کتاب ایگو

 درباره کتاب ایگو

شعر زبان احساسات و روح انسان است و شاعر می‌تواند بی‌پرده با زبان احساساتش سخن بگوید. شعر شما را از زندگی روزمره جدا می‌کند و این فرصت را به شما می‌دهد که در میان سختی‌های زندگی روزمره خودتان را پیدا کنید. شعر فرصت پیدا کردن عشق در میان زندگی ماشینی است. کتاب ایگو از دو بخش ترانه‌ها و اشعار تشکیل شده و موضوعات آن متنوع است.

 خواندن کتاب ایگو را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

علاقه‌مندان به شعر معاصر فارسی مخاطبان این کتاب‌اند.

 اشعاری از کتاب ایگو

خاطره‌هاتو دوره کن

روزای خوب چه زود گذشت

هرچی باهم ساخته بودیم

تو قلب هردومون شکست

یه زندگی موند پشت سر

هزارتا حسرت روبه‌رو

هرچی فراموش کردی رو

یادت میارم موبه‌مو

مسخ کدوم آدم شدی

که من برات عادی شدم

به چشم تو کم اومدم

یه آدم مادی شدم

واسه کدوم عشق جدید

نقشه‌ی تازه کشیدی

رد شدی از هرچی که بود

منو به آتیش کشیدی

تو پشت پا به من زدی

چی اونو سمت تو کشوند

دیوونه بازیت آخرش

خودتو از ریشه سوزوند...

*****

ایگو

روزی که دیده بودم

افتادن کسی را

از درد بی‌خیالی

در کوچه مجاور

روحم سقوط می‌کرد

از جسم زخمی من

تا قعر یک دریچه

با منطق یه عابر

فاتح ز هر نبردی

در عصر بی‌تفاوت

کشتن شعار ما بود

در صده معاصر

با هر الف به ایگو

بردم تن خودم را

در خون من دویدند

آن واژه‌های قاصر

این جان بی‌رمق را

یک روح تازه باید

رخنه نمی‌توان کرد

در مغز پوچ قاطر

دیدم کسی فروریخت

در ذره‌های جانش

هیچم به لب نیامد

لعنت به مرگ شاعر

ناگه فرونشستم

بر عجز یک دوراهی

هرگز روا نباشد

بیراهه بر مسافر

یک موش مرده در جنگ

بهتر ز شیر سالم

سلطان بی‌کفایت

ننگ است بر این دفاتر...