کتاب جمهوری نیجر

کتاب جمهوری نیجر نوشته احمد علامه فلسفی است که به معرفی ویژگی‌های طبیعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و جاذبه‌های گردشگری کشور نیجر می‌پردازد و روابط ایران با این کشور را بررسی می‌کند.

درباره جمهوری نیجر

جمهوری نیجر ، کشوری است در غرب قاره آفریقا. نیجر با مساحتی برابر با ۱٬۲۶۷٬۰۰۰ کیلومترمربع، و ششمین کشور بزرگ آفریقا از حیث وسعت پس از کشورهای سودان، الجزایر، کنگو، لیبی و چاد می باشد.

یک کشور محصور در خشکی است که حدود ۸۰ درصد از مساحت آن توسط بیابان‌ها پوشیده شده‌است. این کشور در تاریخ ۳ اوت ۱۹۶۰ میلادی، رسماً از دولت فرانسه استعمارگر و استثمار کننده اعلام استقلال کرد و چند روز بعد به عضویت سازمان ملل متحد در آمد. مرکز حکومت آن نیامی نام دارد که بر ساحل رود نیجر واقع شده است.

این کشور از لحاظ شاخص توسعه انسانی وضعیت بسیار ناخوشایندی دارد، به گونه‌ای که در سال ۲۰۱۴ مطابق با آمار و اطلاعات جمع‌آوری شده توسط سازمان ملل متحد، نیجر در رتبه ۱۸۸ جهان جای گرفت.

نیجر سرزمینی صخره‌ای و عمدتاً شن‌زار است. این کشور یکی از فقیرترین کشورهای جهان به شمار می‌رود. با این وجود دارای منابع نفتی و معادن سنگ اورانیوم است.این کشور در غرب آفریقا قرار دارد و هرچند نامش را از رودخانه نیجر که در آن جاری است گرفته، اما در بیشتر مناطق خاکش خشک و لم‌یزرع است.این کشور از جنوب با نیجریه و بنین، از غرب با بورکینافاسو و مالی، از شمال با الجزیره و لیبی و از شرق با چاد همسایه‌است.

کشور در میان دو منطقه آب هوایی استوایی ساحل غرب آفریقا و صحرای بزرگ قرار دارد. بیشتر این سرزمین صخره‌ای و شن زار است. آب و هوای آن صحرایی و نیمه صحرایی است و تنها رود دایمی آن نیجر است که جنوب غربی این کشور را مشروب می سازد. میزان بارش سالانه از ۵۶ سانتی متر درجنوب تا ۵/۰ سانتی متر در شمال متغیر بوده با میانگین درجه حرارت بیش از ۳۵درجه سانتی گراد می باشد. و سرزمین نیجر نقش پل ارتباطی آفریقای سیاه به شمال آفریقا را ایفا می سازد. کشور نیجر عضو کشورهای اکواس(ECOWAS) است. مهمترین منابع طبیعی این کشور، اورانیوم، نفت، طلا، ذغال سنگ و آهن است.

وضعیت جغرافیایی نیجر به عنوان چهار راه ارتباطی شمال آفریقا و آفریقای جنوب صحرا است. کشور نیجر به ۸ منطقه تقسیم می شود: آگادز(AGADEZ)، دوسو(DOSSO)، مارادی(MARADI)، تاوآ(TAHOUA)، تیلابری(TILLABERY)، زیندر(ZINDER)، دیفا(DIFFA) و نیامی NIAMEY (پایتخت)

خواندن کتاب جمهوری نیجر را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 علاقه‌مندان به کشورشناسی مخاطبان این کتاب‌اند.

 بخشی از کتاب جمهوری نیجر

تاریخچه - سرزمین یکی از اولین امپراتوری‌هایی که در نیجر شکل گرفت امپراتوری سنقای است که یکی از بزرگترین امپراتوری‌های قاره آفریقا است. در قرن نوزدهم میلادی ارتباط این کشور با جهان غرب آغاز شد. ارتباطی که در نهایت به مستعمره شدن این کشور منجر شد.

ابتدا انگلیسی‌ها برای کشف سر منشاء رودخانه نیجر به این منطقه سفر کردند و بعدها فرانسوی‌ها این کشور را مستعمره خود کردند. سرانجام نیجری‌ها در روز ۱۸ دسامبر ۱۹۵۸ اعلام استقلال کردند. البته جامعه بین‌الملل و فرانسه این استقلال را تا سال ۱۹۶۰ به طور کامل به رسمیت نشناخت.

رئیس جمهور در این کشور رئیس حکومت است و با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود. بر اساس قانون اساسی نیجر این دوره تنها یک بار دیگر قابل تمدید است. رئیس دولت نخست وزیر است که رئیس جمهور او را تعیین می‌کند و ریاست کابینه وزرا را به عهده دارد.

مجلس ملی این کشور ۱۱۳ کرسی دارد که نمایندگان آن را مردم هر پنج سال یک بار انتخاب می‌کنند. سن قانونی در این کشور ۱۸ سال است.

هامانی دیوری به عنوان رئیس جمهور نیجر انتخاب شد، اما در سال ۱۹۷۴ طی یک کودتای نظامی به رهبری سرهنگ سینی کنچه از قدرت خلع گردید، سرهنگ سینی کُنچه پس از کودتا با برقراری دولت نظامی، ۱۲ نفر را به عنوان اعضای دولت نظامی منصوب کرد. در سال ۱۹۷۶ با فشارهای داخلی، کُنچه سرانجام با تشکیل یک دولت غیرنظامی موافقت کرد.

