کتاب کوبا

کتاب کوبا نوشته احمد علامه فلسفی است. این کتاب یکی از آِثار مجموعه فراروان شناسی است که به شما کمک می‌کند شناخت بهتری از کشوز کوبا داشته باشید.

درباره کتاب کوبا

جمهوری کوبا جزیره‌ای است که در میان دریای کارائیب و اقیانوس آتلانتیک شمالی قرار گرفته‌است .کوبا از آب‌های شمالی خود با آمریکا، از شرق با هائیتی، از شمال شرق با باهاماس و جزایر ترکز، از جنوب با جامائیکا و از غرب با مکزیک همسایه است تنها ۳۶۵ کیلومتر از شهر میامی در ایالت فلوریدا فاصله دارد. مرز زمینی آن تنها با پایگاه دریائی ایالات متحده‌است که خلیج گوانتانامو نام دارد. جمعیت کوبا ۱۲ میلیون نفر است که مردم آن در سرزمینی به وسعت ۱۱۰٬۸۸۴ کیلومتر مربع زندگی می کنندکه پایتخت آن شهر هاوانا است .

در ۱۴۹۲ کریستف کلمب جزیره‌ای را کشف کرد که هم اکنون کوبا نام دارد. در آن زمان این جزیره به امپراتوری اسپانیا تعلق گرفت. در ۱۵۱۱ اولین اقامتگاه‌های اسپانیایی‌ها در کوبا تأسیس شد. اسپانیا حدود ۱۰۰ هزار نفر از مردم بومی را به بردگی گرفت، آنها را به جبر مسیحی کرد و به جستجوی طلا واداشت. با این وجود پس از گذشت یک قرن عملاً این افراد بومی از بین رفتند. از جمله دلایل این اتفاق، شیوع بیماری عفونی مشکوک اوراسیایی بود که به دلیل عدم مقاومت بومی گسترش یافت. کوبا به مدت ۴۰۰ سال تحت استعمار اسپانیا قرار داشت (۱۵۱۱–۱۸۹۸). در این مدت اقتصادش بر پایه کشاورزی، معدن و صادرات شکر، قهوه و تنباکو به اروپا و بعدها آمریکای شمالی بود. این کارها در ابتدا توسط برده‌های آفریقایی که به کوبا آورده شده بودند انجام می‌شد.

خواندن کتاب کوبا را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام علاقه‌مندان به کشورشناسی پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب کوبا

در ۱۸۹۲ یک مخالف تبعید شده به نام خوزه مارتی، حزب انقلابی کوبا را در نیویورک پایه‌ریزی کرد. هدف این حزب استقلال کوبا از اسپانیا بود. در ۱۸۹۵، خوزه مارتی برای پیوستن به تلاش‌های ماکسیمو گومز به مونته کریستی و سانتو دومینگو رفت. مارتی دیدگاه‌های سیاسی خود را در بیانیه مونته کریستی به تحریر درآورد. جنگ علیه نیروهای نظامی اسپانیا در ۲۴ فوریه ۱۸۹۵ در کوبا آغاز شد. اما مارتی تا آوریل ۱۸۹۵ نتوانست خود را به کوبا برساند .مارتی در دوس ریوس در ۱۹ می ۱۸۹۵ کشته شد. مرگ او او را به قهرمان ملی کوبا بدل کرد. حدود ۲۰۰ هزار اسپانیایی ، کوبا را به توپ بستند. فرمانده نظامی کوبا مردم را کمپ‌هایی فرستاد. در میان بین ۲۰۰٬۰۰۰ تا ۴۰۰٬۰۰۰ شهروند کوبایی بر اثر گرسنگی یا بیماری در این کمپ‌ها جان باختند.

استقلال کوبا از اسپانیا - کوبا تا پایان جنگ اسپانیا-آمریکا در ۱۸۹۸ همچنان مستعمره اسپانیا باقی‌ماند. پس از جنگ آمریکا-اسپانیا، این دو کشور معاهده‌ای به نام معاهده پاریس را در ۱۸۹۸ امضا کردند که طی آن اسپانیا کشورهای پورتوریکو، فیلیپین و گوام را به ازای جمعاً ۲۰ میلیون دلار به آمریکا واگذر کرد. در یک پیمان مشابه، اسپانیا متعهد شد که از پادشاهی بر کوبا چشم پوشی کند. کوبایی‌ها سه جنگ بزرگ با اسپانیایی‌ها انجام دادند: نخست، جنگ ده‌ساله (۱۸۷۸-۱۸۶۸)، جنگ کوچک (۱۸۸۰-۱۸۷۹) و جنگ استقلال (۱۸۹۸-۱۸۹۵). قهرمان جنگ‌های استقلال کوبا، به ویژه جنگ ده ساله، یک مزرعه‌دار اسپانیایی الاصل به نام «کارلوس مانوئل دِ سیسپادس» بود که بردگان کوبایی خود را آزاد و در ۱۸۶۸ دعوای استقلال کوبا را مطرح کرد که منجر به شروع جنگ‌های ده ساله شد. کارلوس مانوئل سیسپادس، قهرمان مبارزه استقلال کوبا ،در ۱۸۷۴ به دست اسپانیایی‌ها کشته شد. در سه ماهه آخر جنگ سوم، موسوم به جنگ استقلال، با ورود ایالات متحده آمریکا به جنگ با اسپانیا، این جنگ به «جنگ اسپانیا-ایالات متحده» نیز معروف شد.

تئودور روزولت که در جنگ آمریکا-اسپانیا شرکت کرده بود و تا اندازه‌ای نیز به جنبش‌های استقلال خواهانه روی خوش نشان می‌دهد، در ۱۹۰۱ پس از مک کینلی به عنوان رئیس جمهور آمریکا انتخاب شد و معاهده را واگذار کرد. به این شکل کوبا در ۱۹۰۲ به صورت رسمی از آمریکا مستقل شد و نام جمهوری کوبا به خود گرفت. تحت شرایط جدید کوبا، آمریکا حق مداخله در امور داخلی کوبا و همچنین روابط اقتصادی و سیاسی اش با دیگر کشورها را برای خود محفوظ نگه داشت.

کوبا از ۱۹۰۲ تا ۱۹۳۳ و برآمدن یک گروهبان ارتش به نام «باتیستا»، حیاط خلوت آمریکا محسوب می‌شد و حاکمان ضعیف و فاسد وابسته به آمریکا در آن روی کار می‌آمدند و سرنگون می‌شدند. در دهه ۱۹۲۰، توریسم آمریکایی‌ها در کوبا به طرز چشمگیری رشد کرد و بسیاری از آمریکایی‌های ثروتمند در کوبا انواع هتل‌ها، قمارخانه‌ها و عشرتکده‌ها را برای عیاشی آمریکاییان به راه انداختند.از این رو، جدای از موز و شکر که محصول اصلی کوبا بود، توریزم‌ (به ویژه توریزم جنسی) آمریکایی‌ها منبع اصلی درآمد کوبایی‌ها محسوب می‌شد.