کتاب خرابکاری آسان

کتاب خرابکاری آسان نوشتهٔ رابرت ام. گالفورد، باب فریش و کری گرین و ترجمهٔ سیدحمیدرضا عصمتی سرند است. انتشارات دیده بان این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر دستورالعمل نوین میدانی برای کشف و مقابله با رفتارهای روزمرهٔ تضعیف‌کنندهٔ محل کار را در بر گرفته است.

درباره کتاب خرابکاری آسان

کتاب خرابکاری آسان دربارهٔ رفتار سازمانی است. این کتاب در ۹ فصل نوشته شده است. هر یک از این فصل‌ها دربارهٔ خراب‌کاری به شیوه‌ای معین سخن گفته است. برای نمونه فصل ۱ «خرابکاری به شیوهٔ فرمانبرداری» نام دارد و فصل ۹ «خرابکاری مدرن  به شیوهٔ «رونوشت: ارسال به همه».

این تاکتیک‌ها را OSS تعیین کرده و کتاب حاضر کوشیده است آنها را ریشه‌یابی کند.

در مقدمهٔ این کتاب آمده است که این رفتارها معمولاً  شکل تغییریافتهٔ جنبه‌های مثبت حیات سازمانی و رفتار گروهی هستند.

خواندن کتاب خرابکاری آسان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به کارمندان، مدیران و دوستداران حوزهٔ کسب‌وکارهای سازمانی پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب خرابکاری آسان

«وقتی در روند نظرخواهی عدم توافق وجود دارد، وجود یک راه مشخص و تعریف‌شده برای پایان‌دادن به بحث ضروری است. معمولا بازخوردهای یک گروه دربارهٔ یک پیام یا ارتباط، به دو دسته تقسیم می‌شود: نظراتی که از سوی اکثریت اعضای حاضر تأیید می‌شود و نظرات افرادی که مخالف هستند. تعامل با نظرات دسته اول آسان است، زیرا معمولا بدست‌آوردن موافقت آنان ساده‌تر است. بازخوردهای دسته دوم است که بحث‌های گروه را تهوع‌آور می‌کند. زیرا همچنان‌که فرد چانه‌زن اصرار می‌ورزد، سطح ناخشنودی میان اعضا افزایش پیدا می‌کند و روشن می‌شود که دستیابی به توافق ممکن نخواهد بود. از این بدتر اینکه، در غیاب توافق بر روی اینکه تصمیم نهایی چگونه باید اتخاذ شود، (همان سازوکار پایان‌دادن به بحث)، تنش در جلسه از آن پس بازهم افزایش خواهد یافت.

مورد بلیک ، که رئیس بخش استراتژی در یک شرکت بزرگ سرمایه‌گذاری است را درنظر بگیرید. او نیازمند اتمام آخرین طرح استراتژیک سازمانش است، یک طرح یک صفحه‌ای که نشان‌دهنده مأموریت، چشم‌انداز و اولویت‌های کلیدی استراتژیک سازمان در سه سال آینده است.

بلیک و تیم همراهش، چندین جلسه را صرف توسعه این استراتژی کرده بودند. آنها با بیش از سی نفر از مدیران با سابقه و دیگر سهامداران مشورت کرده بودند و اکنون او در برابر همان سی مدیر با سابقه ایستاده بود و باید قبل از اعلام عمومی آن سند که در طی یک هفته انجام می‌شود، از حمایت گروه اطمینان حاصل کند. او این سؤال را مطرح کرد: «آیا چیزی در این طرحنامه هست که به‌نظر شما باید آن را تغییر دهیم؟».»