نظرات کاربران درباره کتاب خیابان کاتالین

کتاب های سابو دنیای خاموش درون آدم ها را سطر به سطر به تصویر می کشد . شخصیت های داستان خاطراتی از گذشته‌ای مشترک دارند، در خیابانی که از آن رانده شده اند، گذشته آنها را به هم پیوند داده است، آشفتگی اوضاع سیاسی، اشغال کشور، مرگ ، تنهایی، بازگشتن به پیوندهای فراموش شده، پناه آوردن به یکدیگر ،امید و ناامیدی... کتاب تاثیرگذار و خوبی بود.

برای خودم یک لیست دارم از کتاب هایی که بدون اشاره مستقیم به جنگ و نشون دادن خشونت آشکارش، زشتی جنگ رو به تمامی نشون دادند!! کتاب زیر تیغ ستاره جبار و خیابان کاتالین، تو این لیست هستند! جنگ زندگی سه خانواده خوشبخت ساکن خیابان کاتالین رو برای همیشه تغییر میده و ویران می کنه! تغییر رفتار و ویرانی درونی هر کدوم از شخصیت ها به واسطه جنگ، به نظرم واقعی و باورپذیره و این خیلی دردناکه! اثری ماندگاری که جنگ روی غیرنظامی ها میذاره! این کتاب رو همون شبی شروع کردم که روسیه به اوکراین حمله کرد و اینکه نمونه واقعیش رو بیرون از کتاب رصد می کردم، درد داستان رو برای من ده برایر کرده بود!!

«در آخرِ کار میفهمیدند از میان همه‌ی چیزها‌یی که تا حالا به زندگی‌شان شکل داده است، تنها یکی دو جا و چند لحظه واقعا اهمیت دارد. باقی چیزها صرفاً مثل پوشال وجودِ شکننده‌شان را در میان میگرفت. پوشالی که توی چمدان چپانده میشد تا از محتویاتِ چمدان دربرابر سفری دور و دراز که در راه است محافظت کند». . کتاب در مورد سرنوشتِ سه خانواده است، که در خیابانی به نام کاتالین در بوداپستِ مجارستان زندگی می‌کنند. جنگ هیچ صدایی نداره و حرف مستقیمی ازش زده نمیشه اما زندگی همه شونو دستخوشِ تغییراتی میکنه که بعد از پایانِ جنگ هم باهاش درگیرن چه بسا بیشتر و تلخ‌تر. . اول کتاب در واقع پایان کتابه و شاید همین اوایلش باعث سردرگمی بشه. بعد از اتمام کتاب دوباره برگشتم اوایلشو خوندم و بیشتر و بیشتر به دلم نشست و غمشو حس کردم. انگار جزیی ازشون بودم که رازشون و میدونستم. . « ...اما هیچ‌کس به آن‌ها نگفته بود که وحشتناک‌ترین چیز در ‌مورد از دست رفتن جوانی‌ آن چیزهایی نیس که آدم از دست می‌دهد، بلکه آن چیزی است که به او داده می‌شود. نه خردمندی؛ و نه آسودگی. نه قوه‌ی تمیز بی عیب نقص نه آرامش. بلکه فقط آگاهی از فروپاشی همگانی. این را هم فهمیده بودند که پا‌ به‌ سن گذاشتن گذشته را، گذشته‌ای که در کودکی و آغاز بلوغشان مشخص و سربسته بود، از آن‌ها گرفته و مثل نامه‌ای گشاده بازش کرده‌است...» . «جبرِ دور بودن از خانه جبری ظالمانه بود. این جبر باعث می‌شد ‌نه واقعیتِ موجود را ببیند نه واقعیت را آنطور که دوست داشت تصور کند..» . امتیازم ۳.۷۵ است. واقعا کتاب دوس داشتنی‌ای بود، و بی صبرانه منتظرم بقیه آثارِ ماگدا سابو هم بخونم.

