کتاب شیفت شب

شیفت شب نوشتهٔ بهداد دالوندی در انتشارات مولفین طلایی چاپ شده است. این کتاب شاعرانه‌های یک بابابرقی و اولین مجموعه شعر طنز در زمینه صنعت برق ایران است! نه این‌که چون خودم بابابرقی هستم اغراق کنم، شما خودتان بین قطعی برق خانه‌تان و قطعی آبش کدام را انتخاب می‌کنید؟ الآن دقیقاً به‌جز کارد و چنگال آشپزخانه و پادری حمام کدام وسیله خانه‌تان بدون برق کار می‌کند؟ اصلاً تا حالا یک‌بار از خود پرسیده‌اید این برق کجا تولید می‌شود، چطور منتقل می‌شود و چه‌گونه به دست شما می‌رسد؟ چه کسانی دست‌اندرکار فراهم کردن آن هستند و چه مشقاتی را متحمل می‌شوند تا شما از این نعمت بهره‌مند بمانید؟ یا این‌که فقط وقتی قبضش به دستتان می‌رسد یادی از ما می‌کنید؟

 اگر به من بود می‌گفتم «برق مایه حیات است و آب مایع حیاط!» چراکه به‌زعم امروزی‌ها «حیات» دیگر محدود به زنده بودن نیست بلکه زندگی کردن است. مگر نه این‌که امروزه‌روز اگر جریان برق قطع شود جریان زندگی مختل می‌شود؟ و آن‌وقت مجبوریم فقط آب بنوشیم و به زنده ماندنمان بسنده کنیم؟

مجموعه حاضر محصول قریب به یک دهه اشتغال حقیر است در دیسپاچینگ ملی برق ایران که بخش اعظم آن در مرکز کنترل و کار شیفتی و شب‌کاری و غیره گذشت (خدا را شکر که گذشت) و امید است که بهانه‌ای باشد برای آشنایی مخاطب با مصائب کاری صنعت برق و دوشواری!های ما بابابرقی‌ها (و ایضاً ننه‌برقی‌ها).

درباره کتاب شیفت شب

من قریب به ۱۰ سال است که یک بابابرقی هستم. البته نه آن بابابرقی که شماره کنتور برق شما را یادداشت می‌کند و یا با لباس یکسره و کلاه ایمنی سوار بر بالابر، لامپ تیربرق‌های کوچه‌تان را عوض می‌کند. قابل‌توجه شما این‌که همان‌طور که باباهای مختلفی داریم مثل باباطاهر، بابانوئل، باباکرم و بابا لنگ‌دراز، بابابرقی‌های مختلفی هم داریم مثل بابابرقی نیروگاه، بابابرقی خطوط انتقال، بابابرقی شبکه توزیع و بابابرقی دیسپاچینگ .

من یک بابابرقی دیسپاچینگ هستم. یک دیسپَچر. اگر از اهالی صنعت برق نیستید و این واژه برایتان آشنا نیست، کمی در خاطراتتان به عقب بازگردید و آن لحظه را تجسم کنید که پای تلویزیون به تماشای فوتبال نشسته‌اید یا ظهر تابستان روبه‌روی کولر لم داده‌اید و یا پای کامپیوتر دارید با دلبر مجازی چت می‌کنید و ناگهان برق قطع می‌شود؛ دیسپاچر همان کسی است که شما در این لحظه در اوج عصبانیت اورا هدف ناسزاهای خود قرار می‌دهید!
اگر تا امروز بر این تصور بوده‌اید که تنها پزشکان و پلیس‌ها و آتش‌نشانان و سارقان شب‌کاری دارند، بد نیست بدانید کل حیات صنعت برق مدیون شب‌هایی است که ما بابابرقی‌های مظلوم نمی‌خوابیم. حالا چرا مظلوم؟ چون کارمان سخت است اما سختی کار در فیش حقوقی‌مان نیست. قانونا مرخصی داریم اما معمولاً نه خودش را به ما می‌دهند نه پولش را. از جامعه هم که ایزوله‌ایم؛ روزهای تعطیل سر کاریم و وقتی تعطیلیم بقیه سر کارند. شب‌ها شیفت هستیم و روزها مشغول عوض کردن پوشک بچه. آخرسر هم یا زیر تنش‌های عصبی اتاق فرمان آنفوکتوس می‌کنیم، یا هم‌زمان که جسممان از دکل سقوط می‌کند روحمان به آسمان عروج می‌نماید و یا در زیباترین حالت با برق فشارقوی کباب می‌شویم و با حضرت ادیسون محشور می‌گردیم.

کتاب شیفت شب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به شعر طنز پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب شیفت شب

هشــدار که با درفــش نـازت نکــنند

تولـــــیدگر برق سه‌فـــازت نکنند

اوضاع جهان دیمی و هرکی‌هرکی ست

کـــــوتاه بـــیا تا که درازت نکنند!