کتاب وقتی از خواب بیدار شدم

کتاب وقتی از خواب بیدار شدم نوشته کاوه بهمن است که انتشارات سوره مهر منتشر کرده است. این کتاب جلد چهارم از مجموعه روزهای انقلاب است. 

درباره کتاب وقتی از خواب بیدار شدم

این کتاب در قالب یادداشت‌های روزانی یک دختر نوجوان نوشته شده است. او هرروز به مدرسه می‌رود و خاطراتش را می‌نویسد. تا اینکه در یک روز دوشنبه معلم تاریخ به آن‌ها می‌گوید برای این‌که ارتباط بیشتری با درس تاریخ برقرار کنند و موضوعات طرح‌شده در کلاس را بهتر به خاطر بسپارند، دو به دو یک گروه کاری تشکیل بدهند، و هر گروه جداگانه روی موضوعی که برایشان در نظر گرفته می‌شود، تحقیق کنند. بعد هم تحقیقات که تمام شد، می‌توانند دربارهٔ آن موضوع سر کلاس کنفرانس بدهند. او برای راوی داستان و هم‌گروهی‌اش اتفاقات انقلاب سفید را انتخاب کرده است. 

این کتاب هم داستان جذابی برای نوجوانان روایت می‌کند و هم مرحله به مرحله مفاهیمی مانند قناعت، آداب صحبت در جمع، همکاری و ... را به نوجوانان آموزش می‌دهد. 

خواندن کتاب وقتی از خواب بیدار شدم را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به تمام نوجوانان علاقه‌مند به داستان پیشنهاد می‌کنیم. 

بخشی از کتاب وقتی از خواب بیدار شدم

امشب وقتی سر میز شام نشسته بودیم، صحبت کنفرانس به میان آمد و پدر در حالی که به عادت معمولش در هنگام حرف زدن، دست چپش را جلو دهانش گرفته بود، گفت: «کنفرانس دادن ـ در مورد هر موضوعی که باشد ـ می‌تواند به بچه‌های هم‌سن و سال شما خیلی کمک کند.»

من قاشق و چنگالم را توی بشقاب گذاشتم و با تعجب پرسیدم: «یعنی چه؟ کنفرانس دادن چه طوری می‌تواند به هم‌سن و سال‌های من کمک کند؟»

پدر در حالی که در لیوانش دوغ می‌ریخت، گفت: «این طوری که به شما یاد می‌دهد صحبت کردن در بارهٔ هر موضوعی، آداب خاصی دارد. کنفرانس دادن، به معنی ساده‌اش یعنی صحبت کردن در بارهٔ یک موضوع مشخص در مقابل جمعی از افراد مشخص. این کار می‌تواند اعتماد به نفس‌تان را زیاد کند. چون ممکن است در آینده شغل شما طوری باشد که ناگزیر باشید در موقعیت‌های شبیه به این قرار بگیرید، تجربهٔ این کار برایتان خیلی خوب است.» 

پرسیدم: «اما پدر، شما فکر می‌کنید من و سمیه چه‌طور می‌توانیم از عهدهٔ انجام کنفرانس‌مان به خوبی بربیاییم؟»

پدر که حالا شامش را تمام کرده بود، با لبخندی به نشانهٔ رضایت و تشکر، نگاهی به مادر انداخت و جواب داد: «برای این کار، شما اول باید در بارهٔ موضوع مورد نظرتان، مفصل و دقیق تحقیق کنید. بعد به مجموعهٔ اطلاعاتی که به دست آورده‌اید، نظم و ترتیب بدهید و آن‌ها را دسته‌بندی کنید. آن وقت بر اساس اطلاعات به‌دست‌آمده، متن کنفرانس‌تان را بنویسید، چند بار به دقت آن را بخوانید و در مرحلهٔ آخر هم جلو جمعی از افراد، در بارهٔ آن موضوع سخن‌رانی کنید. به این کار می‌گویند کنفرانس دادن.»

پدر همیشه از من انتظار دارد که از انجام کارهای سخت نترسم. می‌گوید من اگر بخواهم و به اندازهٔ کافی تلاش کنم، حتی سخت‌ترین کارها را هم می‌توانم به خوبی انجام بدهم. همین امشب وقتی صحبت‌مان در بارهٔ کنفرانس دادن تمام شده بود و من منتظر بودم جملهٔ آخرش را هم بگوید و برای جمع کردن میز شام به مامان کمک کنم، بهم گفت: «من به توانایی‌های تو خیلی اعتماد دارم؛ اما انتظار دیگری که ازت دارم، این است که تو هم به توانایی‌های خودت اعتماد داشته باشی.»