خیابان کاتالین، داستان زندگی سه خانواده را روایت می‌کند که در همسایگی هم، در بوداپست قبل از جنگ جهانی دوم زندگی می‌کنند و روابط نزدیک و صمیمانه‌ای با هم دارند. بعد از شروع جنگ، زندگی این سه خانواده از هم فرو می‌پاشد، مجارستان توسط نازی‌ها اشغال و تمام اعضای یکی از این سه خانواده که یهودی هستند، کشته می‌شوند. پس از جنگ هم رژیم کمونیستی، آن‌ها را مجبور به ترک خانه‌هایشان در خیابان کاتالین و زندگی در یک آپارتمان کوچک و محقر می‌کند. از همین رو خیابان کاتالین تبدیل به بهشت گمشده شخصیت‌ها و نمادی از کودکی و زندگی از دست‌رفته آن‌ها می‌شود. دیگر هیچ‌چیز درباره زندگی آن‌ها مثل گذشته نیست، و تضاد بین زندگی‌ای که باید وجود می‌داشت با زندگی‌ای که وجود دارد، غیرقابل است.روایت رمان خطی نیست و اتفاقات از زوایای دید متعدد نشان داده می‌شود، بنابراین ممکن است در اوایل کتاب سردرگم شویم و حتی متوجه اینکه دقیقا چه چیزی در جریان است نشویم ولی با ادامه دادن کتاب همه‌چیز سر جای خودش قرار می‌گیرد و می‌فهمیم که اتفاقا چه شروع و روایت قدرتمندی داشته است و نویسنده چقدر خوب از عهده نوشتن کتاب برآمده است. شخصاً کتاب‌های زیادی در مورد جنگ جهانی دوم خوانده‌ام، اما هیچکدام به اندازه این کتاب مبهوتم نکرده بود. در این کتاب حرفی از خود جنگ، اردوگاه‌ها، جبهه‌ها و وحشت نیست، بلکه تمرکز روی شخصیت‌هاست، روی تبعات جنگ، روی پرداخت ظریف و دقیقی از ضرباتی که به روح تک‌تک شخصیت‌های داستان وارد می‌شود و ما به عنوان خواننده به جملات ابتدایی رمان و به فرآیند پیرشدن آدم‌ها مدام فکر می‌کنیم. ماگدا سابو می‌خواهد به خواننده نشان دهد که، وقتی دنیای ما از هم فرو می‌پاشد، مردگان برای ما زنده‌تر از خود زندگی می‌شوند، که آثار بعضی ضربه‌ها، هرگز به‌طور کامل از بین نمی‌رود. او می‌خواهد به ما روابط خانوادگی ر، شکنندگی عشق را و ماهیت خیانت را نشان دهد. و شاید هم فقط می‌خواهد یک آیینه مقابل زندگی‌مان قرار دهد تا ببینیم چقدر از اتفاقات این زندگی، تحت کنترل ماست. احساسی که هنگام تمام کردن این رمان داشتم شبیه زمانی بود که رمان در را تمام کردم: آمیزه‌ای از بهت و حیرت و تحسین. رمان خیابان کاتالین خاص و متفاوت و البته تأثیرگذار بود. به‌شدت رمان را پسندیدم و خواندنش را توصیه می‌کنم.🍂✨

قصه‌های جنگ همیشه قلب انسان را در سینه مچاله می‌کند؛ اما این فقط #خیابان_کاتالین بود که توانست قلبم را از حصار سینه رها و سپس مچاله کند. آن‌هم بدون هیچ اشاره‌ی مستقیم به جنگ، اردوگاه‌ها و اتفاقات سال‌های جنگ جهانی. روایت غیرخطی کتاب و وجود راویان مختلف، خواننده را مبهوت می‌کند. آثار مخربی که جنگ بر روان آدم‌ها به‌جا می‌گذارد در این کتاب به زیبایی نشان داده می‌شود. در پایان کتاب، خواننده خود را در کالبد بَلینت بازمی‌یابد، در حالی که به خانه‌ای و جایی احساس تعلق ندارد.

کتابی بسیار عمیق از روابط انسانها و احساساتشون کنشاهاش در عمق بحرانها.

کتاب لذت بخشی بود اما صفحات اول رو متوجه نشدم و هیجان انگیز برام نبود اما در ادامه عالی بود ... از این کتاب فهمیدم که جنگ و فشارهای زندگی چقدر می تواند روان آدم ها را خراب کند و زندگیشان تحت فشار و ان ها را متلاشی نماید. جنگ و سیستم فرسوده زندگی را به فرسایش اعصاب و روان تبدیل می کند

خیابان کاتالین کتابیه که به سختی می‌شه راجع بهش حرف زد. عجیبه. مثل زندگی تو ذهن آدماست. ماجرای کتابو بقیه توضیح دادن. چیزی که من دلم می‌خواد ازش بنویسم ولی توانشو ندارم، حسیه که این داستان بهم داد. غریب‌ترین حس ممکن. ماگدا سابو همیشه کاری می‌کنه که با شخصیتاش زندگی کنی. عمیقاً غرق شی، و حتی تا روزها بعدم نتونی از فکرشون بیرون بیای. خیلی دوستش دارم. شاید اول کتاب زیاد مفهوم نباشه، اما بعد از تموم کردنش که برمی‌گردی و اولشو دوباره می‌خونی، دیگه کامل می‌فهمیش.

کتاب جالبی است و سبک آن با دیگر رمان هایی که خوانده بودم بسیار متفاوت بود گویی خاطراتی را در لحظاتی بیاد می آورم، نه اینکه تنها روایتی خطی را بخوانم.

روایتی ساده اما جذاب و دلنشین و البته استعاری که پیامدهای روانی و عاطفی جنگ را به نمایش می‌گذارد. ترجمه روان بود. نکته جالب در سبک روایت زاویه دید راوی‌های مختلف بود.

قبلا دو تا کتاب دیگه از این نویسنده خونده بودم قلمشون خوبه ولی این کتاب بسیار سخت خوانه. وقایع خیلی پس و پیش نوشته شده.یه جا زن و شوهرن فصل بعدش بعد از خوندن چند صفحه میبینید الان بچه مدرسه ای هستن.یه جا یکی مرده دو تا فصل بعد ماجرایی داره اتفاق میفته که اون آدمه توش زنده ست. و این درهم بودن اصلا به شیوه مدرنی که لذت برده شه نیست روی اعصابه.کششی هم نداره خسته کننده!ترجمه مشکل نداره

بد نبوود