در سال ۱۹۹۳ اولین انتخابات چند حزبی در نیجر برگزار شد، که در آن عثمان محمن به عنوان رئیس جمهور نیجر انتخاب شد، اما حکومت وی به دلیل اختلافات شدید وی با مجلس و سایر بخش‌های حکومتی، در ژوئیه ۱۹۹۶، با یک کودتای نظامی به رهبری ابراهیم باره میاناسارا سرنگون شد و رهبر کودتا در یک انتخابات فاقد اعتبار خود را رئیس جمهور نامید، در دوران رئیس جمهوری ابراهیم باره، فساد اداری و اقتصادی تمام کشور را فراگرفت و یکی از بدترین دوران در تاریخ نیجر به شمار می‌رود، حکومت ابراهیم باره میاناسارا نیز پس از سه سال از این کودتا، با کودتای دیگری در آوریل ۱۹۹۹ سرنگون گردید و نامبرده نیز به همراه چند تن دیگر از افراد گارد شخصی وی کشته شد. رهبری این کودتا را «داودو مالم وینکی» فرمانده گارد ریاست جمهوری بر عهده داشت. کودتاچیان از آغاز به دست گرفتن امور کشور با تشکیل شورای آشتی ملی اعلام کردند که پس از نه ماه دیگر با برگزاری انتخابات آزاد، به پادگان باز می‌گردند. از این رو انتخابات ریاست جمهوری در نوامبر ۱۹۹۹ در نیجر برگزار شد که در جریان این انتخابات، ممدو تانجا سرهنگ بازنشسته ارتش به عنوان رئیس جمهور جدید نیجر انتخاب شد. رقیب او در این انتخابات ممدو یوسفو بود

بررسی روابط جمهوری اسلامی ایران با کشور نیجر

در ۱۶ خرداد ۱۳۵۴ ، رژیم پهلوی و دولت جمهوری نیجر موافقت خود را در برقراری روابط سیاسی اعلام کردند. به همین خاطر، وزیر امور خارجۀ نیجر در خرداد ماه همین سال به ایران مسافرت نمود و با وزیر امور خارجۀ وقت ملاقات و مذاکره کرد. متعاقب برقراری روابط سیاسی بین دو کشور، سفیر ایران در لاگوس ( نیجریه ) به عنوان سفیر اکردیته نزد دولت نیجر تعیین گردید.

روابط فرهنگی - در سال ۱۳۶۵ و در چارچوب کمک های جمهوری اسلامی ایران به کشورهای مستضعف و مسلمان، یک محمولۀ ۳۶ تنی دارو از سوی هلال احمر کشورمان با یک هواپیمای اختصاصی به نیجر ارسال شد.

در رابطه با انتشار کتاب موهن آیات شیطانی، مقامات این کشور تنها در دیدارهای خصوصی با مسئولین نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در نیامی از فتوای حضرت امام خمینی پشتیبانی و نویسندۀ مرتد آنرا محکوم کردند.

روابط دو کشور در نیمۀ دوم سال ۱۳۷۴ وارد مرحلۀ محسوس تری شد. در این سال علیرغم وجود هیچگونه قرارداد فرهنگی، اولین مدرسۀ فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در نیامی تأسیس و شروع به فعالیت نمود.

در فروردین ۱۳۷۶، دکتر وحید دستجردی، رئیس جمعیت هلال احمر به این کشور سفر نموده و ضمن ملاقات با رئیس جمهور، ۵۰ تن غلات به مردم مناطق قحطی زده نیجر کمک کرد.

روابط سیاسی - این کشور در طی جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، از مواضع بین المللی پیروی می کرد و با دادن آراء ممتنع به قطعنامه های بررسی وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران، استقلال نسبی خود را نشان می داد.

پس از وقوع کودتا، هیأتی از سوی ژنرال مای نسارا باره، رئیس حکومت نظامی در اسفند ۱۳۷۴ جهت تشریح وضعیت سیاسی کشور و تحولات پدید آمده و همچنین ارائه درخواست کمک به تهران سفر نمود و پیام کتبی رئیس حکومت نیجر را به آقای هاشمی رفسنجانی، رئیس جمهوری وقت تسلیم نمود.

در تیر ماه ۱۳۷۶ ، آقای ابراهیم حسن مایاکی، وزیر امور خارجۀ وقت نیجر به تهران سفر و با وزرای امور خارجه و جهاد سازندگی ملاقات و مذاکره نمود.

در آذر ماه ۱۳۷۶، آقای ابراهیم حسن مایاکی، نخست وزیر جدید نیجر به همراه وزیر امور خارجه و وزیر کشاورزی به نیابت از رئیس جمهور، جهت شرکت در هشتمین اجلاس سران سازمان کنفرانس اسلامی به تهران سفر نمود. همچنین طی سالهای ۱۳۷۵، ۱۳۷۶و ۱۳۷۷ این کشور به قطعنامه های سازمان ملل پیرامون بررسی وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران، به نفع کشورمان رأی منفی داد.در فروردین سال ۱۳۶۷، دولت نیجر به منظور توسعه روابط با جمهوری اسلامی ایران و حضور فعالتر در صحنۀ بین المللی، سفیر خود را در لیبی به عنوان سفیر اکردیته نزد دولت جمهوری اسلامی ایران معرفی نمود.