کتاب نوآوری از نان شب واجب تر است

اسکات دی آنتونی در کتاب نوآوری از نان شب واجب‌تر است، دربارهٔ ضرورت نوآوری در کار و زندگی صحبت کرده است. این کتاب با ترجمهٔ مریم تقدیسی در نشر صبح صادق چاپ شده است. نوآوری از نان شب واجب‌تر است به ما می‌آموزد که چگونه ایده‌های خلاق ایجاد کنیم.

درباره کتاب نوآوری از نان شب واجب‌تر است

در این کتاب می‌آموزید که اگر امکاناتتان را درست مدیریت کنید، می‌توانید در کار و زندگی‌تان پیشرفت کنید و اگر برنامهٔ نوآوری ۲۸‌روزهٔ پیشنهادی نویسنده را دنبال کنید و فلسفه‌های پشت آن را درک کنید به‌تدریج تبدیل به یک نوآور متعهد و توانا خواهید شد.

نوآوری از نان شب واجب تر است، از دو بخش: «پایه‌گذاری» و «برنامه‌های ۲۸ روزه‌ٔ نوآوری» تشکیل شده است. در بخش اول نویسنده به مباحثی در زمینه‌ٔ «ضرورت نوآوری»، «استادان نوآوری»، «کوه نوآوری راشمور» و «هفت گناه کبیره‌ٔ نوآوری»، پرداخته است.

دی آنتونی در فصل اول کتاب به موضوع ضرورت نوآوری اشاره کرده است. این که نوآوری چیست و چرا باید در زندگی پیشرفت کنیم و چگونه نوآوری باعث زندگی شادتر و سالم‌تر می‌شود.

فصل دوم کتاب به معرفی دوازده استاد نوآوری اختصاص دارد و روش‌ها و ابزار آن معرفی می‌شوند. نویسنده همچنین فهرستی از منابع برای مطالعه در این زمینه را پیشنهاد داده است. از کسانی که در این فصل به‌عنوان استادان نوآوری با آن‌ها آشنا می‌شویم، می‌توان به: توماس ادیسون، استیو بلنک، کلیتون کریستنسن، پیتر دروکر، بیل جیمز و جوزف شومپیتر اشاره کرد.

در فصل سوم و چهارم ابزارهایی که در فصل پیش معرفی شده‌اند بررسی می‌شوند و از طریق آن‌ها چهار ذهنیت ایجاد کنندهٔ خلاقیت و هفت خطایی که باید از آن اجتناب کنید بیان می‌شود.

کتاب نوآوری از نان شب واجب‌تر است را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

کسانی که مایل هستند در زندگی و کسب‌وکار خود تغییرات مثبت ایجاد کنند، مخاطبان این کتاب‌اند.

بخشی از کتاب نوآوری از نان شب واجب‌تر است

«همهٔ ما آرزو داریم عضو باشگاه دیگری به نام " استادان نوآوری " باشیم. ظاهراً عدهٔ اندکی یا از طریق شانس یا از طریق استعدادشان در نوآوری به مقام استادی رسیده‌اند. نوآور اسطوره‌ای دوران ما بدون شک استیو جابز، رئیس شرکت اَپل، است. من هرگز جابز را ندیده‌ام، به همین دلیل هم نمی‌توانم بگویم نظر خاصی به او دارم؛ ولی همه می‌دانند که او نابغه‌ای خلاق است که چیزهایی را می‌بیند که دیگران نمی‌بینند، و فقط از طریق قدرت اراده از همهٔ امکاناتش برای تحقق اهدافش استفاده می‌کند. اگر یگانه امید افرادی که سودای نوآوری در سر دارند این باشد که از نبوغ جابز برخوردار باشند، پس محکوم به شکست هستند. از این طریق هرگز نمی‌توانید از طناب مخملی درِ ورودی این باشگاه عبور کنید.

این طناب در حکم مایهٔ دردسر دنیای اقتصاد عمل می‌کند. کارآفرینان احساس می‌کنند برای این‌که امید به موفقیت را در سرمایه‌داران ایجاد کنند باید بخش عظیمی از شرکتشان را فدا کنند. شرکت‌ها بیلیون‌ها دلار را صرف تبلیغات برای تولیداتی می‌کنند که مشتری ندارد. شرکت‌های در حال رشد با سلام و صلوات بر مایملکشان می‌افزایند، در حالی که تحقیقات نشان می‌دهد مال‌اندوزی‌های افراطی به طور متوسط از ارزش شرکت می‌کاهد.

شرکت‌های بزرگ توانایی انجام دادن کارهای حیرت‌انگیزی را دارند و اغلب این کارها را انجام می‌دهند؛ ولی این شرکت‌ها معمولاً به عمق موضوع توجه نمی‌کنند. استعداد کارمندانشان، فناوری آزمایشگاه‌هایشان، و قابلیت‌های جهانی‌شان درگیر قید و بندهایی متشکل از ترس و سوءتفاهم است که باعث عقب‌ماندگی آن‌ها می‌شود. بسیاری از مشاغل و حرفه‌های عالی، ولی ایجادنشده، که می‌توانند بازارها را بازسازی و ارزش قابل توجهی ایجاد کنند فقط در اسناد پاورپوینت وجود دارند و هرگز راه‌اندازی نمی‌شوند. و البته افرادی که می‌خواهند تغییر کنند ـ و می‌دانند که باید تغییر کنند ـ ولی نمی‌توانند، هزینهٔ هنگفتی را از لحاظ روانی می‌پردازند.»