نظرات کاربران درباره کتاب امریکا

کافکا سمبل نویسندگان بزرگ فلسفی بود.هیچ کس به اندازه او در مورد فلسفه و نوع نگرش به زندگی اینقدر شیرین و جذاب و دوس داشتنی صحبت نکرده است. در زمان او ،او اگر کنار نویسندگان وشعرایی جون لورکا از غول های نویسندگان عصر آن زمان اروپا بودند.من به عنوان کسی که چند سال حرفه ای مطالعه کرده ام و میکنم مطالعه آیت کتاب و باقی کتاب های وی را به بقیه به شدت توصیه میکنم.

فضای کتاب‌های کافکا منحصر به فرد است. تقریبا در همه نوشته‌های او یک تاریکی دهشتناک وجود دارد که شخصیت اصلی را دربرمی‌گیرد. یک نوع ترس و درک نشدن به هنگام برخورد با دنیای ناشناخته بیرون. در رمان امریکا نیز تم اصلی بیگانگی و انزوا در میان آدم‌هاست، حتی اگر آن آدم دایی شما باشد. اما با توجه به گفته‌های خود کافکا، او این رمان بسیار روشن‌تر و خوشبینانه‌تر نوشته است. پی بردن به این موضوع با مقایسه دیگر آثار کافکا چندان سخت نیست. اما چیزی که هست، ناتمام ماندن رمان امریکاست. کافکا به شکلی ناگهانی کار روی این رمان را قطع کرد و آن را ناتمام گذاشت. به گفته ماکس برود، فصل آخر کتاب – تئاتر طبیعی اکلاهما – قرار بود یک پایان خوش داشته باشد و به نوعی شخصیت کارل روسمن شکوفا شود. روسمن در ابتدا با چهره زیبا و دلفریب امریکا آشنا می‌شود. دایی‌اش ثروتمند است و در سایه او زبان انگلیسی یاد می‌گیرد، به کلاس اسب‌دوانی می‌رود و با شخصیت‌های مهم آشنا می‌شود. اما خیلی زود متوجه می‌شود این زندگی فقط خاص افراد بسیار اندکی است و زندگی بیشتر مردم امریکا کار کردن بدون کوچک‌ترین خطا است. رفتار آدم‌ها در اینجا بسیار خشک و جدی است. هنگامی که روسمن در شغل مأمور آسانسور استخدام می‌شود به خوبی این موضوع را از نزدیک حس می‌کند. جست‌وجوی کارل روسمن برای پیدا کردن یک دوست، یک سرپناه، یک شغل و یک تکیه‌گاه خواننده را با ریز و درشت زندگی در امریکا آشنا می‌کند. خیلی سریع متوجه می‌شویم با داشتن شخصیتی صادق و خوش‌قلب، موفق شدن کار آسانی نیست. وضعیت همه کسانی که کار می‌کند بسیار سخت است و کسی وقت اضافه برای دلسوزی یا تحسین خوش‌قلبی شما ندارد. همه باید کار کنند و البته که باید کار بی‌نقص ارائه کنند. کارل اروپایی که در ابتدا بسیار بی‌تجربه بود همه این موارد را یاد گرفته و تلاش می‌کند خیلی خوب کار کندبا این حال سخت تلاش کردن ضامن موفقیت نیست. در امریکا اگر می‌خواهی موفق شوی باید به سبک «دایی» کار کنی. کار کردن به سبک «کارل روسمن» فقط باعث می‌شود زنده بمانید. در امریکایی که به سرعت به سمت ماشینی شدن پیش می‌رود آدم‌ها هم باید مثل ماشین رفتار کنند. در این وضعیت احساسات و اهمیت دادن به دیگران فقط باعث دردسر شما می‌شود. روسمن نیز به خاطر اهمیت دادن به کسی که آشنایی مختصری با او دارد از کارش اخراج می‌شود. کارل روسمن شخصیت دوست‌داشتنی و تودل‌برویی دارد که بلافاصله خواننده را جذب خود می‌کند اما زندگی در امریکا مسئله‌اش چیز دیگری است. او مجبور است هر روز برای زندگی‌اش مبارزه کند. ناخوشی‌ها و سختی‌های زندگی اجتناب ناپذیر به نظر می‌رسند و روسمن به عنوان یک مفقودالاثر چاره‌ای ندارد جز اینکه با آن دست و پنجه نرم کند.درنهایت اینکه اگر رمان‌های کافکا را تا به حال نخوانده‌اید پیشنهاد من این است که از کتاب امریکا شروع کنید. این رمان که آن را روشن‌ترین اثر کافکا می‌دانند بدون تردید بهترین گزینه برای شروع است.

عالیه.آمریکا رو دوست دارم.