برجسته‌ترین نویسندگان داستان‌های جنایی و نوآر است. این کتاب با ترجمهٔ فتح‌الله جعفری جوزانی در نشر آناپنا چاپ شده است.

درباره کتاب بی سیتی بلوز

بی سیتی بلوز یکی از داستان‌های کوتاه ریموند چندلر است که در سال ۱۹۳۸ منتشر شد. این داستان بخشی از مجموعه داستان‌های کوتاه چندلر است که در مجلات مختلف منتشر شدند و بعدها در یک مجموعه‌ گردآوری شدند.

داستان بی سیتی بلوز در شهر لس‌آنجلس رخ می‌دهد و به ماجرای یک کارآگاه خصوصی به نام جان دالماس می‌پردازد. دالماس، همانند بسیاری از قهرمانان چندلر، با مجموعه‌ای از شخصیت‌های مشکوک و پیچیده روبه‌رو می‌شود و تلاش می‌کند تا رازهای پنهان و جنایت‌های پیچیده را کشف کند.

داستان بی سیتی بلوز با سبک خاص چندلر که شامل دیالوگ‌های تیز و کوتاه، توصیفات دقیق و پیچیدگی‌های داستانی است، خواننده را تا پایان نگه می‌دارد. چندلر با استفاده از فضای تاریک و مرموز شهر و خلق شخصیت‌های واقعی و پیچیده، توانسته است یک داستان جنایی جذاب را خلق کند.

نوآر یک سبک داستان‌نویسی و فیلم‌سازی است که بیشتر در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ محبوبیت یافت. این سبک معمولاً با داستان‌های جنایی، محیط‌های تاریک و بدبینانه، شخصیت‌های پیچیده و اخلاقی متزلزل و فضای وهم‌آلود و مرموز شناخته می‌شود. نوآر اغلب به خلق احساسات تیره و تلخ، با تأکید بر بدبینی و سرنوشت‌گرایی، می‌پردازد. این سبک هم در ادبیات، هم در سینما مورد استفاده قرار گرفته است و بسیاری از فیلم‌های کلاسیک جنایی تحت تأثیر آن ساخته شده‌اند. ریموند چندلر یکی از نویسندگان برجسته‌ای است که آثارش نمونه‌های بارزی از سبک نوآر هستند.

کتاب بی سیتی بلوز را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به علاقه‌مندان به داستان‌های جنایی و نوآر پیشنهاد می‌کنیم. بی سیتی بلوز برای خوانندگانی که از سبک نگارش ریموند چندلر و خلق داستان‌های پیچیده و جذاب لذت می‌برند، مناسب است.

درباره ریموند چندلر

ریموند چندلر (۱۸۸۸-۱۹۵۹) یکی از برجسته‌ترین نویسندگان داستان‌های جنایی و نوآر قرن بیستم است. او با خلق شخصیت کارآگاه فیلیپ مارلو و نوشتن رمان‌های معروفی همچون The Big Sleep و Farewell, My Lovely به شهرت رسید. آثار چندلر تأثیر زیادی بر ادبیات جنایی و سینمای نوآر داشت و او زا یکی از پیشگامان این ژانر می‌دانند. سبک نوشتاری چندلر، شامل دیالوگ‌های تیز، توصیفات زنده و داستان‌های پیچیده است که شهرت او در دنیای ادبیات جنایی را به همراه داشته است.

بخشی از کتاب بی سیتی بلوز

«روی موکت باریک قرمز مایل به قهوه‌ای راهروی طبقهٔ پنجم رفتم جلو و نه کسی را دیدم، نه صدای کسی را شنیدم، و نه بوی آشپزی کسی را حس کردم. اونجا مثل اتاق مطالعهٔ یه کشیش ساکت بود. آپارتمان ۵۲۴ حتماً رو به حیاط وسط بود چون درست کنارِ درِش یه پنجرهٔ شیشه نقشینه بود. در زدم، نه بلند، و کسی نیومد دمِ در. این بود که از اون کلید تخت استفاده کردم و رفتم داخل و در را پشت سرم بستم.

یه آینه توی تخت دیواری اون سرِ اتاق برق زد. دوتا پنجره توی همون دیواری که در ورودی قرارداشت بسته بودن و پرده‌های تیره جلوشون نیم بسته بودن، ولی از پنجره‌ای اونورِ حیاط به اندازهٔ کافی نور می‌اومد اینور که هیکلِ تیرهٔ مبلمان زیادی توپر و سنگینی که ده سال بود از مُد افتاده بودن، و برق دوتا دستگیرهٔ برنجی در را نشون بده. رفتم سمتِ پنجره‌ها و پرده‌ها را بستم، بعد از چراغ‌قوه‌ام استفاده کردم که واسه برگشتن دمِ در، راهم را پیدا کنم. کلید برقی که اونجا بود یه دستهٔ بزرگ چراغ شمعی رنگ آتش را توی لوستر سقف روشن کرد. اونها باعث شدن اتاق شبیه اتاق ضمیمهٔ سالن ترحیم بشه. لامپ یه آباژور پایه‌بلند قرمز رنگ را روشن کردم، چراغ سقفی را خاموش کردم و شروع کردم با نگاهِ دوربین عکاسی اتاق را ورانداز کردن.»