کتاب مواظب الماس هایتان باشید

کتاب مواظب الماس هایتان باشید نوشتهٔ کریم نصر است. چاپ و نشر نظر این کتاب را در حوزهٔ نقاشی روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب مواظب الماس هایتان باشید

می‌دانیم که موزهٔ توپکاپی در استانبولِ ترکیه یکی از معروف‌ترین موزه‌های دنیا است. گران‌بهاترین جواهرات دنیا در این مکان نگهداری می‌شود. الماس‌ها با شیشه‌های ضدگلوله پوشیده شده و ده‌ها نگهبان از آن‌ها محافظت می‌کنند. یکی از این الماس‌ها چنان درخشان و خیره‌کننده است که نمی‌توانید مدت بسیاری به آن خیره شوید. کتاب مواظب الماس هایتان باشید، حاوی داستانی است که در آن دلیل مراقبت از الماس‌ها را در می‌یابید. در موزهٔ توپکاپی در استانبول، الماسی در یک محفظه با شیشه‌های ضدگلوله محافظت می‌شود که یکی از گرانبهاترین جواهرات دنیا در آن قرار دارد. ده‌ها نگهبان مراقب این الماس درخشان هستند. این جواهر به خانوادهٔ سلطنتی حاکم عثمانی تعلق داشته که کاخش در اثر جنگ ویران شده و الماس هم زیر خروارها خاک مدفون می‌شود. ده‌ها سال بعد رفتگری آن را که پوشیده از گل و رسوب بوده، در میان خرابه‌ها پیدا می‌کند و در بازار شهر با دو قاشق چای‌خوری عوض می‌کند؛ بدون آنکه بداند گرانبهاترین سنگ دنیا را در اختیار دارد. کریم نصر، نویسندهٔ این داستان از هنرمندان نام‌آشنای ایران، از طریق این داستان خوانندهٔ نوجوان را با دنیای هنر و به‌ویژه نقاشی آشنا می‌کند؛ با این موضوع که گاه نمی‌توان برای آثار هنری قیمت گذاشت و بسیاری از اوقات ارزش یک طراحی به ده‌ها و صدها هزار دلار خواهد رسید. این اثر شما را با تاریخچهٔ هنر نقاشی، چگونگی درک بصری هنر نقاشی، زبان نقاشی، سبک‌های نقاشی، رنگ و شناخت آن و مسایل پیرامون این شاخه از هنرهای تجسمی آشنا می‌کند.  

خواندن کتاب مواظب الماس هایتان باشید را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران هنر نقاشی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب مواظب الماس هایتان باشید

«آیا معنای رنگ‌ها را می‌دانید؟ رنگ زرد به چه معناست؟ رنگ بنفش نشانه‌ی چیست؟ رنگ قرمز می‌گوید؟

اگر از حرف‌های من سردر نیاوردید و معنای هیچ کدام از رنگ ها را نمی‌دانید، به شما تبریک می‌گویم، چون برای برقرار کردن ارتباط با یک نقاشی در موقعیت خوبی قرار دارید! وقتی به سن شما بودم، از دیدن نقاشی‌های کلیسایی غمگین می‌شدم. مثل خود شما از نقاشی‌های شاد بیشتر خوشم می‌آمد. به خودم می‌گفتم: "چرا یک نقاشی باید این قدر غم‌بار باشد؟" اما وقتی معنای رنگ‌ها را فهمیدم، غمگین‌تر شدم! تازه فهمیدم که یک توانایی طبیعی را از دست داده‌ام، چون دیگر به جای دیدن نقاشی و غرقه شدن در آن به دنبال معنای رنگ‌ها بودم و به جای آن که با تمام وجودم به آن نگاه کنم، می‌خواستم با ضرب و جمع و تقسیم، رنگ مسلط در هر تابلو را محاسبه کنم! چشم دلم کور شده بود.»